22. Bölüm

1357 Words

'Neye bu kadar üzülüyorsun' diye kendimi azarladıktan sonra masayı hazırlamaya yardım ettim. Atahan ağanın çayını önüne koyduktan sonra hiç yüzüne bakmadan bir kaç lokma yedim. Atahan ağa kalkınca onu yolcu etmek için bahçenin ortasına kadar geldim. Kendimi ne kadar zorlasam da yüzüne bakmak istemiyordum. Derin nefesleri kulağıma dolunca içime çektiğim nefesi dışarıya verdim. Acaba yaptığı şeyin farkında mıydı? Belki de yanlış anlamıştı kim bilir? Bahçe kapısı açılınca duyduğum tuhaf sesle oraya baktım. Bir tane kaz koşarak içeriye girdi. Ben şaşkınlıkla kaza bakarken ergen bir delikanlı söylenerek peşinden koşuyordu. Kendime gelip bende kaz'ın peşinden koşmaya başladım. "Sahra" diye kükreyen adamla ona baktım. Ne var lan? Diye bağırmak istesem de sustum. Hızla yanıma gelip adamlarına b

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD