"Oğlum, iyi misin? Ağrın var mı? Ozan'ı çağırayım mı?" Anneme gülümseyip kafamla onayladım. "İyiyim, ağrım yok anne." Dedim. Annem yanıma oturunca televizyon izlemeye devam ettim. "Bundan vazgeç oğlum. Bırak belalarını buluyorlar zaten, bırak intikamı, bırak ve yep yeni bir hayata başlayalım."
Mantık ile kalp oyununda ne yazık ki kalbim kazanmak üzere. Oysa ben kalbimi bu oyuna başlamadan önce söküp atmıştım. Azra attığım kalbimi bulmuş bana tekrar geri vermişti. Hayatta her şeyi hesaplıyorken aşkı ne yazık ki hesaplayamıyoruz, hasaplayamadım, imkansızı seveceğimi hesaplayamadım. Biz imkansızdık, imkansızız. Bizden asla olmayacağını bile bile ikimiz de birbirimizi kandırıyoruz, ikimiz de etrafımızdaki onca şeyi takmayıp birbirimize sarılıyoruz.
"Anne bunu her seferinde konuşmaktan inan k
