"เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับนาย"
พงศกรลูกน้องมือขวารีบนำแท็บเล็ตสีขาวยื่นให้กับผู้เป็นนายทันทีเมื่อรู้ข่าว
ดวงตาคมสีดำสนิทละจากเอกสารโครงการตรงหน้า ก่อนจะยื่นมือออกไปรับแท็บเล็ตดังกล่าว ภาพของอุบัติเหตุรถเมอร์เซเดส-เบนซ์พลิกคว่ำพร้อมกับไฟลุกลามไปทั่วทั้งคัน คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นชื่อผู้ขับที่ปรากฏในข่าวข้างต้น 'ชาญชัย เชาวรกุล' จากผู้บริหารหุ้นส่วนระดับสูงที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมกลโกงกินบริษัทจนต้องกลายเป็นลูกหนี้รายใหญ่ของอัศวมินทร์แทน
"เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง แล้วรู้หรือเปล่าว่าใครเป็นคนทำ"
เขมราฐหันหน้ามองไปมองลูกน้องทั้งสองคนเพื่อหาคำตอบ จากบริษัทคู่แข่งที่พยายามจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้อัศวมินทร์ต้องขาดทุน
"จากที่ผมไปสืบมาตำรวจได้บอกว่าเกิดจากการที่รถถูกตัดสาบเบรค อาการของคุณชาญชัยในขณะนี้ยังโคม่าเป็นตายเท่ากัน ส่วนคุณนาถตยาเสียชีวิตเพราะหนีออกมาไม่ทันจึงโดนไฟครอกตายในรถ ส่วนผู้กระทำนั้นยังตามหาตัวไม่ได้ครับ"
โจฉินตอบในขณะที่ส่งรายงานจากสถานีตำรวจให้กับผู้เป็นนายได้ดู
"นายไม่เห็นต้องเครียดเลยนี่ครับ เพราะยังไงเราก็ได้ทั้งบ้านที่สาธรแล้วก็เกาะปลาดาวมาแล้ว"
พงษ์ออกความคิดเห็น
"มันไม่ใช่แค่นั้น อย่าลืมสิว่าตอนนี้มีหลายบริษัทคู่แข่งไม่พอใจจากการที่เราชนะการประมูลโครงการก่อสร้างของรัฐบาลปีนี้ พวกมันอาจจะต้องการเบี่ยงเบนประเด็นความสนใจโดยการเก็บลูกหนี้รายใหญ่ของบริษัท เพราะรู้ดีว่ายังไงตำรวจก็ต้องพุ่งประเด็นมาที่เราเป็นอันดับแรก"
ร่างใหญ่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานก่อนจะเดินออกไปอีกทางหันหน้าเข้าหาผนังกระจากใสทอดสายตามองไปยังวิวเมืองหลวงจากชั้นที่เจ็ดสิบของตึกบริษัทอัศวมินทร์กรุ๊ป
"แล้วนายจะให้พวกผมสองคนจัดการรับมือกับเรื่องนี้ยังไงดีครับ"
ทั้งพงศกรและโจฉินต่างก็พร้อมที่จะเคียงบ่าเคียงไหล่กับผู้เป็นนายที่ช่วยชุบชีวิตของเด็กสลัมที่เคยแย่งข้าวหมากินไปวันๆได้มีชีวิตที่สุขสบายจนถึงทุกวันนี้
"ฉันเชื่อว่าคนร้ายมันต้องกลับมาอีกครั้งเพราะเหยื่อยังคงรอดชีวิต ส่งคนของเราไปตระเวนหาตัวผู้ต้องสงสัยที่โรงพยาบาลแล้วจับมันมาให้ได้ ฉันจะต้องได้รู้ให้ได้ว่าใครที่มันบงกาชักใยอยู่เบื้องหลัง"
ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ จู่ๆประตูห้องทำงานงานก็เปิดออกตามมาด้วยร่างสูงเพรียวของนางแบบสาวสวยลูกครึ่งสเปนคู่ควงคนล่าสุดของเขมราฐ
"ได้เวลาดินเนอร์ของเราแล้วค่ะ"
โมนิก้ายิ้มกว้างก่อนจะโผเข้าไปกอดร่างใหญ่แสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ
"ผมบอกแล้วไงว่าจะไปรับ ผมไม่ชอบคนพูดไม่รู้เรื่องนะ"
เขมราฐพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้ลูกน้องออกไปก่อน มือใหญ่ดึงแขนเรียวที่กอดรัดร่างกายออกห่างด้วยความไม่พอใจ เขาไม่คิดจะสานต่อความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหนจนถึงขั้นเป็นคนรัก พวกหล่อนมีหน้าที่ทำงานบนเตียงให้เขารู้สึกพึงพอใจเสร็จแล้วก็จ่ายเงินเป็นอันว่าจบกัน
"โมนี่ขอโทษค่ะ ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เขมยกโทษให้โมนี่นะคะ"
หญิงสาวตามไปออดอ้อนออเซาะ แต่เขมราฐก็ยังคงมีท่าเย็นชาไม่สนใจเธอ มือบางจึงดึงกระชากเกาะอกสิวขาวออกจากร่างกายเปิดเผยท่อนบนที่เปลือยเปล่าต่อหน้าต่อตาเขา รู้ดีว่าชายหนุ่มทนไม่ไหวหากต้องเจอกับเต้าทรวงอวบใหญ่คู่นี้ ไม่มีหญิงคนที่ที่รู้จุดอ่อนของเขาแบบเธอไม่งั้นเธอก็คงจะโดนเขาเททิ้งแล้วเอาเงินฟาดหัวขับไสไล่ส่งไปนานแล้ว
เมื่อเห็นว่าดวงคมมีเสน่ห์คู่นั้นมองจ้องมาที่เธอ ไม่รอช้ารีบยกมือทั้งสองกุมเต้าทรวงสล้างพร้อมทั้งออกแรงขยำบีบเคล้นอย่างหนักหน่วงส่งสายตาเชิญชวนให้อีกฝ่ายเข้ามากระทำ
"อ๊า...เสียวจังเลยค่ะ...เขม...อ๊ะ...บีบแรงๆ...เขมขา...อื้อ...ทำโมนี่แรงๆเลยค่ะ"
ในขณะที่ขยำหน้าอกของตัวเอง ปากบางเคลือบลิปสติกสีสดก็อ้าเผยอส่งเสียงครวญครางปานจะขาดใจ
"ทำโมนี่เจ็บๆเลยค่า...เขมขา...แรงๆค่ะ...อ๊า"
โมนิก้าใช้นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือดึงปลายถันสีอ่อนพร้อมทั้งบีบบี้รุนแรงสร้างความเจ็บกระสันให้กับตัวเอง
"คุณที่ช่างรู้ใจผมจริงๆเลยนะโมนี่"
ความร้อนรุ่นในกายลุกฮือขึ้นทันที เขาชอบฟังเสียงของเธอในยามที่โดนความเจ็บปวดร้าวรานเข้ากระทำกับร่างกาย เขมราฐเดินไปยังตู้เซฟด้านข้างก่อนจะกดรหัสเปิดแล้วหยิบสิ่งของบางอย่างออกมา
"ทำให้ฉันดู...เดี๋ยวนี้"
อวัยวะเพศชายเทียมถูกส่งไปต่อหน้าหญิงสาว ก่อนที่เขาจะถอยห่างออกมาแล้วกอดอกยืนดูภาพตรงหน้า
นางแบบสาวรับของเล่นชิ้นโปรดไว้ด้วยความเต็มใจ ก่อนจะถอดเสื้อผ้าที่ติดกายอยู่ให้หลุดพ้นออกไปแล้วย่อตัวนั่งลงกับพื้นพรมสีแดงพร้อมขยับเรียวขาอ้ากางออกจากกันจนกว้าง เผยให้เห็นถึงกลีบกายความเป็นสาวที่แบะอ้าบอกถึงการผ่านงานมาเยอะพอสมควร ดวงตาสวยเฉี่ยวมองไปยังใบหน้าหล่อคมคร้ามสบประสานสายตา พร้อมกับมือที่จำลำแท่งรักมุดหายเข้ามาในความฉ่ำเยิ้มของร่างกาย
"โอ้ววววว...ของคุณใหญ่มาก...มันคับแน่นไปหมด...ซี๊ดดดดส์...อูยยยย"
ความเป็นชายขนาดเก้านิ้วตึงแน่นคับร่องเสียวจนต้องร้องโอดโอย
"ดีมาก...ขอผมกระแทกเข้าไปลึกๆนะ"
เขมราฐกัดฟันแน่นใช้มือสาวรูดลำกายของตัวเองที่ขดตัวอย่างอึดอัดอยู่กางเกงสแลคสีดำเข้ม ก่อนจะขยับปลดปล่อยความอลังการดีดผึ่งออกมายังภายนอก
"เสียว...โอ้ยยย...ใหญ่มากค่ะ...เขมขา"
ลิ้นเล็กส่งออกมาเลียรอบๆกลีบปากของตัวเองทั้งบนและล่างจดจ้องมองลำรักที่อยู่ในมือของเขมราฐไม่วางตา ขนาดของมันไม่ได้แตกต่างไปจากสิ่งที่กำลังขับเคลื่อนเข้าและออกอยู่ในร่างกายเลยแม้แต่น้อย
"ซี๊ดดดดดส์...อ่าส์...ทำอีก...แรงๆ...เอาเข้าไปจนสุดลำเลย"
เขาออกคำสั่งพร้อมกับขยับมือให้เร็วขึ้นตามจังหวะที่แท่งซิลิโคนยาวใหญ่มุดเข้ามุดออกจากร่องสีสวาทอวบอูม ปากหยักห่อห่อสูดครางเสียงกระเส่า พร้อมทั้งเด้งสวนบั้นท้ายแกร่งหยัดขึ้นประสานตามจังหวะของมือ
"อ๊า...อิ๊...อ๊าย!...เขมขา...เอาแรงๆค่ะ...โอ้ยยยย"
ดวงหน้าสวยเงยแหงนทั้งเสียวทั้งเจ็บปนระคนกันไป น้ำแห่งความปรารถนาไหลเยิ้มลงสู่ง่ามขาและพื้นพรมอย่างห้ามไม่ได้
"ไม่ไหวแล้ว....โอ้ววววว....จะแตกแล้ว!"
กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นเปล่งเสียงครางห้าวดังระงม สาวรูดลำกายอย่างหนักหน่วงเน้นลึกตั้งแต่โคนจนถึงปลายส่วนหัว เสียงดัง พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เมื่อได้ยินดังนั้นไม่รอช้า ร่างบางรีบเซถลาเข้าไปหาก่อนจะนั่งคุกเข่าอ้าปากรอรับน้ำกามรสหวานจากเขมราฐ ลิ้นเล็กกระดกส่ายวนส่งสายยั่วเย้าเร่งเร้าให้เขาถึงสวรรค์
"แตกแล้ว....โอ้วววว...อ๊าสสสสสส!!!"
ร่างใหญ่เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นข้นพุ่งกระฉูดออกมาฉีดพ่นเข้าใส่เรียวปากรูปกระจับและดวงหน้าสวยของนางแบบสาวจนถึงใจ เขารู้สึกสุขใจยิ่งนักที่ได้เห็นน้ำคาวโลกีย์ละเลงเปรอะเปื้อนเต็มทั่วใบหน้าไหลลงสู่หน้าอกอวบคู่งาม
"ค่าตัวของคุณสำหรับเย็นนี้"
และเมื่อทุกอย่างกลับเข้าสู้สภาวะปกติ เขมราฐก็เขียนเช็คจำนวนสองแสนบาทยื่นให้กับเธอเหมือนเช่นเคยทำ
"โมนิก้าไม่อยากได้เงิน แต่ว่าอยากได้...ของคุณ"
มือบางจับหมับเข้าที่ลำกายใหญ่ที่ยังคงแข็งขึงพร้อมใช้งานด้วยอารมณ์ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย
"ไม่ต้องห่วง สำหรับค่ำคืนนี้ ผมมีของเล่นใหม่มาให้คุณด้วยนะ"
น้ำเสียงนุ่มทุ้มบอกมีเลิศนัย ก่อนจะขยับตัวออกห่างพร้อมจัดเก็บอาวุธประจำกายเข้าที่เข้าทางให้เรียบร้อย
"แล้วโมนี่จะรอนะคะ"
เธอแทบจะอดทนรอของเล่นใหม่ที่เขาจะมอบให้ไม่ไหว ความร้อนแรงของเขมราฐในยามที่กระทำรักขยับกระแทกลีลาขั้นเทพที่เขามอบให้มันช่างตราตรึงอยู่ในหัวใจ ต่อให้เธอต้องโดนเขาทำร้ายร่างกายให้เจ็บมากแค่ไหนก็ยินยอมด้วยความเต็มใจ