Prologue
1086 Words
Prologue 1.1Revenge?
“Mga mapagpanggap!Mga sakim!... Mga nagpapakitang-tao, mga Hayop!.Natatandaan nyo pa ba ang araw kung saan at ano ang ginawa nyo sakin, well you should never forget that day kasi pag nakalimutan nyo na ,well I’ll remind everything...Everything! sainyo walang labis at walang kulang”
“You wicked witch, ano ka ba sa akala mo do you think you’re so powerful, huh? One Versus Three, sa tingin mo ba mananalo ka sa’min”
“Oh,you poor Grace..Oopx, I mean Ate Grace..Pwe, eww you don’t even deserve my respect. Well apparently I’ll win cause I’m good at everything, ikaw ‘san ka good…Ah-Huh? You’re just good in being a dog, kasi habol ka na nga nang habol tahol ka pa ng tahol,How desperate you are?”
“Sa oras na makawala ako dito I’ll burn you alive you witch!” sigaw pa nya.
“I’m so sorry your time has been ended, thanks for barking” I said to he and smiled.
“Magkapatid tayo,magkadugo tayo, maawa ka sa’kin”
“Bakit kuya Julian, nung tinulak mo ba ako sa hagdan naawa ka diba?. Hindi naman tsaka yung tinapon mo ako sa ilog, naisip mo ba na kapatid mo ako at magkadugo tayo?” pagpapacute ko pang sabi sa kanya. “Diba, hindi naman sumagi yun sa isip mo.”I changed my mood and get very angry at him. “Shut Up Jucian, do you hear what you’ve said huh?What the heck tayo?magkapatid?what a lame?” palingonlingon na ani ko sa kanya.
I stare at him, “Wala akong kapatid” after what I said his tears felt down to his check.
“You three , you three bastards!. What have you done to me, tas magtatanong kayo kung bakit ako nagbago after how many years of brutality. I change and don’t expect na mapapatawad ko kayo”
They started cried in my front begging for my forgiveness, but I just looked at them as worthless. They almost kissed my shoes just to fogive them but they can’t blame me if I’ll don’t have any feelings for them.
I tied their hands and feet, I want them to suffer not just double but triple. I want to see them burn alive in fire, and that will give me a peaceful mind.
“Kukunin ko ang lahat ng mga kinuha nyo sa’kin, at wala akong ititira kahit katiting na awa sa mga demonyong tulad nyo!. Sinira nyo ang buhay ko at ngayon ay sisirain ko din ang kung anong meron sa inyo”
I’m pointing a g*n in them while they’re bowing and begging for my forgiveness. Ako na, ako na ang wawakas sa mga masasama nyong ginawa at gagawain ako ang magiging demonyong maghahatid sa inyo sa empyerno.
“Please I’m begging you” its kuya Lucian.
“At sisiguraduhin kung ako mismo ang maghahatid sa inyo sa impernong pinaggagalingan nyo at ako mismo ang susunog sa mga kasakim-sakim na kaluluwa nyo at wala kayong makikitang panghihinayang sa mga mata ko”
I pulled the trigger in my g*n.
Dumanak ang dugo…
PROLOGUE 1.2Brutality Night
“Tumahimik ka ,Grace at baka may makarinig sayo”
“Kuya, hindi ka ba naawa sa’kin kinakain na ako ng mga lamok dito.Sabi ko naman sayo ilagay nalang yan sa daan bat pa ba tayo bumababa dito sa ilog, nilalamok na ako”
“Pwede ba ,Grace tumahimik ka”
“K-kuya d-diba masama itong ginagawa na’tin kapatid pa din natin ‘sya”
Nilapitan ko ang nakakabatang kapatid at hinawakan ang kanyang leeg at tinignan ng mariin ang kanyang mga mata na napapalibutan ng luha at pagmamakaawa.
“Lucian, naririnig mo ba ang mga pinagsasabi mo. Gusto mo bang ibigay ni Papa sa kanya lahat at walang itira sa’tin?”
Tumahimik lang sya at tumigil na sa pag-iyak, hinayaan naming magpalutang lutang ang bangkay ng aming kapatid.At hahayaang limutin ang mga nangyari, magiging sa’min na ang lahat lahat ng mga kayamanan.
Natatanaw ko mula dito ang mataas at maliwanag na buwan na magiging sinyales ng aking tagumpay, mula ngayon wala na akong kahati sa lahat.
PROLOGUE 1.3Ace and the Thorn of Roses
“Si Glycell ang magiging alas ko ” seryosong sabi ko kay Felix.
“P-Pero Ma’am, hindi bat bata pa si Glycell para ipagawa mo sa kanya ang ganyang bagay” mahinang sambit ni Felix sa’kin.
“Alam kung nag-aalala ka sa kanya,Felix. Pero hindi ko sya pinalaki at binuhay para hindi makapaghiganti sa mga umapi sa kanya.Hindi ko sya pinalaki at binihisan para lang apihin ng kahit sino” wika ko pa.
Pagkatapos naming mag-usap ni Felix sa aking pribadong opisina ay agad kong pinuntahan si Glycell sa kanyang kwarto para kausapin tungkol sa magiging misyon nito.
Kumatok muna ako at agad namang binuksan ng kanyang katulong ang malaking pintuan ng kanyang kwarto.
“Maiwan mo muna kami” ani ko sa kanyang katulong at agad naman itong lumabas ng kwarto.
Nilapitan ko si Glycell na nagbabasa ng libro sa kanyang kama.
“Ma, may kailangan po ba kayo?” tanong pa nito sa’kin.
“Handa ka na bang umuwi sa’tin?” tanong ko sa kanya at tianbihan sya ng upo sa kanyang kama.
“Opo, I want to see those people na may mga atraso sa’kin gagambalain ko ang tahimik nilang buhay” galit na ani nya.
Ramdaman ko ang galit na gusto nyang ipalabas,nakikita ko sa kanyang mata ang hustisyang ipinagkait sa kanya.
“Ikaw ang rosas na magiging tinik ng mga Martin, Anak ko.Ito na ang takdang panahon para ibuhos mo sa kanila ang galit at hinagpis na kanilang ginawa at ipinadama sayo”
PROLOGUE 2.1Grace Martin’s Dream
Hinawakan ko ang kanyang leeg at tinitigan sya ng maayos, walang emosyon ang aking mata.Sa kanya nama’y nakikita ko ang takot, takot ng isang pekeng nagre-reynahan sa tronong hindi naman nakapangalan sa kanya.
“Ikinagagalak kung makita kang magdusa sa mga kamay ko,Oh! Reyna. Reyna nga ba? Og nagre-reynahan”
Prologue 2.2Lucian Martin’s Dream
“Ikaw ay nakakita pero pinili mo ang manahimik sapagkat ikaw ay nasilaw sa yaman ng pangako kaya ikinalulu mo ang iyong kapatid, at dahil doon maghihirap ang buo mong angkan dahil sa iyong kapapabayaan”
Prologue 2.3Julian Martin’s Dream
“Sa tatlong puno ikaw ang una kung puputulin,Oh kapatid ko !” sigaw ko kay Lucian at tibutok ang aking b***l sa kanyang uniko-iho na si Lucian Gabriel.
“Gusto kung makita mo kung paano ko ibaba-on ang balang ito sa nag-iisa mong anak at ang iyong tagapagmana”
- Writer
