Sırtım kapıya dönük olduğu için arkamdan bize yaklaşan adım seslerinin sahibini görememiştim. "Gel bakalım... Kızımı korumaya devam edip yanından bir saniye bile ayrılmayacaksın. Gerekirse burada yaşarsın ama kızımı asla bırakmayacaksın. Onun için kurşunların önüne bile gireceksin." Dediğinde kaşlarım havaya kalkmış sinirle arkamdaki adama bakmıştım. "Bab-" Dedim ve devamını getirmeden karşımdaki adamla göz göze geldik...
İşte bunu beklemiyordum...
O kadar öfkeliydim ki hiçbir şey düşünemiyor bir şey yapamıyordum. Olduğum yerde donup karşımdaki korkağa bakıyordum. Ya da dur korkak demeyelim de yalancı mı diyelim? Gerçi ben hiç ne iş yaptığını sormamıştım bu yüzden yalancı durumuna düşmüyor. Her neyse sonuçta kalbimi çok kırdı ve şu an ona ne söylesem hak ediyor. Tavşan dişli pezevenk işt
