Kath's POV
I still can't get over it! oh my god! we just kissed?! as in my first kiss! was I good? nakakahiya naman, I still can't look at him straight in the eyes.
"what's with the face baby?" natatawang sabi ni Dylan. At tinignan ako.
"nothing!" sabay layo ng mukha ko sa kanya. mabilis kong inubos ang pagkain ko at inumin ang gamot ko ay tumayo na ako at mabilis na pumunta sa kwarto.
pagkapasok na pagkapasok ko ay umupo kaagad ako sa dulo ng kama at hinilamos ang kamay sa mukha ko dahil sa sobrang hiya. what can I do?! it was my first kiss so I don't know anything about it.
*knock knock*
napatingin ako sa pintuan at sakto naman itong bumukas. and guess who it is? It's Dylan, sino pa nga ba eh kaming dalawa lang naman ang nandito.
"what's wrong baby? you are ignoring me again." he sounded so upset. nakokonsensya tuloy ako. but I can't help thinking about earlier.
"nahihiya ako okay?" then I pouted.
"nahihiya? bakit? because of the kiss earlier?" atsaka siya umupo sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko.
hindi ako sumagot at tinakpan ko ang mukha ko gamit ang kamay ko. narinig ko naman siyang tumawa ng mahina. tinignan ko siya ng masama.
"sorry sorry. bakit ka ba nahihiya dahil sa kiss natin kanina. was it your first kiss?" hindi ako makatingin sa kanya. gosh nakakahiya talaga! I never knew na mahiyain pala ako. napatigil naman siya dahil hindi ako sumagot.
"wait it was your first kiss? really?" dahan-dahan naman akong tumango. hindi siya sumagot. nung tignan ko siya at halos mamula na ang mukha niya! hindi dahil kinikilig siya or what, pinipigilan niya ang tawa niya! he's so annoying!
"you can laugh, mukhang sasabog na yang mukha mo eh." sabi ko sa kaya habang nakatingin ng masama. at yun na nga, tumawa na siya ng malakas.
"hahaha sorry baby, I just can't believe that I was your first kiss. akala ko kase you already got your first kiss dahil akala ko nag karoon ka na ng gwapong boyfriend sa america. pero syempre ako pa din ang pinaka gwapo" pano ba mag panipis ng mukha? sumobra kasi ang pagkakapal ng mukha ng annoying kong boyfriend eh.
"Hey! no boyfriend since birth kaya ako!"
"so, I was your first?!" his eyes were shining as if it has glitters. he look so excited right now.
"yeah" maikli kong sagot at umiwas ng tingin. I feel like he will laugh at me again. but I was wrong he didn't say anything kaya tumingin ako sa kanya. he's smiling adorably while looking at me.
"what?" i'm trying to stop myself from pinching his cheeks. he's so adorable!
"so, I am your first boyfriend and first kiss?" he said still smiling with some sparkles in his eyes.
unti-unti naman akong tumango ulit at itinago ang mukha ko sa dibdib niya.
"I feel proud that I am your first boyfriend and first kiss." sabay yakap sa akin ng mahigpit.
"but I'm not your first kiss and first girlfriend tho." I said while pouting. napatingin naman siya sa akin.
"you may not be my first kiss and first girlfriend. but your my first girlfriend that i've ever love. your the only girl I loved. well, except for my mom tho." sabi niya sabay tawa. kaya naman napatawa din ako.
hindi ko nakikita ang sarili kong may kasamang iba except kay Dylan. Dylan is the only man that I can see myself with. at sana ganon din siya.
"c'mon let's have fun today."
after that we decided that we will be baking brownies! my fave!
"should I search online for the ingredients of the brownies?" wala kasi talaga akong alam pag dating sa baking, so I have no clue on what we need.
I will probably buy dark chocolate, yun kasi ang pinaka safe na chocolate na pwede sa akin.
"may mga measuring tools naman sa bahay kaya ingredients nalang ang kailangan natin. you can search online." sabi niya habang naka tingin sa daan. papunta kasi kami sa nearest supermarket.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
we're finally finish, all we need to do is put it in the oven.
"it might be hot, kaya ako na nalang ang mag lalagay sa oven baby." pag pepresinta niya. kaya kinuha niya ang baking pan at inilagay sa oven.
it was actually really fun, I have never done this before. pati sa pag bake ay si Dylan ang una kong kasama.
while the brownies ang baking we sat on the bar chairs. we have to wait for the brownies to bake for 20-25 minutes. and yes, we searched it online dahil wala kaming alam sa pag bebake. and making it was not as hard as I expected kasi may taga mix naman ako hehe. this is why it's good to have a partner when baking.
"you know it's also my first time baking." I said while looking at him.
"so, ako din ang una mo?" tumango ako.
"you should tell me what things you haven't done yet. I promise you gagawin natin yan ng magkasama." sabi niya habang nakapatong ang mukha niya sa kanyang kamay.
"really?"
"oo naman, as long as kaya nating gawin at ligtas. we will do it." he said with assurance on his face.
"camping. I wanna go camping! pero gusto ko sana kasama natin sila kuya, para mas masaya!" I said with full excitement in my voice.
"sure, we should go when we're not busy. kahit na ayaw kong may kasama tayong iba." may pahabol pa sa dulo, kaya naman napatawa ako.
"now where's my kiss? I did a good job baking. because I did all the mixing." he said while pouting kaya hindi ko napigilang tumawa.
"I don't want to." sabi ko sa kanya sabay dila na para bang niloloko ko siya. nakita ko naman na mukha siyang nag tampo kaya mas natawa ako.
"hm, bahala ka diyan." sabay tingin niya sa gilid at iniiwasan ako. he's sulking! hahaha I can't believe it! si Dylan Jack Starck, ang heartthrob ng GDA ay nag tatampo just because he didn't get a kiss!
I couldn't help it. I stand up and went to face him. since I'm not a good kisser, i just gave him a peck on his lips. bakas naman ang pagkagulat niya, pero pinalitan niya yon ng ngiti and he kissed me as in kiss!
*ting*
sakto namang tumunog ang oven, meaning that the brownies are done baking. I let go of the kiss and went to get the brownies.
"ako na baka mapaso ka." even though he was sulking, tinulungan niya pa din ako hahaha.
"istorbo naman kasi toh." pag rereklamo niya habang kinukuha ang brownies galing sa oven.
"wow it turned out good!" I said really excitedly. I can't wait to eat it!
"I wanna eat it already!" narinig ko namang napa tss si Dylan kaya lumingon ako sa kanya.
"you can't eat that yet. we still have to continue what we are doing earlier." what we're we doing earlier tho? oh the kiss?! it will get awkward! I will pretend na hindi ko alam yung sinasabi niya.
"ano yun?" I said playing dumb.
"c'mon~ don't play dumb baby~ you know what I mean." he said whining. he looks so cutee. I can't help so I just gave him a peck on the lips.
"c'mon let's eat!" sabi ko habang kumukuha ng knife para to cut the brownies. I looked at him and he was still pouting.
"ako na baka masugat ka pa. I don't wanna see a bruise in your hands." I secretly smiled at him. look at him? isn't he lovely and sweet? even if he's sulking he still takes care of me! who wouldn't fall for that?
"thank you baby" paglalambing ko sa kanya then I backed hugged him.
"kiss"
"why are you so addicted to kisses? baka pag di kita kiniss ay iba ang ikikiss mo." lumayo ako sa kanya ang nag punta sa harap niya. he was done slicing the brownies.
"I would never do that." maybe it was a bad idea to go in front of him. he kiss me again. but this time I kissed back. so basically we are making out. I let go because I have to catch my breath.
"the only girl that I will kiss from now on is only you. ikaw lang at wala ng iba." he said while smiling. I hope so.
"alam mo simula ng magpunta tayo dito sa Laguna, I felt a lot more energize. I felt like I became healthier." sabi ko sa kanya. atsaka naman ako umupo sa bar chairs.
"really? does that mean that you had fun? here." sabay subo sa akin ng brownies.
"of course! it was really fun kahit nandito lang tayo sa bahay." sabi ko with full of happiness in my voice.
"wow! it tastes so good! we did a great job!" sabi ko pag kakain ko ng brownies na ginawa namin. it was surprisingly good, I didn't expect it to taste good.
"here try it babe." ako naman ang nag subo sa kanya.
"mmm~ it does taste good."
"diba? we're the best partners!" sabay apir ko sa kanya. napangiti naman siya.
"it's already 4 pm. we should leave at 5 baka traffic, gabihin pa tayo." sabi niya kaya tumayo naman ako para ipack yung brownies. we will probably eat it on our way home.
we packed our things and I already packed the brownies. we also washed the dishes kahit may maids ay kami na ang nag urong nakakahiya naman dahil kami ang gumamit.
It's almost 5 kaya napag desisyonan na naming umalis pauwi.
"let's go love. we have to go now." sabi niya habang hawak ang bag niya. nauna na siya because he will start the car.
kinuha ko ang bag ko and yung brownies at sinundan ko siya sa car niya.
"come in m'lady." he opened the door for me and acted like a butler hahahah. I got in the car at sumunod naman siya.
Dylan said goodbye to the guard and wave.
"alis na po kami." pagpapaalam niya.
"sige ho sir. ingat po kayo pauwi." tinanguan na lang siya ni Dylan at tuluyan na kaming umalis.
"i wanna go back here." pagkasabi ko non ay tumingin ako sa kanya.
"of course, kung gusto mo isama pa natin sila Klai eh." sabi niya habang naka tingin pa din sa daan. napangiti naman ako, he's so thoughtful.
the ride went on really fine and calm. na-traffic kami and we ate the brownies that we made earlier. but i think i got tired from baking kaya nakatulog ako.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"baby~ wake up we're here." I heard someone waking me up kaya i opened my eyes. naka-uwi na pala kami. I looked at the time and it's almost 8:30 pm.
"I will come with you inside." sabi niya at kinuha ang gamit ko sabay labas ng kotse at pinag buksan ako ng pinto.
"you know you don't have to, right?" I asked him. okay lang naman kahit ako nalang ang pumasok sa loob. plus gabi na may pasok pa kami bukas.
"okay lang, I wanna meet your mom as your boyfriend. and I live alone so no one will scold me kahit gabihin ako." sabi niya at pinatay saglit ang sasakyan niya.
"okay." yun nalang ang naisagot ko. we are already in front of our door. I'm really nervous, hindi ko alam kung ano magiging reaction nila mommy kapag nalaman nila.
bago ko pa mabuksan ang pinto ay bumukas na ito, tinignan ko yung nag bukas. si Kuya lang pala.
"welcome home sis, did you have fun? and who is this man?" what the? is pretending or something?
"what? you don't know him?" nag tataka kong tanong.
"I'm her boyfriend bro." Dylan said with confidence.
"oh, really? didn't know that my sister have a boyfriend. by the way I'm her twin brother Klaiden." nag shake hands pa sila! what is happening to the people these day?! they are so weird!
then they started laughing so hard.
"bro! hahaha di ko napigilan! hahahaha!" halos hindi na makahingang sabi ni Dylan.
I looked at them with curiosity.
"what in the world is happening?"
"hahaha if you saw your face Kath. it was so hilarious!" sabi pa si kuya na halos namumula na kakatawa.
"actually kasi Kath alam na ni Klai. I can't hide it from him." pagpapaliwanag ni Dylan sakin.
"oo nga sis. atsaka bakit ang bilis mong sagutin si Dylan ha? masyado mo naman yata siyang gusto di ka man lang nag pakipot kahit onti." pang-aasar pa niya.
"tse, palibhasa ikaw kasi kuya torpe ka kaya hindi mo pa din nasasabi kay ate Hailey na may gusto ka sa kanya." sinamaan niya naman ako ng tingin pero dinilaan ko lang siya. habang eto namang katabi ko ay tumatawa pa din.
"Klai, is that Kath?" bigla namang lumabas si mommy.
"yes mom, with someone." he said that as he smirked at me. alam niyang mahihirapan akong sabihin kay mommy.
"oh dear, come in." sabi ni mommy kay Dylan kaya sinundan namin siya papuntang living room.
"so, who's this darling?" tanong ni mommy sakin. my hands are sweating! how should I say it? tinignan ko si kuya asking for help, pero he pretended na hindi niya ko nakita!
"u-uh.... mommy.. he's uhh.." hindi ko alam sasabihin ko!
"I'm Dylan ma'am. Kath's boyfriend." nagulat naman ako kaya napatingin ako sa kanya. and he looks like he received an award or something, he's smiling really proudly.
tumingin naman ako kay kuya at may nakakalokong ngiti siya, habang nakatingin sa akin.
"oh really? Kath, you didn't tell me that someone was courting you." mas lalo akong kinabahan! I was about to answer her, pero may sumingit.
"alam mo kasi mom, she answered him immediately! masyado yatang na in-love si sis kaya hindi nag paligaw." singit ng bwisit kong kuya. tinignan ko siya ng masama at binato ng unan. tumawa naman siya at pati tong nasa tabi ko ay tumatawa na din.
"my baby girl finally have a boyfriend!" my mom said excitedly. I can't believe she's fine with it.
"wait, it's fine? okay lang?"
"of course! if you're happy, then I'm also happy. but don't forget that happiness can turn into sadness. pero don't let one problem, one sadness ruin you okay?" paalala ni mommy samin.
"yes mom thank you!" sabay tayo ko ay yumakap sa kanya.
"thank you so much ma'am." sabi naman ni Dylan kay mom habang ngumingiti.
"oh darling call me tita or mom. but i prefer you call me the latter one." sabi niya with a smile on her face.
"okay mom." sana all makapal mukha!
_____________________________________________________
^_^