I LAZILY WOKE UP with my heavy head when someone's knocking on my door. Kung ako lang ang masusunod, I would just ignore him or her and let myself get drowned into sleep again.
Ilang minuto pa akong nakatulala sa kinauupuang kama bago umukilkil sa aking isipan na may kanina pa palang kumakatok sa aking pintuan. Hindi na ako nag-abala pang mag-ayos o tumingin sa salamin at diniretso na ang busol.
Tumambad sa aking harapan si Camille na may dala-dalang tray ng mga pagkain.
"Ma'am Nika, dinala ko na iyong almusal mo dito pati iyong gamot niyo sa sakit ng ulo. Ganiyan din ako kanina paggising ko, e kaya naisipan kitang dalhan na ng mga ito," saad ni Camille sa akin.
Kinuha ko ang dala niya nang iminuwestra ito sa akin. Magaan kong nginitian ang dalaga.
"Salamat, Camille." Bago pa ito maka
