Akşam yemeğinin konusunu Adem’e verilen ceza oluşturmuştu. “O değil de enişte bey nasıl postayı koydu ama Adem ağabeye.” Ezgi’nin sözleriyle diğer kızlarda gülmüştü ama Alanur, kardeşlerine eşlik etmemişti.
Eline aldığı ekmekten bir parçayı yanındakine uzattı. “İster misin?”
Gürhan uzanan eli geri çevirdi. “Yemeyeceğim.”
“Alanur yerine geç emrimi ikiletme!” Duygu sesini kalınlaştırarak konuştuğunda gülme sesleri artmıştı.
“İç güveysi gelmekten daha kötü bir şey varsa o da yedi tane baldıza sahip olmak. Konak konak değil kreş. Sizlere afiyet olsun.” diyen Gürhan sofradan kalkıp gitmişti.
“Konuşacak başka konu mu kalmadı?” diyen Alanur ile Halis ağanın sesi yükseldi.
“Olacak olacak damattan yana ümit yok demiştim ama Erşenlerin kanını taşıyor sonuçta bugün o toplantıda yaptığı her ha
