"Cennet'teyim sanki. Böylesi bir manzarayı ömrümde ilk defa görüyorum. Şamil yerinde olsam her hafta sonumu burada geçirirdim. Hatta her şeyi bırakır burada huzur içinde yaşardım. Düşünsenize her sabah kuşların cıvıltılarıyla uyanmak ne güzel olurdu. Bence Alev’le evlendiğinizde burada yaşamalısınız." diyerek oltaya yem attı kurnaz Zehra. Alev dirseğiyle koluna vurunca ona bakıp sinsice gülümsedi. Söylenenler Şamil’in hoşuna gitmişçesine gülümsedi.
"Çoğunlukla hafta sonları da çalıştığım için, buraya gelmeye pek fırsatım olmuyor Zehra." diyerek yanıtladı kızı.
"Burası tatil yapmak ve kafa dinlemek için ideal olsa da İstanbul'daki evimi daha çok seviyorum."
"Burası böyleyse, kim bilir İstanbul'da ki evin nasıldır?" Ela konuşmaya dahil oldu.
"Elacığım temiz hava seni çarptı galiba." Ale
