EP01 จะอยู่กับแฟน!

1565 Words

EP01 จะอยู่กับแฟน! Caramel’ s Part Knock knock! ตอนนี้ฉันกำลังยืนกดออดเคาะประตูอยู่หน้าห้องของเซโร่ หลังจากเรื่องเมื่อวานฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เซโร่ยอมกลับมาคบกับฉันให้ได้ แม้ว่าวิธีนี้มันจะดูเสี่ยงเกินไปก็เถอะ “มาทำไม?” ร่างสูงที่อยู่ในชุดบ็อกเซอร์ตัวเดียวถามเมื่อเปิดประตูออกมาเจอฉัน เซโร่ยังมีท่าทางงัวเงียอยู่เลยสงสัยคงเพิ่งตื่นนอนล่ะมั้งคนตัวสูงขมวดคิ้วมองฉันอย่างไม่ชอบใจที่ฉันมาหาเขาถึงคอนโด “มาหาแฟน หลบๆ” ฉันตอบพร้อมกับยิ้มให้เขาอย่างสดใสก่อนจะรีบแทรกตัวเข้ามาในห้องโดยที่ไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาต “แล้วนั่นกระเป๋าอะไรของเธอวะ” “กระเป๋าเสื้อผ้าไง” “แล้วเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาทำไม?” “ก็จะมาอยู่กับแฟนไง ^^” ใช่แล้วล่ะ ฉันเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับเซโร่เพื่อที่จะได้ใช้เวลาง้อตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงยังไงล่ะ เอาสิอยู่ใกล้ขนาดนี้ไม่ใจอ่อนไม่หวั่นไหวให้มันรู้ไป “ใครอนุญาต ออกไป!” “ไม่! ทีแต่ก่อนเซยังอยากให้เมลมาอยู่ด้วยอยู่เลย นี่ไงเมลมาอยู่ด้วยแล้ว” ตอนที่เราคบกันแรกๆ เซโร่พยายามคะยั้นคะยอให้ฉันมาอยู่กับเขาแต่ฉันไม่ยอมแต่ตอนนี้ฉันยอมแล้วไง ไล่ยังไงก็ไม่ไปหรอกนะ “s**t! วุ่นวายชิบหายเลย เลิกกันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ดิวะ” เซโร่ขยี้หัวด้วยความหงุดหงิด “ก็เมลกำลังง้อเซอยู่ไง ให้เมลอยู่ด้วยนะๆ” ฉันเอาหน้าไปถูแขนเขาอย่างอ้อนๆ แต่คนตัวสูงกลับไม่ตอบรับอะไรเลยเอาแต่เงียบจนฉันใจเสีย “...” “งั้นเอางี้ เมลขอหนึ่งเดือนถ้าเซยังไม่ยอมคืนดีด้วยเมลจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับเซอีกเลย” คิดสดไปอีกฉัน ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนเลยนะว่าต้องยื่นข้อเสนออะไรแบบนี้ให้เขา แต่หนึ่งเดือนก็น่าจะพอแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันเชื่อว่าเซโร่ยังรักฉันอยู่เหมือนที่ฉันรักเขาแต่ถ้าสุดท้ายแล้วเขาจะไม่กลับมาจริงๆ ฉันจะยอมถอยเอง “เฮ้อ เออ อยากทำอะไรก็ทำเลยแต่ถ้าครบหนึ่งเดือนแล้วเธอต้องย้ายออกไปนะ” “เย้! เซน่ารักที่สุดเลย ไปอาบน้ำไปเดี๋ยวเมลทำอาหารเช้าไว้ให้” ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นหอมแก้มเซโร่ฟอดใหญ่แล้วรีบผละออก แอบเห็นเขายิ้มมุมปากด้วยแหละ หึ หวั่นไหวล่ะสิ หลังจากเซโร่เข้าไปอาบน้ำฉันก็จัดการเก็บเสื้อผ้าตัวเองไปไว้ในตู้เดียวกับของเซโร่ให้เรียบร้อยแล้วจึงออกมาทำอาหารเช้าไว้ให้เขา ก่อนมาถึงคอนโดเซโร่ฉันแวะซื้อของสดมาด้วยน่ะ รู้หรอกว่าห้องคุณชายเขานอกจากเหล้ากับเบียร์ก็ไม่มีอะไรที่สามารถทำอาหารได้เลยนอกจากบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ตอนที่เรายังคบกันฉันมาคอนโดเขาบ่อยน่ะก็เลยรู้ Zero’ s Part “มองอะไร?” “มองแฟน” “แฟนเก่า พูดให้มันถูกด้วย” ผมกำลังนั่งทานอาหารเช้าที่คาราเมลเป็นคนทำให้เธอรู้ดีว่าผมชอบทานอะไร ส่วนยัยตัวดีก็เอาแต่นั่งจ้องหน้าผมจนผมทำตัวไม่ถูกแถมยังมาขี้ตู่ว่าผมเป็นแฟนอีกต่างหาก เรา-เลิก-กัน-แล้ว! ต้องให้ผมย้ำอีกกี่ครั้งเธอถึงจะยอมรับ ถึงผมจะยอมให้มาอยู่ด้วยใช่ว่าผมจะใจอ่อนนะความรู้สึกเจ็บปวดที่โดนเธอบอกเลิกในวันนั้นผมยังไม่ลืมหรอกนะ คนอย่างเซโร่ไม่เคยง้อใครไม่เคยโดนใครบอกเลิกด้วย ยัยนี่เป็นใครกล้าดียังไงมาบอกเลิกผม ผมยอมรับนะว่าผมเองก็ยังรักเธออยู่แม้มันจะไม่เหมือนเดิมแล้วก็เถอะ ไม่นึกเหมือนกันว่าคาราเมลจะกล้าหอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่กับผม หึ เหยื่อเข้าถ้ำเสือแล้วคิดว่าจะรอดออกไปหรือไงเธอพลาดแล้วล่ะคาราเมล “รู้แล้วน่าย้ำอยู่ได้แต่เดี๋ยวก็ได้เป็นแฟนเหมือนเดิมแล้ว” “ฝันอยู่เหรอ อิ่มแล้วเอาไปเก็บให้ด้วย” กินเสร็จผมก็ลุกเดินออกจากห้องครัวไปนั่งดูทีวีต่อปล่อยให้คาราเมลเก็บจานไปล้างให้ซึ่งเธอก็ไม่ได้อิดออดอะไร กะจะแกล้งให้หัวร้อนสักหน่อยแต่เธอยอมเฉยเลย ผมรู้จักคาราเมลมาเป็นปีแล้ว อันที่จริงผมตามจีบเธออยู่ครึ่งปีได้กว่าเธอจะยอมคบกับผม ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นความสดใสน่ารักคุยเก่งและความขี้อ้อนของเธอทำให้ผมตัดสินใจจะหยุดอยู่ที่เธอ ผมทะนุถนอมเธออย่างดีไม่เคยร่วงเกินมากเกินกว่าจูบแต่คบกันมาได้สามเดือนเราก็ต้องเลิกกัน เหตุผลก็เพราะเธอไม่ยอมหยุด คาราเมลยังคุยกับผู้ชายคนอื่นทั้งที่มีผมเป็นแฟนอยู่แล้วพอผมจับได้ ก็โวยวายบอกเลิกผมทั้งที่ผมไม่ใช่คนผิด ผมทั้งโกรธทั้งเสียใจแต่ไม่กี่วันต่อมาเธอก็ตามมาง้อและยังคงง้อมาจนถึงทุกวันนี้นี่แหละ แต่คนอย่างผมไม่มีทางกลับไปอย่างแน่นอน รอครบหนึ่งเดือนตามที่ตกลงกันไว้ก่อนเถอะผมจะไม่ให้เธอเข้ามายุ่งวุ่นวายในชีวิตผมอีกเลยคอยดู “เซ...อยากดูหนังอ่ะ” ยัยตัวดีเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับขนมในมือแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างผม “นี่ห้องใคร?” “ห้องเซ” “ก็รู้นี่ แค่มาอาศัยอยู่ก็อย่าเรื่องมาก” ผมกำลังนั่งดูการแข่งบาสอยู่แต่ยัยตัวแสบที่เอาแต่ใจขอมาอยู่กับผมกลับมางอแงจะดูหนัง ถ้าเป็นแต่ก่อนผมคงยอมนะแต่ตอนนี้ไม่ “ใจร้าย...” ตัดพ้อผมเสร็จคาราเมลก็ทิ้งศีรษะนอนลงบนตักผมหน้าตาเฉย เธอจะรู้ตัวบ้างมั้ยว่ากำลังนอนทับอะไรอยู่ถ้ามันตื่นขึ้นมาจะทำไง... อ้อ วันนี้วันเสาร์น่ะไม่มีเรียนผมก็เลยอยู่ห้องเฉยๆ แต่มันจะไม่เฉยเพราะยัยนี่นี่แหละ “อ่ะ อ้าม~” พอผมไม่สนใจคนที่นอนอยู่บนตักก็คว้าขนมที่ถือมาด้วยเมื่อกี้ป้อนให้ผม ขี้เกียจพูดมากผมก็เลยยอมๆ กินไป เพราะนิสัยแบบนี้ไงไอ้พวกผู้ชายทั้งหลายถึงได้ตามจีบเธอเยอะแยะน่ะ ชอบอ่อยแบบไม่รู้ตัวยัยคนนี้ งับ! “อ๊ะ! งับมาได้เจ็บนะ” คาราเมลสะบัดมือพร้อมกับเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อโดนผมใช้ฟันงับมือเข้าให้ในขณะที่เธอป้อนขนมให้ผม สมน้ำหน้าทำตัวน่ามันเขี้ยวเองทำไม . . ผ่านไปสักพัก... คาราเมลหลับไปแล้ว หลับบนตักผมพร้อมกับซุกหน้าเข้าหาหน้าท้องผมอีกด้วย ถ้ายังคบกันอยู่บอกเลยว่าเธอไม่รอดตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาที่คอนโดผมแล้วล่ะ ผมลุกขึ้นอุ้มร่างบางเข้าไปนอนในห้องดีๆ ใบหน้าหวานใสนอนหลับตาพริ้มไม่มีพิษมีภัยน่ามองจนผมอดที่จะจ้องหน้าเธออยู่แบบนั้นไม่ได้ “เซ...ดีกันๆ” ผมสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อคนที่หลับอยู่ละเมอออกมา หึ ขนาดละเมอก็ยังง้อผมสินะ แล้วทำไมผมต้องยิ้มด้วยเนี่ย “ถ้ายังอยากคบกันขนาดนี้แล้วบอกเลิกทำไมวะ” ผมบ่นออกมาแม้ว่าคนที่หลับอยู่จะไม่รับรู้ก็ตาม Caramel’ s Part “อื้อ” ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นเพราะรู้สึกว่าร่างกายโดยอะไรบางอย่างกอดรัดจนแทบจะหายใจไม่ออก “อ๊ะ เซ...ปล่อยนะเมลอึดอัด” “อืม...” เซโร่นั่นเองที่นอนกอดฉันอยู่แต่กอดแน่นไปมั้ยหายใจไม่ออกแล้วนะคนบ้า แต่เดี๋ยวนะฉันจำได้ว่าตัวเองดูทีวีอยู่กับเซโร่นี่นาแล้วมาโผล่ในห้องนอนได้ยังไงกันเนี่ย “เซ...เซโร่ๆ ตื่นๆ” หมับ “อื้อ ปล่อยๆ ตื่นนะตื่น” นอกจากจะไม่ยอมปล่อยแล้วเขายังกดหัวฉันลงให้ซุกอกเขาแล้วกอดฉันแน่นขึ้นไปอีก เอ๊ะ คนบ้านี่ เพี๊ยะ! “โอ๊ย เจ็บนะตีทำไมวะ” “ก็ไม่ยอมตื่นเองทำไมล่ะ ปล่อยเลย!” “จิ๊ ก็ไม่ได้อยากกอดหรอกนะ” พอรู้ตัวว่านอนกอดฉันอยู่คนใจร้ายก็รีบผละออกทันที “แน่ะ ทำมาเป็น อยากกอดเมลก็บอกดีๆ ก็ได้นะที่รัก” ได้ทีก็เลยล้อสักหน่อย เห็นคนเย็นชาเขินแล้วมันสนุกดีน่ะ “ไม่อยากอยู่ที่นี่ให้ครบหนึ่งเดือนใช่มั้ย?” คนโดนล้อมองฉันอย่างเอาเรื่อง พอโดนแซวนิดแซวหน่อยไม่ได้เลยนะ เอะอะก็จะไล่กันตลอด เดี๋ยวฉันจะทำให้เขาติดฉันจนไล่ไม่ลงเลยคอยดู!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more