" หึงจริงๆ อะ "
"กลับ! " มันควรจะขึ้นจากน้ำได้แล้ว แต่เปล่าเลย มัวคาดคั้นถามซ้ำๆ อยู่นั่นแหละ คำตอบก็ชัดอยู่แล้วจะให้พูดอีกรอบเพื่ออะไร
"บอกก่อนดิว่าหึง หวงก็ได้ " เหอะ เกลียดชะมัดเวลาที่มันอ้อน รู้อะไรมั้ยว่ามันทำให้ฉันยิ้มตลอดเลย ท่าทางขี้อ้อนเวลาที่อยู่กับฉัน คำพูดคำจาที่ฉันมักจะเขินอยู่ทุกครั้งที่ได้ยิน มีแค่โซลคนเดียวที่ทำแบบนี้สำเร็จ พยายามใจแข็งไม่เล่นด้วยก็ทนไม่ไหวทุกครั้ง ครั้งนี้ก็อีกเหมือนเดิมค่ะ
"โซล จะคาดคั้นเอาอะไร ก็บอกไปแล้วอะ"
"ก็อยากได้ยิน หึงแฟนก็บอกมาดิ " กวนตีนที่สุด ไม่มีใครกวนได้เท่ามันอีกแล้ว มึงนี่มันเกิดมาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตกูจริงๆ เลยนะโซล
"ถ้าตอบแล้ว ต้องกลับบ้านนะ " ในเมื่อมันอยากได้ยินอีกครั้งก็ต้องยื่นข้อเสนอต่อรองกันสักหน่อย เชื่อใจได้ที่ไหนเกิดมันเล่นตุกติกขึ้นมาอีกล่ะก็ ฉันไม่ต้องบอกหึงมันทั้งวันทั้งคืนเลยหรอ ไอ้โซล ไอ้โรคจิต ไอ้หลงตัวเอง ...บอ
