(Afiah)
Magkaharap na kami ngayon ni Mr. Montreal na nakaupo. Titig na titig sya sa akin. Halata sa kanyang mukha ang magkahalong pagkamangha at pagtataka. Pinatili ko ang ngiti sa aking labi, na tulad ng lagi kong ginagawa pag kaharap ko ang iba't- ibang customer.
Despite of the truth that he become more handsome now than before. Mukha din mas tumangkad at lumapad ang kanyang dibdib, pero wala na akong nadama na espesyal na paghanga sa kanya. Para nalang syang ordinaryong lalaki sa aking paningin.
"Do you know me?"
Tanong nya. Larawan ng kalituhan ang kanyang mukha. Hindi ko makuha kung bakit sya nagkaganito. Takang- taka talaga sya nakatitig sa akin.
Malapad parin akong nakangiti sa kanya. Sa klasi ng aking trabaho, talagang sanay na akong ngumiti sa mga taong kaharap ko kahit pa
