“ไม่เล่น? งั้นเรื่องที่ฉันเอากับเธอ.. อืม.. แล้วถ้าไอ้เวหา..”
“ไม่! พี่เวหาต้องไม่รู้เรื่องนี้ ขอร้องนะคะ อย่าบอกเขา” น้ำใสเอ่อคลอมองด้วยแววตาอ้อนวอนน่าสงสาร
หากแต่แรงบีบกลับหนักขึ้นจนเธอกัดริมฝีปากล่างแน่นเพื่ออดทนต่อความเจ็บนั้นไว้
“แต่ถึงมันรู้ ว่าเธอเอากับฉันมันก็ไม่ว่าหรอก เพราะปกติฉันกับไอ้เวหาก็เอาผู้หญิงคนเดียวกันอยู่แล้ว” เค้นเสียงในลำคอ กรามหนาขบกันแน่น สายตาคมเข้มจ้องมองใบหน้าเล็กที่กำลังแสดงถึงความเจ็บปวด มุมปากแสยะยิ้มชื่นชมกับสิ่งรสชาติความเจ็บที่เขาเป็นผู้รังสรรค์ขึ้น
“ไม่! พี่เวหาไม่ใช่คนแบบนั้น เพราะพี่ใช้วิธีสกปรกไม่งั้นเรื่องวันนั้นก็คงไม่เกิดขึ้น” หยดน้ำใสไหลผ่านแก้มแววตาที่เธอมองมีแต่ความขุ่นเคือง ความเจ็บแค้นฝังรากความเกลียดชั่งยั้งลึกลงไปข้างในจิตใจของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“อีกไม่นาน เดี๋ยวคนดีของเธอมันก็มาจะหลอกเอาเธอเหมือนกัน ไม่เชื่อก็ค่อยดู”
ร่างเล็กถูกผ
