Faces of Love

Episode 1

Episode 1

Tristan Deib Saffiro

Lahat ng tao may kanya-kanyang kakayahan at iba't ibang estado sa buhay. Lumaki ako sa mayamang pamilya. I am spoiled with everything that I want, I am born with golden spoon.

And my daddy is one of the famous businessmen in Asia. We had a lot of companies all over the country and even outside. Kaya hindi mapagkakailang bata palang ako spoiled na ako sa mga parent ko. Dahil nag-iisa lang nga nila akong anak.

Masaya ako dahil lahat-lahat na ay nasa sa akin na. I’m handsome and smart, I have a lots of friends and I am one of the famous hearthrob in our school, kasi daw ang gwapo-gwapo ko daw at ang ganda daw ng kulay asul kong mga mata, my pointed nose at ang pula-pula rin daw ng labi ko sabi ng mga ibang teacher ko. Iyon ang laging napupuna sa akin ng mga tao.

Maraming nagkakacrush sa akin sa school. Kaso hindi ko na lang pinapansin kasi ang hindi ko pa nakikita iyong babae na hinahanap ko.

I have no time to crush or to love. I am busy to my study because someday I want to become a Professional Pilot. Kaya pinagbubutihan ko ang pag-aaral ko. And also I don't want to disappoint my parent.

Graduating na ako ngayon ng high-school dito sa Creston Academy ako nag-aaral. Ang Creston Academy ay isang tanyag na paaralan na kung saan mayayaman lamang ang nakakapag-aral dito. Nasa lebel kung saan mga anak lang ng mga politician, businessman and wealthy people. Only the priveilage one's.

Last subject ko na ngayon konti oras nalang uwian ko na. Nakaupo ako ngayon dito sa upuan ko magkakatabi kaming magkakaibigan. Sa kaliwa ko ay si Aden nasa gitna ako tapos sa kanan ko naman si Ajus at ang katabi naman ni Ajus ay si Drake.

Magka-kaklase kaming apat. Naging kaibigan ko sila noong bata pa kami magkakalapit lang yung mga bahay namin at saka magkakakilala yung mga parents naming, dahil pare-parehong businessman yung mga daddy namin. So basically, we are family friends.

Simula noong bata pa ako sila lagi ang kasama ko at kalaro ko. Sabay sabay kaming lumaki at sama-sama kami sa lahat ng pangyayari sa buhay namin noong bata pa kami. Marami kaming kalokohan na ginagawa.

Lumipas ang ilang oras hindi ko namalayan na tapos na palang magdiscuss ang teacher namin kaya naman agad kung inayos yung mga gamit ko para makauwi na ako baka mainip na sa kakahintay sakin si Manong Jun. Katapos kung niligpit ang mga gamit ko nagpaalam na ako sa tatlong kaibigan ko at lumabas na ako ng classroom.

Habang naglalakad ako sa pathway hindi ko napansin na may kasalubong pala ako kaya naman nabangga ko siya at nahulog yung mga libro na hawak niya.

Yumuko ako at tinulungan ko siyang pulutin yung mga gamit niya na nahulog. Nang matapos na naming mapulot yung mga gamit niya tumingi ako sa kanyan.

Nagulat pa ako dahil ngayon lang ako nakakita ng isang magandang babae. Marami naman akong nakikitang magaganda dito sa school pero iba yung ganda niya eh.

Ang puti at ang kinis ng balat niya. May kulay brown siyang mga mata, matangos na ilong, mapulang labi at mahabang buhok na kulay itim.

Hindi ako agad nakapagsalita dahil napatitig ako sa kanyan. At ng mahimasmasan na ako. Inayos ko muna yung uniform ko bago tuwid na tumayo sa harapan niya.

"Ah sorry miss hindi ko sinasadya," hingi ko ng paumanhin sa magandang babae na kaharap ko ngayon.

"Okay lang sorry rin, hindi kasi ako tumingin sa dinadaanan ko e. Sorry," sabi ni Natalia sa akin, while blush is evident on her cheeks.

Tumikhim muna ako bago nagsalita ulit. I also stunned with her beauty. "Ahmm, I am Tristan, and you are?" sabi ko at sabay lahad ng aking kamay para makipag kilala sa babae. Isang babae na may taglay na gandang hindi ko aakalain na makakakuha ng aking atensyon.

Tumingin muna sa mga mata niya ang babae bago ito ngumiti, at tinanggap ang kamay niya at nagsalita.

"I am Natalia," pagpapakilala ni Natalia.

"Nice to meet you Natalia," sabi ko sabay ngiti.

"Nice to meet you too, sige una na ko," paalam sakin ni Natalia at nagmamadali na itong umalis. Wala na akong nagawa kundi tingnan ang papalyo niyang bulto.

At nang makaalis na sa harap ko si Natalia, ay hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko, at hindi matanggal sa isip ko ang imahe ng maganda niyang mukha. Damn, I never been so stunned like this.

Naglalakad na ako papalapit sa gate, pero nasa isip ko parin si Natalia. Makikita ko pa kaya siya ulit. Tanong ko sa isip ko.

Nang makarating na ako sa labas ng gate, ay agad kung nakita si Mang Jun na nakatayo sa tabi ng kotse. Kanina pa ata siya naghihintay.

Linapitan ko si Manong Jun at tinanong ko siya. "Manong Jun kanina pa po ba kayo naghihintay?" tanong ko kay Manong Jun.

"Hindi naman iho, halika na para makauwi na tayo sa mansion," sagot sakin ni Manong Jun.

Matagal na naming driver si Manong Jun, at mapagkakatiwalaan siya sa lahat ng bagay kaya naman si ang in-assign na driver sakin ni Mommy sa tuwing may pupuntahan ako o kaya pagpapasok ako ng school.

At nang makasakay na ako sa kotse, ay sumakay na rin si Manong Jun sa driver seat. Binuhay niya na ang makina at pinausad na ang sasakyan.

Habang nasa biyahe ako bigla na naman pumasok sa isip ko si Natalia. Nalala ko nanaman ang maganda niyang mukha.

Hindi ko alam kung bakit lagi na siyang pumapasok sa isip ko simula ng makita ko siya. Ano bang nangyayari sakin. She can’t stop making me feel losing my sanity.

Nang makarating kami sa bahay, ay nakasalubong ko si mommy sa sala. "Hi mommy," bati ko sa kanya at saka hinalikan ko siya sa pisngi.

"How are you son?" sabi sa akin ni mommy.

 "I am fine mom," sabi at nagpaalam na sa kanya at umakyat na ako ng hagdan para pumunta sa kwarto ko.

Pagpasok ko sa kwarto ko ay inilagay ko na ang bag ko sa study table na nasa kwarto, tabi ng sofa na nakalagay sa loob ng kwarto ko.

Pagkababa ko sa gamit ko ay hinubad ko na ang uniform ko at pumasok sa banyo para maligo naglalagkit na kasi yung katawan ko dahil sa pawis.

Nang matapos akong maligo lumabas ako ng banyo, at nagtungo sa closet ko para kumuha ng sando at short. Aayain kung maglaro ng basketball sila Drake at Aden kasama si Ajus.

Pagkatapos kong magbihisay  tinawagan ko ang mga kaibigan ko para ayain silang maglaro ng basketball, at nang matapos ang tawag bumaba na ko.

Nang makababa na ako ng hagdan, ay  nagtungo ako sa garden patungo sa likod ng mansion kung nasaan yung court.

Umupo ako  sa bench na nandun habang hinhintay ang mga kaibigan ko. Ilang minuto lang ang lumipas ng marinig ko ang mga ito na paparating na sa kanyang paroroonan.

Nang makalapit sila sakin nagtatawanan ang mga loko. Kaya hindi ko matapon-tapon ang mga loko na ‘to dahil sa kalokohan nila. Mga gago ampota.

“Wow, pogi.” Bakla-baklaan si Ajus. Binato ko naman siya ng bola. Mapang-asar talaga kahit kailan.

Kaming apat na magkakaibigan ang laging tinitignan ng mga kababaihan sa school naming, dahil may mga itsura rin ang mga ito kagaya ko.

Nang umpisa na kaming maglaro at ang ka-partner ko ay si Drake, at si Aden at Ajus naman ang mag-partner.

Laging ganito ang routine namin ‘pag minsan tatambay kami, ‘pag minsan naman maglalaro kami ng xbox sa bahay nila Ajus. Madalas dito kami sa bahay para magbasketball.

Nag umpisa na kaming maglaro magkakaibigan ito ang hilig namin ang maglaro ng basketball. Laging itong ang bonding namin.

Hindi namin namalayan ilang oras na pala kaming naglalaro, at napasarap ang laro namin dahil nagkakalokohan kami ‘pag minsan, kaya hindi namin na pansin na hapon na pala.

‘Katapos namin maglaro na-upo kami sa bench, at tinawag ko si Manang Letty para dalhan kami ng meryenda at maiinum.

Our living room is spacious enough just like those scenes in movies. There are chandeliers hanging on the painted ceiling, the furnitures are worth hundred dollars. The couch is soft and imported. Bagay na makikita lang sa mga taong tulad naming na ipinanganak na hindi naranasang maghirap.

Habang nakaupo kami nagkukwentuhan, ay kami-kami rin ang nagku-kwentuhan, hanggang sa dumating na si Manang Letty na may dalang ilang slice ng cake at juice.

Habang kumakain biglang nag-open ng topic itong si Aden. "Mga bro, anong balak niyo pag nag-senior high school na tayo?" tanong niya sa aming tatlo. Sa tingin ko ay sa HUMSS si Ajus at Drake dahil sa choses field nila. They want to have either law firm, being an army official.

"Wala ganito pa rin siguro tayo," sagot naman ni Ajus.

"Basta walang iwanan hanggang mapagtapos tayo ng college," sabi naman ni Drake.

“Oo bro, I love you…” sabi ni Ajus, lahat kami ay umaktong nasusuka. Gago talaga!

“Ina ka boy! Ang usapan aral lang…” Ganito talaga kami, masaya lang.

"Oo naman ba, basta aral muna tama na muna ang mga kalokohan," sabi ko naman sa kanila.

At sabay-sabay na tumawa ang tatlong mokong. Hindi talaga ako maiinip pag kasama ko ‘tong mga kaibigan ko na ‘to.

Sila noong 5 years old pa kami ay lagi na kaming magkakasama, laging nagtatawanan, minsan nag-aasaran ‘pag minsan naman nagkakatampuhan pero nagkakaayos naman kami agad.

Hindi namin pinapatagal yung away namin. Pero hindi naman mawawala sa friendship yung pag aaway, at problema dahil lalo lang tumatatag ang pagkakaibigan namin dahil sa mga problema na nararanasan namin.

Kung hindi ko nakilala ‘tong tatlong mokong na kaibigan ko, siguro lagi lang ako nasa loob ng mansion at walang kakwentuhan.

Nagpapasalamat nga ako kasi sila yung mga nakilala ko mapagkakatiwalaan, at handang dumamay sayo kahit anong oras.

"Oy bro, ang lalim ng inisip mo ha?" biro na tanong sa akin ni Aden.

"Wala naalala ko lang noong mga panahon bata pa tayo, naghahabulan at tulo pa mga sipon at laway natin," natatawang sabi ko sa kanila.

“Yuck dude…” sabi ni Aden.

"Oo nga naalala ko rin noong tinuli tayong apat," sabi ni Drake sabay hagalpak ng tawa.

"Nakakatawa tayo noon, unahan tayong tumakbo kasi takot tayo magpatuli," sabi naman ni Ajus.

Sabay-sabay kaming natawa sa alalang sumagi sa mga isip namin. Yun yung panahon na hindi namin makakalimutan at hindi mo mapipigilan tamawa dahil sa alaala namin na yun.

Parang kailan lang kami bata, ngayon magbibinata na kami at sa susunod na buwan ay mga senior high students na kami. Ang bilis bilis na talaga ng panahon ngayon.

Konting kwentuhan pa ang ginawa namin at nang matapos na kaming mag meryenda, ay nagpahinga na. Nagkanya-kanyang paalam na ang tatlo kung kaibigan para magsi-uwian.

At nang nakauwi na sila pumasok na ako sa loob ng mansion. When you enter in our mansion, bubungad sayo ang sala na may pang modern na design na kung saan makikita mo. Ang malaking sofa, furnitures at mga paintings na binili ni mommy sa mga tanyag na pintor.

Nang tuluyan akong makapasok sa mansion nagtungo na ako sa hagdan para umayat papunta sa aking silid.

Makapasok na ako sa aking silid nagtungo ako sa banyo para makaligo, ilang minuto lang ang lumipas at lumabas na ako ng banyo para kumuha ng damit ko sa closet.

Nang matapos na akong magbihis at nahiga na ako sa kwarto at napatitig ako sa kisame na hindi ko alam ang kadahilan kung bat ako napatitig sa kawalan.

Ilang minuto lang ako nakatitig bigla nanaman pumasok sa isip ko yung babae na nakabungguan ko kanina sa pathway ng school.

Bakit kaya lagi siyang pumapasok sa isip ko? Tanong ko sa sarili ko. Unang beses ko palang naman siyang nakita pero namangha ako sa kagandahan niya. Ang bata ko pa para sa love love na sinasabi nila pero parang nalove at first sight ata ako sa babae na yun.

Kasi sa tuwing naiisip ko siya lagi kung naaalala yung matamis niyang ngiti yung kulay brown niyang mga mata, at ang maladiyosa niyang kagandahan.

Sh*t para akong nababakla sa naiisip ko. Pewde pa yung ma-love at first sight sa ilang minuto mung makita ang isang tao. Tanong ko nanaman sa sarili ko nagmumukha na akong tanga kakaisip kay Natalia. I will soon to meet her again.