Nag-alok si Kiran sa amin na ihahatid niya kami sa inuupahan naming bahay dahil malalim na ang gabi.
Alam ko naman na gusto niya lang malaman ngayon kung saan ako tumutuloy.
Kahit naman tumanggi ako para makaiwas sa maaring mangyaring pagkakamali sa hinaharap ay mahahanap niya pa rin ako kahit saan.
Walang hindi nakakayang gawin si Kiran pagdating sa akin.
Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para lang makita ako at makasama ng matagal.
Kaya gaya ng pasya ng dalawa kong kasama ay hindi na rin ako tumanggi pa.
Nakakatuwa lang dahil hindi ko akalain na makikita kong muli ang mga ngiti niya.
Ang pantay niyang ngipin ay lumitaw habang ang mga mata niya ay nangungusap.
Mahirap na ring makipagtigasan pa lalo na sa nangyari ngayong gabi.
Iyon pa lang ang unang beses na nakaranas ako
