'ไม่'
เสียงตะโกนดังลั่น แมททริกเองฟังยังตกใจ เขาดีดตัวลุกขึ้นยืน พลางยื่นมือข้างที่ว่างมาข้างหน้า
" ชู่ว อย่าเสียงดังสิสาวน้อย " หวังห้ามปรามเธอ
ทว่าดูท่าจะยาก เพียงแค่เอ่ยคำว่าพ่อ อะไรทำเธอเปลี่ยนไปเร็วถึงขนาดนี้
...ชุดสีขาวนั่นกับท่าทางเกรี้ยวกราดของเธอในตอนนี้ไม่สมกันเลย
"อย่าเข้ามา "
" พวกเราแค่อยากช่วย "
" พาฉันกลับไปส่งที่เขาเดี๋ยวนี้ " ยิ่งสันกรามที่ขบเข้าหากันของเธอ ยิ่งแย่ใหญ่
" เธอสั่งฉัน.. งั้นหรือ? "
" บอกว่าอย่าเข้ามาไง "
" ฉันจะเดินไม่หยุด จนกว่าเธอจะนิ่งแล้วฟัง "
" ได้โปรดพาฉันกลับไปส่งเขา "
" แต่ไอ้หมอนั่นมันไม่ต้องการเธอไม่ใช่เรอะ!! "
กลับกัน ยิ่งเร่งความร้อนในใจเธอ เมื่อสิ้นสุดเสียงตะเพิดนี้มากมายไปอีก
เพียรากัดฟันกรอด ถลกชายกระโปรงขึ้นเผยเห็นขาอ่อนเนียนขาว เพื่อตะเบ็งเสียทั้งหมดที่มีใส่เขา แมททริกหรี่ตามองเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะช้อนขึ้นมองเพดาน แสดงความหงุ
