คนหนึ่งเดินออกไปแต่อีกคนเพิ่งเดินเข้ามา ทำให้ทุกคนที่ยืนอยู่ตอนนี้ต่างพากันมองด้วยความงุนงงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับแผนกการตลาดช่างขยันมีหนุ่ม ๆ แวะเวียนมาบ่อยเหลือเกิน แต่เพราะเป็นศิลาที่เดินเข้ามาเลยไม่มีใครกล้าพูดกล้าแซวอะไร
“คุณลูกโซ่ครับ บอสเชิญไปพบที่ห้อง”
“คะ??? โซ่เหรอคะ”
“ใช่ครับ เชิญครับ”
“ค่ะ” ศิลาผายมือไปด้านข้างบ่งบอกถึงการเชื้อเชิญลูกโซ่จำใจต้องลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไปเธอหันไปมองสบตาอายก่อนจะพยักหน้าให้กันอย่างรู้ความหมายแล้วเดินตามศิลาไปแต่โดยดี ในเมื่อเจ้าของบริษัทสั่งเด็กฝึกงานอย่างเธอหรือจะกล้าขัดคำสั่ง
ระหว่างที่เดินด้วยกันศิลาอดจะถามลูกโซ่ไม่ได้ก็เมื่อวานเล่นหายไปทำเอาหลายคนเดือดร้อนและเขาก็เป็นคนหนึ่งในนั้นด้วย
“เมื่อวานคุณลูกโซ่หายไปไหนมาครับ”
“โซ่ไปนอนห้องเพื่อนมาค่ะ” ลูกโซ่หันไปมองหน้าศิลาด้วยความตกใจกับสายตาที่มองเขาด้วยความสงสัยว่าทำไมเขาถึงถามคำถามนี้กับเธออีก
