ประตูห้องถูกเปิดออกโดยไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้าทำให้คนที่นั่งกำลังนั่งคุยกันอยู่ต้องหันไปมอง แต่พอเห็นว่าเป็นคนที่พวกเขากำลังพูดคุยอยู่ก็ได้แต่ยิ้ม
“ไปไงมาไงครับคุณเคถึงมาถึงที่นี่ได้”
“ไอ้เจส!!! ไอ้ห่ามึงพาโซ่มาที่นี่ด้วยทำไมวะ เป็นแค่ผู้ช่วยทำไมต้องพาไปไหนมาไหนด้วยตลอด กูบอกมึงแล้วว่าอย่าวุ่นวายกับโซ่ของกู”
“อ้าว!!! ก็เป็นผู้ช่วยผมก็ต้องติดตามผมสิครับ ถ้าไม่ตามไปทุกที่จะเรียนรู้งานยังไง คุณเคก็พูดอะไรแปลก ๆ”
“ไอ้ห่าเจส ก็กูสั่งหรือมึงไม่เข้าใจ”
“ผมเข้าใจแต่ไม่ทำ”
“กูเหนื่อยจะพูดกับคนแบบมึงไอ้ห่าเจสแล้วนี่โซ่อยู่ไหน” เคเลิกต่อล้อต่อเถียงกับเจสแล้วไล่สายตามองหาลูกโซ่จนทั่วห้องก็ไม่เห็นแม้แต่เงา คำถามของเคทำให้เจสกับโรมหันหน้ามองสบตากันอย่างคนเพิ่งรู้สึกตัวว่าลูกโซ่หายไปนานผิดปกติ ที่จริงเธอน่าจะกลับมาก่อนที่เลขาจะเอากาแฟเสิร์ฟเสียอีก ว่าจะไปเข้าห้องน้ำก็ไม่น่านานขนาดนี้
“ไอ้พวกห่า กู
