EVLADİYELERİM

5.Bölüm{İSİMLERE ÇÖZÜM}

YAZARIN ANLATIMI

Adamla kadın sabah erkenden kalkmışlardı adam spor yapmak için aşağıya inerken kadında onu uyandıran minikleriyle ilgilendi gece boyu sürekli uyandığı gibi. Uykusuzluğa alışık olduğu için pek şikayetçı değildi. Zira yıllardır 2 3 saatlik uykuyla hayatını idame ettirmişti. Tıp fakültesi 2 sınıf iken tamamen babasının işleriyle ilgilenmeye başlamıştı hem okul hem iş onu zorluyordu ama o bu tempoya hayallerini gerçekleştirmek için alışmıştı. miniklerinin karınını doyurduktan sonra gece iLediği cideodaki gibi ikisinide bacaklarının üzerine koyup gazlarını çıkarmaya başladı. altlarını konturol ettı temiz olduğunu anlayınca sıra kendi karnına grlmişti.

Afamjn uyanıp uyanmadığından emin olamadığı için ikizleride alıp mutfağa sesizce indi. Mutfakta bulunan le koltuğa ikizleri yatırdı hastanenin yakınından alfığı baddaniyeyi üzerlerine örttu. 'Allahtan bu aylarda dönüyorlar düşmezler' diye içinden geçirdi ve tezgahın başına geçti. evi bilmediği için dolapları karıştırmaa başladı aradığı malzemeleri bulunca kahvaltı hazırlamaya başladı.

Adam aradan gecen 1 saatin ardından ikizlere bakmak için üskata yönelmişti ki mutfaktan gelen sesler ve kokular ile mutfağa yönelmişti kadın tezgahın başında yemek hazırlamakla meşguldu neredeyse herşey olmuştu adam kadının bu halini görünce istemsiZce gülümseyerek "Günaydın erkencisiniz bu gün." kafın hafif sıçrayarak adama baktı "Korkuttun! Hatta geç bile kalktım bugün normal şartlarda 6 da kalkarım gece sürekli uyandığım için biraz fazla uyumuşum geç kahvaltımızı edelim istersen." adam kadın dikkatlice bakarak "10 dakikaya geliyorum sen başla istersen." diyerek mutfaktan çıktı tam oturup kahvaltı edecekken ikizlerin ağlaması ile yanlarına gitti altlarını pislettiğini anlayınca yanlarında indirdikleri malzemelerle hemen altlarını değiştirmeye başladı işi bittip ikizleri yerlerine yatırdı. kahvaltı masasına yöneldi tam oturduğu anda adamda geldi. Adam kadının önu beklediğini görünce heyecanlandı "Keşke beklemeseydin yeseydin" kadın adama bön bön bakarak "Yiyecektimde miniklerin altını değiştirdim tam oturdum sen geldin." adam kadının cevabına biraz bozuldu ama birley belli etmemek adına "Kahvaltıyı yapalım ardındanda defin işlemleri ile ilgilenelim." kadın adama kafa sallamakla yetindi sadece kahvaltıyı yapmaya koyuldular.

Mezarlığa cenaze arabasının gelmesi ile girdiker. yavaşca eşilmiş olan yan yana iki mezarın başına gittiler.

Defin işlemlerinin ardından arabada bulunan çocukların yanlarına hemen kadın gitti fakat adam başka bir mezara giderek oraya kendisi için bırakılan dosyayı aldı. tam mesarın başındayken abisi ile geldikleri zamanlardan bir kesit geldi aklına "Abi biz niye buraya geldik " daha adam 5 yasşındaydı abisi ise 8 yaşındaydı "Annemi ziyarete geldik Bulut." küçük Bulut şaşırmıştı anneleri hayattayfı oysaki "Abi ama annemiz evde burda toprağın altında kim var ki?" abisi yaşlı gözlerle kardeşine bakmıştı "Evde senin annen var bulur benim annem burda yatıyor o öldü hemde babamız yüzünden." o an anlamamıştı küçük Bulut hemen kendine gelip arabaya ilerledi.

Arabaya gelince arkaya kadının yanına oturarak kucuğına minik kızı aldı elindeki dosyaları kenara koydu kızı sevmeye başladı.

Eve zar zorda olsa ulaşmanın etkısıyle kadın hemen arabadan indi kendisi kullanmadığı sürece arabaya binmeyi sevmezdi. Ama alışmak zorundaydı bir müddet daha bu şekilde olacaktı temiz havayı içine çekti hemen arkasından gelen adama ve çocıklara baktı alışveriş yapmaları lazımdı artık çocuklar için. Adama dönerek "Madem burada kalacağım arabam ve evimden bir kaç eşya almalıyım. Çocuklarada bir düzen sağlamalıyız artık" adam kadının haklı olduğunu düşünerek " Çocukları bakıcılarına bırakalım ben seni önce evine bırakayım işlerini hallettikten sonra AVM de buluşuruz." hangi ara bakıcı ayarlamıştıkı bu adam acaba diye düşündü kadın adam kaldığı yerden devam etti" Abimin dadısıydı Seher Teyze abimi çok severdi onun çocuklarınada o baksın istedim onun olduğunu bilmesebile iyi bakar." kadına çocukları verip ufak bir tanışmadan sonra evden ayrıldılar.

Kadın evindeki işlerini bitirip valizlerini arabasına yerleştirdi. tam arabayı çlıştıracakken aklına gelen şey ile tekrar ecin yolunu tuttu. Ablasıyla küçükkenki günlükleri ve fotoğraflarını aldı ardından bir kaç fotoğrafa bakmıştı gözünden bir damla yaş düşünce kendine gelerek hemen arabasına doğru göneldi. AVM'nin yolunu tutu.

Geldiği yerin mobilya kısmına girerek adamı buldu." Ben geldim ne yapacağı bakalım." adam kadına yüzünü dönerek hafif bir tebessüm etti. "İlk önce beşik işini halledelim daha sonra arabalara pusetler, eve salıncak, kıyafet felen ne gerekli ise onları alalım. Bu gün bu işleri halledelim birdaha elimize ayağımıza dolanmasın." kadın başı ile onay verdikten sonra bebek mobilyalarının olduğu alana doğdu ilerlediler.

Alınıcaklardan puseti, bebek arabasını, mama sandalyesini, salıncak felan derken ıvır zıvırı hallıdip kararsız kaldıkları beşiklere deri döndüler. Baktılar olacak gibi değil tek zıtlaştıkları nokta bu oldu birisini salona koymak birisini bebek odasını koymak için bide yataklarının kenarına geceleri yanlarına aldıklarında koymak için beşeklir aldılar. ikiside yatak yanı beşiğini alırkerken biraz tuaf olmuşlardı aynı yatakta yatma fikri adamı heyecanlandırırken kadını geriyordu. Bebek kıyafeti almak için mağazanın yolunu tutular.

Eve geldiklerinde arkadan bir kamyon onları takip ediyordu baya malzeme almışlardı. Bebek odası olacak misafir odasını boşalttırdılar ardından odayı yerleştırdiler. Yorgunluktan bitmişlerdi.

" Artık benim pilim bitti ben yatmaya odama gidiyorum." diyen kadına adam baktı fakat kadına nasıl diyeceğini belemiyordu ama demeliyde kadın tam odadan çıkacakken "Evdeki çalışanlar bizim gerçekten evli olduğumuza inanmalı aynı odada kalmamız lazım." dedi. Kadın adama hak verdi fakat ne diyeceğini bilemeden kafazını saladı. Odalarına geçtiler adam adasında bulunan koltuğa ilerlidi yatmak için hazırlık yaparken kadın adamı durdurdu "Aynı yatakta yatabiliriz benlik bir sorun yok madem evliyiz resmi olarak." Adamı geçte kadın bu dediklerine kende bile inanamadı. heyecanlanmaya başlayan Adam şaşkınlık dolu yüzü ile kadına baktı sadece aklına kadını evine götürürkenki konuşmalar geldi;

"Abim mektubunda avukatının annesinin mezarına evrak bırakacağını yazmıştı. Oradaki evraklar bunlar şanslıyız ki biz evet demeden nikahimiz kıyılmış bir yıllık evli görünüyoruz. Doğum belgeside ayarlanmış orada mevcut." Kadın hiçbir şey demeden adamı dinledi sadece o kadar şaşırmıştı kı ne diyecekti bilemedi.

Kadının seslenmesiyle aklı başına gelen adam kadına baktı. " Daldın sanırım sende benim gibi çocuklara koyacağımız adları arıyorsun. Ablamların devrimi bizim evrimimiz oldu." kadın çok saçmaladığının farkına vardı ama iş işten geçmişti artık. Adam kadının dedığı saçma cümledeki ikizlere uyacak adı bulmuştu bile "Evrim ile Devrim'e ne dersin. Birbirine uygun tamda yakıştı tabi sende kabul edersen eğer." kadın biraz şaşırdı saçmalamıştı ama isimleri ister istemez o koymuş oldu kafasını salladı kadın " Olur hemde baya iyi olur."

Çocukların rutin konturollerini yapıp odalarına geçmeden Seher Teyze ile konuştular. Onun burada yatılı kalmasını istediler. Çocuğa dair hiçbir şey bilmediklerini onlara yardımcı olmalarını istediler. Kadının hiç kimsesi olmadığı için onlarla beraber kalmayı kabul etti odasına çekildi kadın ardından.

Evrim ile Devrim'i de yanlarına alarak odalarına geçtiler yatakyerına bitiştirilen bebek yatağına çocuklarını yatırıp kendileride yanlarına yattılar adam yatağın bir kenarında kadın çacukların tarafında uykuya daldılar.