ตอนที่ 14 ความรู้สึกในวันฝนพรำ

953 Words

สองร่างเดินเคียงกันออกมาจากร้าน คนสวยเม้มริมฝีปาก สีหน้าครุ่นคิดตลอดเวลา ทำเอาอีกคนเหลือบมอง สุดท้ายหยุดเท้าหันมาเผชิญหน้ากัน ไม่เข้าใจเลย ทั้งที่สงสัยขนาดนั้นแท้ ๆ เหตุใดไม่เอ่ยปากถามกัน “เธอเป็นอะไรหรือเปล่าเรอา!” คนถูกถามยังคงเงียบ ราวกับไม่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ย มือหนาเชยคางมนขึ้นมาสบตา ทำเอาผิวแก้มคนสวยแดงปลั่ง พยายามสะบัดหน้าหนี “อย่าหนีเรอา!” เธอชะงัก มองตาปริบ ๆ ด้วยความสับสน “อยากรู้ใช่ไหม ว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น!” “มะ... ไม่ ฉันไม่ได้อยากรู้” พยายามหลบสายตาอีกคน “แน่ใจเหรอ” “แน่ใจสิ” ตอบเขาเสียงสั่น ใบหน้าคมโน้มใกล้ ทำเอาหัวใจสั่น คิดถอยหลังหนี ทว่าร่างกายกลับขยับไม่ได้ ดวงตาของเขาราวกับมีมนต์สะกดบางอย่าง “นีเอล... นายจะทำอะไร” เสียงถูกกลืนหายในลำคอ เมื่อถูกจุมพิตอย่างไม่ทันตั้งตัว มือบางเผลอเกาะไหล่หนาไว้ ใบหน้าถูกผลักดันให้แหงนรับลิ้นร้อน ที่กำลังตวัดควานหาควา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD