บทที่ 45
เฉินตงลืมตาขึ้นมา ก่อนจะกรีดร้อง
"อ๊ากกกกก"
เพราะมีหัวของหมาป่าอยู่ตรงหน้าเขา
ไน่เหอลอยมาหา
"เจ้าร้องทำซากอะไร นี่คืออาหารของเจ้านะ" ไน่เหอเอาหัวหมาป่าออกไป ทำให้ร่างของหมาป่าที่กำลังย่างบนกองไฟปรากฏขึ้นมา กลิ่นของมันหอมทีเดียว ทว่าเฉินตงกลับไม่ได้สนใจมากนัก เพราะว่ามีบางอย่างที่เขาสนใจมากกว่า
ต้นอ่อนมารของเขาเติบโตขึ้นมาแล้ว เฉินตงลุกขึ้นและนั่งขัดสมาธิทันที สติปรากฏยังภายในร่างกาย ต้นอ่อนมารบัดนี้ โตขึ้นอย่าง ก่อนที่เขาจะหมดสติ ไน่เหอบอกไว้ เมื่อฆ่ามอนสเตอร์ได้จะได้รับบางอย่าง และมันสามารถทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น
เป็นไปตามจริง ต้นอ่อนมารโตขึ้นมาก
มันสูงกว่าตัวเขาในตอนนี้เสียอีก กิ่งก้านของมันแผ่ขยาย และสั่นไหวไปมา ยามที่ถูกเฉินตงมอง
"เจ้าในตอนนี้เทียบเท่า ขั้นนักรบแล้วละนะ" ไน่เหอกล่าว นับว่าเฉินตงโชคดีที่พบกับมอนสเตอร์ ไม่เช่นนั้นต้นอ่อนมารคงไม่โตขนาดนี้หรอก
"เยี่ยม"
