หรัณย์ในชุดทำงานผูกไทเดินลงมาที่โต๊ะอาหารในยามเช้าตรู่ พอเขาหย่อนก้นลงนั่งแม่บ้านก็ยกกาแฟร้อนๆ ที่เตรียมไว้มาเสิร์ฟให้ ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองบริเวณห้องโถงที่ถูกจัดให้เข้าที่อย่างเป็นระเบียบหลังจากที่เขาอาละวาดไปเมื่อคืน
ป้าแม่บ้านมองข้อมือหนาที่ถูกพันไว้ด้วยผ้าพันแผลก็รู้สึกโล่งอก และรู้สึกดีใจที่ดารินยอมทำตามที่ตนขอ “ให้ป้าไปตามคุณดารินลงมาทานข้าวเลยไหมคะ”
“ตามใจเถอะครับ” เสียงทุ้มพูดจบก็ลุกขึ้น กาแฟถูกจิบไปเพียงไม่กี่คำชายหนุ่มก็รีบเดินออกไปทำงาน หลังจากที่ลางานติดต่อกันมาหลายวันเพราะมาดูแลน้องชาย
ฝั่งของดารินที่วันนี้ตื่นสายกว่าทุกวัน พอตื่นมาหญิงสาวก็รีบตรงดิ่งมาดูแลความเรียบร้อยของชนาทันที ร่างบางสวมใส่ชุดเสื้อผ้าแขนขายาวกว่าปกติ คอเสื้อครอปสูงเกือบถึงคาง หวังจะปกปิดรอยแดงที่ปีศาจร้ายได้ฝากเอาไว้
มือเล็กกำผ้าขนหนูสีขาวเช็ดตัวให้เพื่อนรักอย่างละเมียดละไม ผิวขาวเนียนละเอียดของชนาที
