Chapter 4

1887 Words
Hendrix POV “Sir nandito na po ang ilang contrata kailangan na lang po ay ang pirma nyo and also remind ko rin na ngayong araw ang schedule ng inspection ninyo sa isa sa mga branch ng mall, nakaready na po ang lahat." Anya ng aking Secretary sa malambing na tono. Nakasuot ito ng maikling black skirt na umabot hanggang kalahati ng hita nito. Nakabukas ang dalawang butones nito sa may bandang dibdib kaya halos lumuwa na ang may kalakihan nitong dibdib. Obvious naman na nagpapacute ang secretary ko pero hindi ko ito pinapansin dahil walang epekto sa akin ang presensya nito. Hindi ako interesado sa ibang babae' tanging nag-iisang babae lang ang pumukaw sa atensyon ko ang babaeng nanalamin sa aking sasakyan. Nakaramdam ako ng lungkot dahil gusto ko na muling masilayan ang maganda nitong mukha. Sisimulan ko na itong ipahanap at pag-oras na matagpuan ko ito sisiguraduhin ko na hindi na ito mawawala pa sa aking paningin. Tumayo ako at lumabas ng aking opisina ng hindi pinapansin ang aking secretary at diretso akong naglakad patungong elevator habang sa likuran ko ay nakasunod lamang ang aking secretary kasama ang ilan sa mga tauhan ko. Paglabas ko ng elevator ay bumungad sa akin ang mga empleyado kong abala sa kani-kanilang trabaho ng makita ako ng mga ito ay kaagad na nagsitayo at bumati sa akin. Makikita sa mukha ng mga empleyado ko ang pagkataranta at pagkailang sa akin dahil sa takot na masigawan at matanggal sa trabaho. Sadyang mainitin ang ulo ko especially when negligent in their work and it got worse since I saw that woman and I hope our paths will meet again. When I reach at the parking lot I got into my car followed by my bodyguard while my secretary was sitting at my side. Sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko na napansin na nandito na pala kami sa tapat ng Mall. Isa sa mga branch ng aking negosyo. Diretso lang akong naglakad papasok sa entrance na hindi pinapansin ang mga empleyado ko na sumalubong sa akin. Isa-isang yumukod at bumati sa akin ang mga ito habang naglalakad ako papunta sa elevator. Saglit akong nahinto sa paghakbang ng mapansin ko ang ilang kumpulan ng mga tao at parang may sariling utak ang aking mga paa dahil kusa itong humakbang patungo doon. Parang may humihila sa akin na hindi ko maintindihan, habang papalapit ay naririnig ko ang boses ng isang dalagita na tila nakikiusap at nakikipagtalo. “Sinabi ng hindi ako magnanakaw kuya guard ang kulit mo naman nagkamali kayo ng hinuli! bakit ba ayaw ninyong maniwala sa akin itong ganda kong ‘to!? mukha ba akong magnanakaw!? kuya guard naman eh' nagsasabi po ako ng totoo!” Sa office ka na lang magpaliwanag Miss.” Ang sagot ng guard sa babaeng nagmamakaawa dito. Ang sarap pakinggan ng boses nito at parang gusto kong matawa sa mga sinasabi nito. Nang makalapit na ako ay hinawi ng mga tauhan ko ang ilang tao upang bigyang daan para lang masurpresa sa aking nakita. Ang babaeng laman at gumugulo sa aking isipan ay nandito na ngayon sa aking harapan. Natuon ang aking mga mata sa mga braso nito at biglang uminit ang ulo ko ng makita kong hawak siya ng dalawang securityguard sa magkabilang braso habang hinihila. “Let her go!" Anya sa malagom na boses na may halong galit. Hindi ko na napigil ang galit ko kaya tumaas ang boses ko parang ayokong makita na may ibang humahawak sa kanya. kaagad binitiwan ng dalawang guard ang braso ng dalaga saka yumukod ang mga ito upang magbigay galang. Ang ilan sa mga empleyado ay kinabahan at nahintakutan marahil sa takot na mawalan sila ng trabaho dahil sa gulong nangyayari ngayon sa aking Mall. Lahat sila ay hindi makatingin ng diretso sa akin dahil sa madilim at galit ang awra na awra ko. Bahagyang nagliwanag ang mukha ng dalagita na parang nakahanap ito ng kakampi na magtatanggol sa kanya. Mabilis itong lumapit sa akin at walang pag-aalinlangang kumapit ito sa kanang braso ko na siyang ikinagulat ng mga empleyado. " Sir pinagbibintangan nila akong shoplifter hindi naman ako ‘yon, dapat yung lalaking bumunggo at nag-iwan sa akin ng box na ito ang hinabol nila hindi ako! kaya inosente ako sir’ wala po akong kasalanan maniwala po kayo!" Ang naiiyak ng paliwanag ng dalaga sa akin. Masarap sa pakiramdam ang mainit na palad ng dalaga na sa aking balat nakaramdam ako ng kakaiba na tila kuryenteng nanunulay sa bawat himaymay ng aking laman. Hinaplos ng awa ang aking puso ng makita ko ang maamo nitong mukha habang nagmamakaawa sa akin. Lalapit sana ang aking tauhan para ilayo ang dalagita ngunit ng tapunan ko ito ng isang matalim na ay bigla itong nahinto sa paghakbang. "In my office now." Anya bago tinalikuran ang mga ito. Humakbang ako palayo papuntang elevator naramdaman ko ang pagsunod sa akin ng dalagita habang mahigpit na nakakapit sa aking braso na tila natatakot siyang maiwan at mawala ako sa kanyang paningin. Hindi ko na napigilan ang sarili kong mangiti ng palihim, masaya ako at natagpuan ko na siya at ipinapangako kong hindi na siya mawawala pa sa aking paningin mula ngayon.” Tana’s POV “Sobra-sobrang kahihiyan ang nararamdaman ko ng mga sandaling ito parang gusto ko ng umiyak at magsisigaw dahil sa ibinibintang nila sa akin. Kahit anong paliwanag ko ay walang nakikinig sa akin at patuloy pa rin akong hinihila ng mga guard papuntang office habang paulit ulit kong ipinapaliwanag ang side ko. “Let her go!” Isang malagom at makapangyarihang tinig ng lalaki ang pumukaw sa aming lahat at halatang galit ang may ari ng boses na ‘yon. Pero imbes na matakot ay bakit parang musika sa aking pandinig ang boses ng estrangherong lalaki at ng lingunin ko ang pinanggalingan ng tinig ay hindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Isang matangkad at gwapong lalaki ang nagmamay-ari ng boses na iyon matangos ang ilong ng lalaki at mukhang foreigner ito nakakaakit siyang pagmasdan ngunit ang awra nito ay nakakatakot. Seryoso ang mukha ng lalaki na mukhang galit at matalim ang tingin na ipinupukol sa mga kamay ng guard na nakahawak sa aking mga braso. Napansin kong bahagyang natakot ang mga tao sa paligid ko at agad akong binitiwan ng dalawang Security guard. Napansin ko rin ang magandang babae sa tabi nito na matalim naman ang tingin sa akin. Muling bumalik ang aking tingin sa gwapong lalaki na grabe ang titig nito sa aking mukha ngunit imbes na takot ang maramdaman ko ay parang nagkaroon pa ako ng pag-asa at kakampi sa katauhan niya. Walang pag-aalinlangan akong lumapit at humawak sa kanyang braso magaan ang loob ko sa kanya pakiramdam ko ay ligtas ako at ngayon ay nandito kami sa kan’yang opisina. "Who are you?” Pagkapasok pa lang namin sa loob ay ito agad ang tanong niya sa akin habang hindi inaalis ang titig nito sa aking mukha grabe ang titig nito at medyo naiilang na ako kaya bahagya akong napalunok bago sumagot sa kanyang tanong. "T-tanashiri Laison po.. sir and I'm 16 years old and fourth year high school po.” kinakabahan kong sagot. “hhhmmm 16!? Really!?” Ang tila hindi makapaniwalang tanong nito na nagulat sa edad ko. "Sir naman alangan naman na dayain ko pa ang edad ko sadyang matangkad lang po ako kaya hindi halata sa itsura ko!” Ang sagot ko habang napapakamot sa aking ulo at bahagyang sumimangot. "Mukha ba akong sinungaling!?” Hindi mapigilan ni Hendrix ang hindi mangiti dahil sa reaction at kilos ng dalaga sa kanyang harapan ang cute kasi niyang tingnan. Nagulat si Tana sa biglang pagngiti ng lalaki sa kan’ya dahil lalo itong naging gwapo sa kanyang paningin. Hindi ko na namalayan na nakatulala na pala ako sa mikha nito na bahagyang nanlalaki ang aking mga mata. Parang tumigil ang lahat sa akin at nabibingi ako dahil sa lakas ng pintig ng aking puso. Ilang sandali pa ay nasa harap ko na pala ang lalaki naramdaman ko na lang ng hawakan nito ang aking baba at saka itinikom nito ang aking bibig. Ramdam ang pag-iinit ng aking mukha, namumula na ito dahil sa labis na kahihiyan. “Pasensya na po, ang gwapo mo kasi.” Ang nahihiya kong sabi dito kaya yumuko na lang ako upang maitago ang kahihiyan habang napapakamot sa aking batok. Nagulat ako ng biglang tumawa ito na tila tuwang-tuwa sa kainosentihan na nakikita nito sa aking mukha. Nabigla ako ng hinalikan ako nito sa noo, ngunit kalaunan ay napangiti na lang ako sa ginawa nito. Napakasarap kasi sa pakiramdam ng halik nito pakiramdam ko ay nakadikit pa rin ang labi nito sa aking balat. Maging ang bawat hawak nito sa akin ay nagdudulot ng kakaibang kilabot na tila bumubuhay sa buong pagkatao ko. Bigla akong natauhan ng maalala ang gulong kinasangkutan ko kanina lang. “Eh, Sir naniniwala na po ba kayo sa akin na hindi ako shoplifter? inosente po ako sir nagsasabi po ako ng totoo!” Ang sabi ko dito habang nakatitig sa mga mata nito. Ngunit wala akong narinig na sagot mula rito dahil patuloy lang itong nakatitig sa aking mukha. Inisip ko tuloy na hindi ito naniniwala sa akin kaya hindi ko maiwasang malungkot at maging emotional. "Grabe na talaga ha’ kanina napagkamalan na akong shoplifter ngayon naman parang nagmumukha pa akong sinungaling ng dahil sa itsura kong ito." Ang naiiyak kong wika at hindi ko na nga napigilan ang maluha dahil sa kamalasang inabot ko. Sa nanlalabong mata ay nakita ko si Sir na biglang tumayo at natatarantang lumapit sa akin kinabig ako nito sa kan’yang dibdib. Never akong umiyak sa harap ng ibang tao ngayon lang, hindi ko maintindihan kung bakit sa harap pa ng lalaking ito ay nagiging mahina ako. Parang ngayon ko lang nailabas ang lahat ng sama ng loob ko sa buhay naramdaman ko na lang ng yakapin ako nito ng mahigpit bago hinalikan sa ulo. Hindi ko na napigilan ang aking sarili at yumakap din ako ng mahigpit sa kanya doon ay umiyak ako ng umiyak sa kanyang dibdib dahil ng mga sandaling ito siya ang comfort zone ko at sa kan’ya ko lang nailabas ang lahat ng hinaing ko sa mundo. "Ssshh, tahan na I believe you sweetie' I'm sorry.” Ang sabi ni sir sa akin bahagya akong lumayo sa kanya upang tingnan siya sa kanyang mukha ngunit dahil sa higpit ng yakap nito sa akin. Kaya ang ulo ko lang ang gumalaw at ang aking katawan ay nanatiling nakadikit pa rin sa katawan niya. Ramdam ko ang init na nagmumula sa kan’yang katawan at hindi ko maipaliwanag kung ano yung nararamdaman ko basta napakabilis ng t***k nang puso ko. Ito ang unang pagkakataon na nayakap ako ng isang lalaki. "T-talaga sir naniniwala kayo sa akin!?" Ang hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya habang sumisinghot dahil sa labis na pag-iyak bahagya pa akong nakatingala dahil masyado itong matangkad at hanggang dibdib lang ako nito. “Don’t worry Sweetheart ipapareview ko ang cctv para maniwala silang inosente ka, ako na ang bahala.” Ang sabi niya sa akin bago ako kinintalan ng isang halik sa aking noo. Natigilan ako dahil sa kakaibang ikinikilos nito at nalilito sa mga nangyayari pero nakaramdam na rin ako ng kasiyahan dahil sa sinabi nito.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD