ระหว่างนั่งคุยกันอยู่พักใหญ่ จนไม่มีอะไรจะคุย สองพี่น้องเลยได้นั่งเงียบกดโทรศัพท์เล่นเพื่อฆ่าเวลาที่ค่อยๆเดินผ่านไปอย่างเชื่องช้า
“กูอยากได้น้องโซ่ว่ะ มึงว่าอบอุ่นจะยอมมั้ยวะ?” เสียงเข้มโยนคำถามฝ่าความเงียบ ทำเอาคนนั่งฝั่งตรงข้ามถึงกลับสะดุ้ง เงยหน้ามอง
“มึงหมายความว่าไง?” ดวงตาคมเข้มจ้องเจ้าของคำถาม ไม่ต่างจากกำลังนั่งคุยกับตัวเอง
ผมย้ำถามทวนคำพูดของเวหาอีกครั้ง เพื่อยืนยังสิ่งที่มันกำลังสื่อ
“หมายความว่า กูอยากได้โซ่มาเป็นเมียไงวะ เมียจริงๆ เมียที่ไม่ใช่แค่มาให้กูเอาสนุกๆ มึงเข้าใจมั้ย?”
คำตอบละเอียด อธิบายเห็นภาพชัดเจน ทำให้ผมอึ้งและรู้สึกร้อนแปลกๆ จากที่อารมณ์ดีใจเย็นกลับก็เริ่มหงุดหงิดขุ่นๆมั่วๆ หยิบจับอะไรก็ขัดหูขว้างตา ขัดใจผมไปซะทุกอย่าง ถ้าเป็นคนอื่นผมคงลุกขึ้นถีบยอดหน้าไปแล้ว แต่คนที่พูดกลับเป็นพี่ชายตัวเองนี้สิ มันเลยยิ่งสึกอึดอัดทำอะไรไม่ได้
“ว่าไง? มึงกับอบอุ่นโอเคใช
