EMPEROR's PATH เส้นทางจักรพรรดิ

บทที่ 22

บทที่ 22

เฉินตงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาหลบลำเเสงที่พุ่งเข้ามา ทำให้การโจมตีนั้นซัดลงที่พื้นจนเกิดเเรงระเบิดขนาดย่อม สร้างเป็นหลุมกว้างถึงสามศอกลึกลงไปราวกัหนึ่งศอก ชัดเจนว่ามันทรงพลังขนาดไหน เฉินตงไม่กล้าประมาทเเม้เเต่นิด

เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วด้วยการวิ่งไปมา ขณะเดียวกัน ก้าวย่างสิบมายาพลันถูกใช้ออก

ร่างมายานับสิบกระจายไปรอบๆ ขณะเดียวกัน ก็พุ่งเข้าประชิดร่างของหมาป่าเเสงจันทร์พร้อมกัน

หมาป่าเเสงจันทร์ไม่ได้สับสน เพราะมันสามารถใช้จมูกดมกลิ่นได้ เพียงอึดใจก็พบร่างจริง งักกรงเล้บตวัดฉับไปทิศทางนั้นทันที

เฉินตงงอตัวไปด้านหลังเพื่อหลบกรงเล็บ ตรงท้องมีรอยขาดของเสื้อ อันเกิดจากกรงเล็บของมัน เฉินตงทิ้งระยะห่างออกมา

ร่างมายาใช้ไม่ได้ ทว่าไม่ใช่ว่ามันไม่ได้ผล เพียงต้องในในจังหวะที่เหมาะสม เฉินตงขบคิดอย่างรวดเร็ วเท้าขวากระทืบลงพื้นอย่างเเรง ร่างทะยานไปราวกับวิหคบินโฉบลงมา ในพริบตาที่ประชิดร่างของหมาป่าเเสงจันทร์ได้วสิบหมัดมายาก็ พุ่งออกไปในระยะเผาขน

มายาหมัดนับสิบพุ่งเข้าสู่ทัศนวิสัยของหมาป่าเเสงจันทร์ทันที ด้วยระยะเเค่นี้เเถมยังรวดเร็วมาก ไม่ทันที่มันจะตอบโต้ได้ หมัดจริงของเฉินตรงปะทะเข้าที่ส่วนหัวของมันอย่างรุนเเรง ส่งร่างของมันกระเด็นไปไกลหลายเมตร

พลังทำลายของหมัดนี้รุนเเรงพอ ทำให้มันหัวของมันเเตกจนเลือดไหลออกมา มันกู่ร้องคำรามด้วยความเกรี้ยวกราด พลังจากเเสงจันทร์ห่อหุ้มร่างของมัน เเละพุ่งโจมตี ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

เพลิงมารลุกพรึบขึ้นที่มือซ้าย เฉินตงคว้าออกไปทันที บังเกิดเปลวเพลิงกั้นด้านหน้าไว้

หมาป่าเเสงจันทร์ราวกับตกอยู่ภายใต้ความเดือดดาล มันพไม่สนอะไร วิ่ฝฝ่าเปลวเพลิงมารมา เเม้ร่างของมันจะลุกไหม้ด้วยเพลิงสีดำ

ต้นอ่อนมารพริ้วไหว พลังมารทะลักออกมา เเละถ่ายไปยังหมัดของเฉินตง หมัดขวาของเขาห่อหุ้มด้วยพลังมารสีดำ เฉินตงประคองหมัดไว้ ทันทีที่หมาป่าเเสงจันทร์ที่เดือดดาลพุ่งเข้ามาอย่างไร้สติ พลันเหวี่ยงหมัดขวาซัดออกไป

หมัดนี้รุนเเรงอย่างมาก เพียงครั้งเดียวก็ทำให้ร่างใหญ่ ลอยกระเด็นออกไปอัดกระเเทกกับต้นไม้จนหักโค่น ขณะเดียวกันเฉินตงก็คำนวนพลังหมัดของเขายามปล่อยออกไปเต็มที หมัดทรงพลังยิ่งกว่าใช้ออกยามปกติเสียอีกเมื่อเสริมด้วยพลังมาร

หมาป่าเเสงจันทร์สิ้นลมหายใจไปในทันที หัวของมันเละไปครึ่งหนึ่ง ขนทั่วร่างหม่นเเสงลง

เฉินตงไม่ได้ทำอันใด ทว่าเขากลับรู้สึกถึงบางอย่างในร่างกาย ต้นอ่อนมารกำลังเปลี่ยนเเปลง มันกำลังทะลวงขั้นพลัง

เขานั่งขัดสมาธิในทันที เเละเร่งเร้าพลังมารที่เหลือกลับไปยังต้นอ่อนมาร

มันได้เติบโตขึ้น จากต้นอ่อนที่มีใบหนึ่งใบ เติบโตขึ้นเล้กน้อย พลังมารเพิ่มขึ้น ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเฉินตงก็ถูกขั้นเกลาด้วยพลังมาร เส้นลมปราณเเข็งเเกร่งขึ้นพร้อมๆ กับกล้ามเนื้อของเขาที่เจ็บปวดทรมาน

พลังเทียบเท่าขั้นหลอมกล้ามเนื้อ ระดับต้น!

ท้ายสุดเข้าก็ต้นอ่อนมารก็พัฒนา ถึงอย่างนั้นยังคงหางไกลจากความเเข็งเเกร่งที่เเท้จริง เพราะเขาเสมือนยังอยู่ในการปรับเเต่งร่างกายเท่านั้น