บทที่ 3 สินค้าพรีเมี่ยม
1180 Words
จากนั้นทุกคนต่างทยอยออกไป เหลือเพียงลูกน้องคนสนิทสองคนในห้อง แก้วเป็นมือขวา ติดตามพลทัตมานาน ทำงานเก่ง ฉลาด เป็นที่ปรึกษาให้กับเจ้านายทุกเรื่อง
ส่วนวิทย์มือซ้ายคนสนิท มีความสามารถด้านต่อสู้ เก่งทั้งฝีมือและการใช้อาวุธ รับหน้าที่ตรวจตราและคุมบ่อน ส่งอาวุธให้ลูกค้า ทั้งคู่คือคนที่พลทัตไว้ใจมากที่สุด และพวกมันก็ไม่เคยทำให้เจ้านายผิดหวัง
“ตอนนี้ไอ้พินิจมันเคลื่อนไหวหรือยัง”
“ยังครับนาย ผมส่งลูกน้องไปคอยจับตาดูมันตลอด 24 ชั่วโมง ไอ้พินิจไม่ได้ติดต่อใคร ทำงานเสร็จมันก็กลับบ้าน แต่ก็ยังไว้ใจไม่ได้ ผมให้ลูกน้องตามดูมันต่อไม่ให้คลาดสายตา มีไรผิดปกติก็ให้รายงานเข้ามาทันที” แก้วรายงานเจ้านายเรียบร้อย
“ให้ผมไปจัดการมันเลยมั้ยครับนาย” วิทย์ออกไม้ออกมือ ทำท่าทางพร้อมมีเรื่อง
“ไม่ได้! ถ้ามันตาย แล้วของกูล่ะ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่ามันเอาไปเก็บไว้ที่ไหน มีใครร่วมมือกับมันบ้าง กูเชื่อว่าต้องมีคนช่วย ไม่งั้นคนแบบมันหลบสายตากูไม่ได้หรอก เรื่องฆ่ามันน่ะง่ายนิดเดียว แต่อยากทำให้มันรู้ก่อนตายว่าอย่าคิดมาเล่นตุกติกกับกู” เจ้านายตวาดออกมา ทำเอาวิทย์หุบปากลงทันที
“แล้วลูกสาวมัน นายจะเอาไงต่อ” แก้วเอ่ยถามเจ้านายเรื่องตัวประกันที่จับมาวันนี้
“เดี๋ยวก่อน ... อย่าเพิ่งให้มันรู้ เอาให้วิ่งเป็นหมาบ้าออกอาการทุรนทุรายก่อน แล้วค่อยจัดการกับมัน ใครกล้าหักหลังกู อย่าคิดจะตายสบาย ๆ”
“ได้ครับนาย” แก้วรับคำ
“นาย ไหน ๆ ก็ไม่คิดจะคืนลูกสาวมันอยู่แล้ว ยังไงก็ให้ผมเอาไปนอนกกเล่น ๆ สักคืนสองคืนได้มั้ย” วิทย์พูดโพล่งออกมา พร้อมกับส่งยิ้มประจบ แววตากระหายอยากได้
“พลั้วะ”
เสียงหมัดกระแทกเข้ากับใบหน้าลูกน้องคนสนิท ทำเอาวิทย์ทั้งเจ็บทั้งมึน สีหน้างงงวย ก่อนจะรีบก้มหน้าลงทันที เมื่อเห็นสายตาแข็งกร้าว ราวกับปีศาจร้ายของเจ้านาย จ้องเขม็งมา
“มึงอย่ายุ่งกับสินค้าของกู คนนี้จะเก็บเอาไว้ให้ลูกค้าคนสำคัญ อย่าให้รู้นะว่ามึงเสือกไปทำสินค้ามีตำหนิ”
“ครับ ๆ” วิทย์รีบรับคำด้วยกลัวเจ้านายจะเล่นงานโทษฐานที่คิดจะไปยุ่งกับสินค้าพรีเมี่ยม
พลทัตเป็นเจ้านายที่ใจกว้างกับลูกน้อง เวลาดีก็ดีใจหายเงินทองมีให้ไม่เคยขาด ยิ่งทำงานสำเร็จก็จะมีเงินพิเศษให้ทุกครั้ง แต่เวลาร้ายก็ร้ายราวกับยมทูต พร้อมจะคร่าชีวิตของคนที่มันกล้าขัดคำสั่ง สังหารได้โดยไม่ลังเล จึงทำให้ลูกน้องทุกคนต่างหวาดกลัวจนไม่มีใครกล้าต่อรอง หรือทำนอกเหนือคำสั่ง
“สั่งคนไปเฝ้าลูกสาวมันไว้ให้ดีอย่าให้มีปัญหา แล้วกูจะทำให้ไอ้พินิจมันรู้ว่า คนที่กล้าทรยศหักหลังกู มันต้องเจอกับอะไร” รอยยิ้มเยือกเย็น สายตาแดงก่ำกระหายเลือด ทำเอาลูกน้องสองคนต้องก้มหน้า และลอบมองสบตากันด้วยความสยองแทนไอ้คนทรยศ
“ครับนาย” ทั้งสองรับคำพร้อมกัน ก่อนจะรีบเดินออกไปทำตามคำสั่งเจ้านาย
“ไอ้นที”
“ครับ”
“มึงมีหน้าที่ดูแลตัวประกัน ให้ไอ้สองตัวนั่นช่วย” วิทย์เดินเข้ามาหา และออกคำสั่งมอบหมายงานให้เขาทำ
“ครับ”
วิทย์เลือก นที ไอ้หนุ่มเคราครึ้ม สีหน้าตายสนิท ไม่มีปากเสียง แต่ทำงานดี ก่อนจะพยักหน้าไปยังลูกน้องสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม สองคนก้มหน้ารับอย่างรู้งาน
สายตาจ้องมองนทีอย่างประเมินในใจ มันทำงานกับเขาได้ปีกว่า ผ่านการทดสอบจนได้รับความไว้วางใจจากเขาระดับหนึ่ง เคยมอบงานให้ทำหลายงานก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง เป็นคนหนุ่มฝีมือดี ทำงานเงียบ ไว้ใจได้ โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง ไม่เคยมีประวัติ
คราวนี้สั่งให้ดูแลตัวประกัน ก็หวังว่ามันจะไม่ไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นให้ต้องมีปัญหา ไม่อย่างนั้นได้ตายกันหมดรวมทั้งเขาด้วย เมื่อสั่งการไปแล้ววิทย์ก็พยายามจับสังเกต แต่ไม่เห็นท่าทางดีใจ หรือกระเหี้ยนกระหือรือเหมือนคนอื่น ก็ทำให้เขาพึงพอใจ
“เฝ้านังนั่นไว้ให้ดี อย่าให้มีปัญหา ถ้าเกิดไรขึ้นพวกมึงรู้นะว่าต้องเจอกับอะไร”
“ครับ” ทั้งสามคนรับปากพร้อมกัน
วิทย์สั่งการนทีกับลูกน้องสองคนเสร็จ ก็หันมาทำหน้าจริงจัง และพูดออกมาเสียงดังให้ได้ยินทั่วกัน
“คนนี้นายสั่งมา ต้องดูแลอย่างดี ห้ามให้มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย กูให้ไอ้นทีเป็นคนเฝ้า เพราะมันไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงส่วนคนอื่นห้ามยุ่ง อย่าให้รู้ว่าพวกมึงขัดคำสั่งกู เสือกหน้ามืดไปนอนกับนังนั่นเข้า ก็เตรียมตัวตายกันหมดนี่”
“ทำไมต้องดูแลดีขนาดนั้นด้วยพี่วิทย์ ก็แค่ตัวประกัน อีกอย่างสวย ๆ แบบนั้น แบ่ง ๆ ให้พวกฉันได้ลิ้มลองบ้างสิ นาน ๆ จะได้เจอของสวย ๆ งาม ๆ แบบนี้” มีเสียงตะโกนถามออกมาจากกลุ่มลูกน้องที่ยืนด้านหน้า วิทย์ยิ้มออกมาก่อนจะประเคนเท้าส่งไปให้
“พลั้วะ”
เสียงถีบอกลูกน้องปากมาก ก่อนจะเห็นร่างนั้นกลิ้งลงไปนอนกับพื้น วิทย์ตามไปเหยียบยอดอกมัน พร้อมกับถลึงตาใส่ด้วยความสมเพช
“มึงอยากตายมั้ยล่ะ ถ้าไม่...กูแนะนำว่ามึงไปหาซื้อกินเองดีกว่า เงินก็มี อย่าเสือกเอาชีวิตมาเสี่ยง เพราะคนนี้นายเค้าจะส่งไปให้มหาเศรษฐีโว้ย กระจอกแบบพวกมึงไปหาเอาตามซ่องโน้น”
“พะ..พี่วิทย์ ฉันไม่ยุ่งหรอก แค่ถาม ๆ ดูแค่นั้นเอง แค่ก...แค่ก..”
“ดี...กูก็ไม่อยากฆ่าลูกน้องตัวเองโดยไม่จำเป็น”
“คะ..ครับ” วิทย์ยกเท้าออก ลูกน้องปากดีก็รีบตะกายลุกขึ้นไปยืนหลบอยู่ข้างเพื่อนคนอื่น ๆ
“พวกมึงฟังไว้นะ อย่ายุ่งกับสินค้านาย ถ้าใครมันกล้าแตะ รับรองว่า พวกมึงทุกคนได้ตายพร้อมกันหมดนี่” เสียงวิทย์พูดดังก้องไปทั่วบริเวณ ลูกน้องทุกคนได้ยิน และรับรู้พร้อมกัน
นที พร้อมลูกน้องสองคนเดินตรงเข้าไปในโรงอาหาร มีร้านค้าสำหรับให้บริการคนบนเกาะ อาหารกับข้าวมีให้กินฟรีสามมื้อ แต่ของจำพวกเหล้า บุหรี่ สินค้าของใช้ส่วนตัวก็จะมีจำหน่าย หากใครต้องการก็ต้องจ่ายเงินเอง
สายตามองหาที่นั่งสำหรับกินข้าวเช้า โดยมีลูกน้องสองคนคอยติดตาม ทั้งสามคนต่างเดินเข้าไปตักแกงราดกับข้าว ก่อนจะถือมานั่งกินรวมกัน โดยไม่มีใครพูดจาอะไร
- Writer
