ศิลาหอบเอกสารกองใหญ่เดินเข้ามาในห้องทำงานของเคจนเจ้าของห้องที่กำลังเซ็นเอกสารต้องเงยหน้าขึ้นมองศิลาด้วยสายตาเข้มติดเหวี่ยงไม่พอใจ
“ไม่ต้องมองผมแบบนั้นครับ บอสอยากเกงานไปหลายวันเอกสารมันก็จะเยอะแบบนี้แหละครับ” ศิลาพูดด้วยใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ดูยังไงก็ไม่ใช่รอยยิ้มที่หวังดีสักนิดแต่มันเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ยชอบใจซะมากกว่า
“ไอ้ศิลา!!!”
“ครับบอส”
“นี่นายกล้ายิ้มเยาะเย้ยฉันเหรอวะ”
“ผมเปล่านะ ผมไปทำงานดีกว่า” พอเจอกับสายตาดุดันเหมือนจะกินหัวศิลาก็รีบบอกลาแล้วเพ่นออกจากห้องทำงานด้วยความรวดเร็ว โดยมีเสียงเรียกของเคดังไล่หลังตามมา
“ไอ้ศิลา!!!”
เคระบายลมหายใจออกมาอย่างแรงเพื่อหวังว่ามันจะช่วยระบายความหงุดหงิดที่มีออกมาได้บ้าง ก็จะไม่ให้เขาหงุดหงิดได้ยังไงก็ไอ้เจสตัวดีนะสิมันบังอาจให้ลูกโซ่ไปเป็นผู้ช่วยของมันทั้งที่เขาห้ามแล้วแท้ ๆ แถมมันก็ชอบพาเธอไปไหนมาไหนด้วยตลอด ทำให้หลายวันที่ผ่านมา
