Friend Zone.2 หนุ่มฮอต
1526 Words
"ฮายยยยย จัสติน "
"อืม " แค่นั้นเองค่ะ เพื่อนสุดหล่อของฉันอีกหนึ่งคน วันนี้ทำไมมาเช้าได้ล่ะ ปกติเห็นมาสายตลอด แล้วคนอื่นๆ ก็ยังไม่มา นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่โซลเล่าให้ฟังฉันก็พอจะเดาออกว่าวันนี้ทำไมจัสตินถึงได้มีอาการแปลกๆ ดาวมหาลัยปีนี้ตกไปเป็นของคณะนิเทศ ซึ่งมันก็เกือบทุกปีอยู่แล้ว นิเทศมีแต่คนสวยๆ แต่ถ้าสวยแปลกก็ต้องสถาปัตย์ น้องแพมนี่ไงของแปลกประจำคณะ
"แล้วคนอื่นๆ ละ "
"ไม่รู้สิ คงยังไม่มาหรือว่าไม่มาก็ไม่รู้เพราะเมื่อคืนมันไปเลี้ยงฉลองกันที่ผับ ไม่มีใครมาแล้วมั้ง " ถ้าไปผับยับทุกราย
"ฉลองอะไรอะ "
"ก็ปีสามคณะนิเทศชวนพวกมันไปฉลอง มันไม่ได้ชวนเธอหรอ" อ๋อ ฉันพอจะนึกออกแล้ว ที่เมาเหมือนหมาแล้วเลื้อยเข้าห้องฉันเมื่อคืนก็เพราะไปกินเหล้ากับเด็กนิเทศมานี่เอง ไอ้โซลมันร้าย
"ไม่อะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย แล้วโซลไม่ได้ชวนจัสตินไปด้วยหรอ"
"ชวน แต่ฉันไม่ได้ไป นี่กินข้าวเช้ามายัง ไปกินข้าวกัน " เอ้า เปลี่ยนเรื่องอีก ก็ดีเหมือนกันเพราะฉันก็ยังไม่อยากซักไซ้ไล่เลียงอะไรมาก ดูอาการของจัสตินแล้วไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้สักเท่าไหร่ คนมันเคยเจ็บมาอะเนอะ
"ยังเลย หิวเหมือนกัน รีบออกมาด้วย " ตอนแรกฉันกะว่าจะทำแซนด์วิชง่ายๆ กินรองท้องก่อนออกมา แต่ทนไอ้โซลไม่ไหวจริงๆ ในกลุ่มก็จะมีแค่โซลนี่แหละที่กล้าหยาบคายใส่ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉัน คนอื่นๆ ไม่มีแม้แต่จะพูดคำหยาบใส่ฉันเลย ผิดจากโซล ไอ้บ้า ไอ้ผีบ้า
"ไม่ได้ขับรถมาหรอ " พ่อหนุ่มจัสตินทำหน้าสงสัยใส่ฉัน เพราะปกติเวสป้าตัวเก่งของฉันจะต้องพ่นควันกำจัดยุงลายให้กับมหาวิทยาลัยทุกวัน แต่วันนี้ไม่มีเพราะไม่ได้ขับมา ก็เพราะใครล่ะ ก็โซลอีกนั่นล่ะ นึกถึงเรื่องรถก็แอบสะใจอีกรอบ ป่านนี้งานที่ฉันสั่งให้เด็กพวกนั้นทำคงเรียบร้อยแล้ว
"ไม่อะ นั่งแท็กซี่มา "
"ไอ้โซลใช่มะ " ทุกคนในกลุ่มรู้ดี ว่าโซลมันชอบแกล้งฉันมากแค่ไหน ใช่ค่ะ มันคนเดียวไม่มีใครนอกจากมัน!!
"อืม "
"เมื่อคืนมันไปนอนที่ห้องแพมหรอ"
"ใช่ เข้ามาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตอนนี้ก็ยังอยู่ที่ห้อง " ฉันตอบจัสตินออกไป สีหน้าของจัสตินดูโล่งๆ ยังไงก็ไม่รู้ ผิดกับก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ไอ้โซลมันจะทำอะไรของมันวะ ถ้ามันจะทำอย่างที่มันบอกล่ะก็ ... มันไม่เข้าท่าเลยนะ เพราะเรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้ว จัสตินเองก็ยังไม่อยากให้โซลเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เลย ฉันไม่กลัวอะไรเลยนอกจากเพื่อนทะเลาะกัน ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเพราะเรื่องในอดีต
"ออ หรอ ไปกินข้าวกัน อยากกินอะไรวันนี้ฉันเลี้ยง " จัสตินฉีกยิ้มกว้าง ยิ้มหล่อละลายใจมากค่ะเพื่อน บุญอะไรของน้องแพมเนี่ย มีแต่เพื่อนหล่อๆ โอ๊ย เจอแต่ละคนแล้วอยากจะละลายกลายเป็นของเหลวลงท่อน้ำทิ้งให้มันรู้แล้วรู้รอด
"เลี้ยงจริงอะ แพมกินเยอะนะ"
"เหมาทั้งโรงอาหารยังได้ ปะกินข้าวกันจะได้เข้าเรียน " อยู่กับจัสตินก็จะอีกอารมณ์หนึ่ง ผู้ชายใจดีที่แฝงไปด้วยความแบดนิดๆ สุภาพกับเพศตรงข้ามที่สุดโดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิงอย่างฉัน ฉันฉีกยิ้มกว้างให้จัสตินก่อนที่จะเดินเคียงคู่ไปกับเขา โรงอาหารที่มหาลัยอาหารอร่อยทุกอย่าง น้องแพมจะฟาดให้เรียบเอาให้อิ่มไปทั้งวันเลยคอยดู
"กินไรดี เอาอันนี้ดีกว่า ป้าคะ เอาสุกี้ทะเล พิเศษผัก หนึ่งค่ะ"
"ได้ลูก " อยากกินนี่เนอะ สุกี้ร้านนี้น้ำจิ้มอร่อยโคตร ระหว่างที่ฉันยืนรอสุกี้ สายตาก็เหลือบไปเห็นหนุ่มลูกครึ่งหัวทองเดินมาทางฉัน แอลฟ่าผู้ชายที่หล่อกระชากใจสาวๆในมหาลัยแห่งนี้อีกคน แล้วสายตาทุกคนก็จ้องมาที่แอลฟ่า แล้วแอลฟ่าก็เดินมาหาฉัน จะโดนรุมตบเมื่อไหร่ก็ไม่รู้อะเนอะ
"ฮายยย แพมแพม "
"ไม่เอาแพมแพมได้มั้ยแอลฟ่า น่าเกลียด อะไรแพมแพม " เกลียดการตั้งชื่อที่สุด นึกถึงอะไรล่ะคะแพมแพม คนไทยได้ยินก็หัวเราะตายค่ะ
"ไอ้โซลอะ ไม่มาหรอ "
"ยังไม่ตื่นเลย แล้วทำไมจะต้องมาถามแพมด้วยล่ะว่าโซลอยู่ที่ไหน "
"ก็เมื่อคืนมันบอกจะไปค้างห้องเธอ " เออใช่ เมื่อคืนแอลฟ่าน่าจะไปงานเลี้ยงฉลองด้วย แต่ทำไมสภาพไม่ยับเหมือนโซลล่ะ มาเรียนไหวแถมยังสดใสเหมือนไม่ได้ผ่านช่วงเวลาที่เมายับเลยล่ะ ไอ้โซลมันแอ๊บแน่นอน
"อืม โคตรน่าเบื่อ "
"ฮ่าๆ อย่าว่าสามีแบบนั้นสิ "
"เฮ้ย ใช่ที่ไหน หยุดพูดไปเลยแอลฟ่า ขนลุกว่ะ " ได้โซลเป็นผัว อีแพมขอเอาหัวมุดตูดหมาตายดีกว่า อยู่กับมันฉันคงเฉาตายเพราะปากหมาๆของมัน ปากจัดชิบ ด่าก็เก่ง บ่นก็เก่ง เรื่องเยอะเป็นที่หนึ่ง
"ฮ่าๆ ทำไมอะ ผู้หญิงทั้งมหาลัยจ้องจะงาบมันอยู่ เขาก็ลือกันทั้งนั้นว่าเธอกับมันเป็นผัวเมียกัน " ตายแล้ว ยกมือทาบอกแล้วตกใจ ใครมันช่างสร้างข่าวลือแบบนั้น
"จริงอะ "
"จริง" สีหน้าของแอลฟ่าดูจริงจังมาก ถึงว่าล่ะ เดี๋ยวนี้ถึงไม่ค่อยมีผู้ชายเข้ามาจีบน้องแพม เพราะเขาคิดว่าฉันมีหลัวแล้ว เอาตาตุ่มคิดกันหรือยังไงวะ
"ได้แล้วลูก " ระหว่างนั้นสุกี้ของฉันก็เสร็จพอดี กลิ่นหอมชวนหิว
"กินไรอะ น่ากินว่ะ "
"สุกี้ไง "
"ป้าผมเอาแบบนี้ถ้วยหนึ่งครับ "
"ได้จ้า "
"เลียนแบบ " ฉันจิ๊ปากใส่แอลฟ่า เอาเถอะนะ เพื่อนฉันก็มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น แล้วแต่ละคนก็หล่อระดับเทพบุตร ทำไมจะต้องลือว่าฉันกับโซลเป็นผัวเมียกันด้วยวะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
"มันน่ากินนี่หว่า น่าจะแก้แฮงค์ได้ดี "
"งั้น ไปรอที่โต๊ะนะ "
"เค "
----------------------------------------
10 นาทีต่อมา
เหลือเวลาอีกแค่ห้านาทีก็จะถึงเวลาเข้าเรียน หลังจากที่สุกี้หมดฉันก็ต่อด้วยยำผลไม้เบาๆ กินแต่ละอย่างเสี่ยงต่อการเข้าห้องน้ำเป็นอย่างมาก เป็นคนไม่ชอบกินอาหารจืดๆ ตอนเช้านี่ ก็เลยจัดแบบนี้ตลอด แซ่บแต่เช้า ตอนนี้ก็มีแอลฟ่าที่นั่งกินกาแฟในท่าโคตรเท่ห์กับจัสตินที่กำลังใช้นิ้วเขี่ยหน้าจอโทรศัพท์ไปมา คนอื่นๆ เงียบค่ะ ไม่มีใครติดต่อมาเลยว่าจะมาหรือไม่มา ส่วนโซล รายนั้นมันบอกฉันตั้งแต่เช้าแล้วว่าจะไม่มา ก็ดีเหมือนกัน สบายหูดีค่ะ
"แพม ไหนบอกไอ้โซลไม่มาไง ดูนู่นสิ " แอลฟ่าพยักหน้าไปที่ทางเข้าโรงอาหาร ใช่โซลจริงๆ ด้วย แต่เดี๋ยว มันมากับใครผู้หญิงซะด้วย ตอนนี้จัสตินเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์แล้วค่ะ สายตาที่จัสตินมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นดูอึ้งๆ ปนสงสัย
"ไม่รู้อะ "
"มากับน้องมิ้งดาวมหาลัยคนใหม่ด้วยเว้ย " นี่หน่ะหรอ ดาวมหาลัยคนใหม่ แฟนเก่าจัสติน เครื่องมือแก้แค้นของโซล โอ๊ย งานเข้าแล้ว จัสตินก็เริ่มมีท่าทีไม่ค่อยพอใจ
"แอลฟ่า "
"ฮึ "
"ทำไงดี " เสียงกระซิบกระซาบค่ะ เกรงว่าจัสตินจะได้ยิน ระหว่างนั้นฉันก็มองไปทางโซล หน้ามันจะระริกระรี้ไปมั้ย ไอ้ผู้ชายตอแหล
"อยู่เฉย ๆ " อ้าว อะไรของแอลฟ่าวะ แอลฟ่าพูดมาแบบนี้ฉันก็ไปไม่เป็นเหมือนกันค่ะ
"จัสติน อิ่มแล้วเข้าเรียนกันเหอะ เนอะๆ แอลฟ่าปะๆ "
"แพมไปก่อนเลย " สายตาของจัสตินยังคงมองสองคนนั้น เอาไงดีฉันไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกัน
"งั้นก็... รอไปพร้อมกันก็ได้ จัสตินไม่ไปแพมก็ไม่ไป " เอาเถอะ ยังไงเรื่องนี้ฉันก็ต้องเข้ามายุ่งบ้างล่ะ ทุกคนคือเพื่อนของฉัน ไม่มีพวกนี้ก็ไม่มีอีแพมในวันนี้หรอก
Line!!
โซล : เด็กใหม่กูสวยมั้ย?? บอกไอ้จัสตินให้เลิกมองได้แล้ว กูหวง
แพม : ไปตายซะ
เล่นบ้าอะไรของมัน เอาเถอะ ฉันไม่บอกให้โง่หรอกนะ จะฆ่ากันตายเพราะเรื่องผู้หญิงคนนี้เนี่ยนะ มันคุ้มกันหรอวะ
- Writer
