Drix
I rushed to Monique’s unit after she called me na umiiyak. Tinanong kung bakit pero hindi niya maiexplain ng maayos kaya tinanong ko kung nasaan siya at pupuntahan ko siya. Pumayag naman siya kaya lang ay pinagmadali niya ako kaya naman kinabahan ako ng tuluyan. Hindi naman niya kasi gagawin iyon kung walang dahilan. Pagpasok ko ay nakaupo siya sa sulok sa likod ng kanyang pintuan at mabilis itong tumayo at yumapos pagkakita sa akin. Ramdam ko ang panginginig ng kanyang katawan kaya naman iginala ko ang aking paningin sa paligid at ganun na lang ang galit ko dahil sa nakita ko.
Mabilis kong kinuha ang aking cellphone at tinawagan si Mel. Hindi pwedeng hindi ito malaman ng kanyang pamilya. “Yes, man. Faster.” ang sabi ko habang yapos yapos ko pa rin ang aking asawa at hinahagod ang k
