Col’s POV
“Naman Danica! Ang aga aga pa! Ni hindi pa nga sumisikat ang araw!” inis na sigaw ko ng gisingin ako ni Danica ng alas kwatro ng umaga. “Col, tumayo ka na nga! Nakabihis na ako lahat lahat oh. Call time namin ng alas singko.”
Nakasimangot akong bumangon at nagmadaling mag-asikaso. “Col, ihatid mo si Frances today.” Hirit nya pa habang pababa na kami ng condo nya. “Oo na, oo na.”
“At kung may mangyari man, tawagan mo agad ako. Mapupuntahan ko kayo agad, may gagawin din kami malapit sa area nyo.” Tinanguan ko na lang sya ulit at nagpaplano na sanang matulog pero bigla nyang hinito ang sasakyan kaya napamulat ako.
“Also, be good to her.” Hirit nya pa pero napa-iling na lang ako. Too late dahil likas akong masungit at iyon ang hindi ko magagawa kay Frances.
Bumaba na ako ng sasa
