“คนเก่าๆก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคะพี่ ถ้าโซ่ไปชงไม่ถูกปาก เดี๋ยวลูกค่าไม่พอใจนะคะ”
“ช่วยไม่ได้นิ เขาเป็นคนขี้เบื่อไม่ชอบคนเดิม ๆ อยากได้คนใหม่ไปเรื่อย ๆ ส่วนเรื่องชงไม่ต้องกลัว ลูกค้าคนนี้เขาใจดีกับเด็กใหม่ตลอด เปย์หนักนะ” คำพูดเชิญชวนทำให้สาวน้อยเริ่มเอนเองเห็นด้วย แม้จะชงเหล้าไม่เก่งแต่จากที่เคยเรียนรู้เธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ามืออาชีพเท่าไหร่
“นั่ง? แค่นั่งเฉยๆใช่มั้ยคะ” เสียงหวาน มองหน้าผู้จัดการร้าน คิ้วเลิกสูงเป็นเชิงปฏิเสธเรื่องอย่างว่า
“แค่นั่งจ๊ะ เขาเป็นลูกค้าเกรดดี มีมารยาท หน้าตาดี รับรองไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เชื่อพี่” นำเสียงพร้อมสีหน้ามั่นใจทำให้สาวน้อยยิ้มออกมาได้ แม้จะยังกังวล แต่เมื่อผู้จัดการร้านยืนยันเธอก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง
“ได้ค่ะ”
“ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าชั่วโมงนะ พี่เคลียร์ให้แล้ว รับรองหนักๆ” ใบหน้ายิ้มจิกปากให้กับสาวน้อยก่อนจะเดินยิ้มกลับออกไปด้วยท่าทางอารมณ์ดี
“เกิดมา
