" หึหึ เสน่ห์แรงจังนะแม่คุณ "
เวกัสพูดออกมาติดหงุดหงิดหลังจากที่วิทยาออกไปจากงานเรียบร้อยแล้ว ในตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่เขาและเธอ
" หนูไม่คิดเลยนะคะว่าคุณจะมีนิสัยชอบแอบฟังคนอื่นคุยกันแบบนี้ "
ร่างเล็กใช้สายตามองเขาอย่างไม่ลดละ แม้จะกลัวแต่เธอก็สู้
" ฉันมีสิทธิ์ อย่างน้อยก็ในฐานะผัวของเธอ "
เวกัสพูดออกมาอย่างถือสิทธิ์
" ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ คุณกับหนูแต่งงานกันด้วยเหตุผลอะไรคุณก็น่าจะรู้ดี ไหนบอกว่าแค่ 2 ปีไงคะ ไม่เห็นต้องเล่นละครสมบทบาทขนาดนี้เลย "
" เถียงเก่งจังเลยนะ ไม่ลืม! คืนนี้ให้มันเก่งเหมือนปากก็แล้วกัน มานี่! ได้เวลาจดทะเบียนสมรสแล้ว "
เวกัสกระชากแขนของคู่หมั้นที่กำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวของตัวเองอย่างแรงพร้อมกับเดินเข้าไปในงานอีกครั้งที่ตอนนี้นายอำเภอมานั่งรอแล้ว
" ได้เวลาจดทะเบียนสมรสกันแล้วลูก "
เวลตันประมุขใหญ่ของตระกูลเอ่ยบอกกับคู่บ่าวสาวที่กำลังจูงมือเดินเข้ามาด้วยกัน
