Bumuntong hininga ako at lumapit sa bintana para makasigurong nandiyan pa ba siya.
Kanina nang palihim ko siyang sinisilip sa bintana ay mukhang seryoso at ang pinag-uuspaan ng magkapatid.
Hinawi ko ng konti ang kurtina upang masilip kung nandoon pa rin ba si Kiran.
Nang makita ko siyang nandoon pa nga siya ay kaagad akong nakaramdam nang panghihina.
"Seryoso ba siya? Hindi ba siya uuwi ngayon sa kanila?" hindi ko mapigilang magtanong sa aking sarili kahit na alam ko naman na hindi ko masasagot ang sariling katanungan.
Siya na yata talaga ang hari ng pagtatiyaga pagdating sa akin.
Nakapaghugas na ako ng mga plato na sinadya pang iniwan namin kaninang umaga dahil nagagahol na kami sa oras ni Hydee.
Pero nasa labas pa rin siya hanggang ngayon.
Nakaligo na rin ako upang kahit
