เพื่อน....
ยังไงมันก็คือเพื่อน
กวนตีนยังไงมันก็เพื่อน
ทำตัวส้นตีนยังไงมันก็เพื่อน
โกรธมันมากแค่ไหน ...สุดท้ายมันก็คือเพื่อน ให้อภัยมันได้เสมอ นี่แหละค่ะ คือตัวฉัน
........ บันทึกของแพม มีอยู่มากมายหลายหน้ากระดาษเกี่ยวกับเพื่อนที่ฉันเขียนเอาไว้ บางครั้งมันก็ไม่ใช่เพราะบุญคุณหรอกนะคะที่ฉันยอม บางครั้งบางคราวตัดเรื่องบุญคุณออกไปแล้วฉันก็ยังสามารถให้อภัยมันได้เสมอ ความดีหลายๆอย่างมันก็มี ไม่ใช่ว่ามันจะอัปรีย์เป็นอย่างเดียว ขออภัยในความไม่สุภาพค่ะ ฉันเขียนเอาไว้แบบนี้จริงๆ
ร้านพุงระเบิดหมูกระทะ
ฉันนั่งรอหมูกระทะแบบกลับบ้านหนึ่งชุด เพิ่มหมูกับผัก ที่พิเศษๆ เลยก็คงจะเป็นผัก เพราะฉันชอบ ประมาณสิบนาทีหมูกระทะแบบกลับบ้านก็มาถึงมือฉัน นั่งต่อคิวประมาณครึ่งชั่วโมง ฉันจ่ายเงินให้คุณป้าเจ้าของร้านก่อนจะเดินออกมาหาแท็กซี่ เวลานี้แท็กซี่น่าจะง่ายและสะดวกสบายที่สุด พะรุงพะรังมากค่ะชะนี ที่จริงร้านน
