Zerda
İstanbul’a gecenin karanlığında geldiğimiz halde her yer ışıl ışıldı. Sanki şehirde gece gündüz ayrımı yoktu. Sokaklarda arabalar gece vakti bile çok fazlaydı. Adana’da küçük bir şehir değildi ama İstanbul çok büyüktü.
Zerya yanımda olmasa korkardım. Yekta önden müştemilata girerken yalnız hissetmiyorsam bu kardeşim sayesindeydi. Elimi tutmuştu, üstümdeki gelinlikle yalıya kocamla değil kardeşimle girdim.
Bu canımı yakmıştı ama Yekta en baştan söylemişti. Ben bu eve Zerda Saruhan olarak adım atmış olsam bile bir misafirdim.
Derin bir nefes alarak salonda dururken Zerya ile Boran’ın tartışmasını dinledim. Zerya benimle uyuyacağını söylediğinde şaşırmamıştım. Çünkü Boran’a nasıl kızgın olduğunu biliyordum.
Herkes odasına çekilirken benle Zerya’da bir odaya girdik. “Burası kişis
