EVLADİYELERİM

7.Bölüm {GERÇEKLER ACIDIR}

YAZATIN ANLATIMI

Adam üzerinden şaşkınlığı atıp hemen kadının yanına ilerledi. Maviliklerini yeşile çalan ela gözlere dikerek konuşmaya başladı "Bu yaptığını ben bile akıl edemem, senden korkmalımıyım hayranmı olmalıyım bilemedim doğrusu Yağmur. Gerçi ben Şahmeran'a hayrandım ama şu an sana hayran oldum. Bunun yanı sırada korkmaya başladım. " kadın sadece maskesini takmıştı adama adını dememişti sadece yer altından bir kaç kişi bilirdi maskeyi taktıktan sonraki adını. "Benim yer altındaki adımı bildiğine göre sen yer altından kimlerdensin "adam önce kadının sorduğu saçma soruya güldü kafınsa adamın gülmesi üzerine sorduğu saçma soru yüzünden kendiyle savaş vermeye başlamıştı kadın ne olursa olsun adam Yağmur'un onu tanımamasına alınmıştı doğrusu onun gibi yüzüne maske takmıyordu ve diolog kurmamalarına rağmen çoğu kez yanyana gelmişlerdi. Aklına Şahmeranı ilk gördüğü gün geldi 'Abisine her zaman ki gibi bilgi toplamakla uğraşırken Onların bölgesine gelen Esat GÜNEŞİ görünce şaşırdı bu adam buraya gelmezdi neden geldi diye süşündü adam. Arabadan indiklerinde yanlarına ilerleyecekken babası durdurup kendi gitmişti. İki adamını Esatın üzerine saldı ama araçtan bir kız indi yüzünde yılan maskesi olan bir kız iki adamıda pert etmişti. Minicik bedeniyle zebellah gibi iki adamı dakikalar içerisinde yere sermişti' aklına gelen anıyı bir köşeye itekleyerek "Hadi ben senin yüzünü görmedim ondan tanımadım seni ama sen benim yüzümü çok gördün sadece dioyoğumuz yok hiç." kadın bu yüzü görse hatırlayacağına emindi. Zira unutulacak bir yüzü yoktu adamın.

"Benim en son işini yürütürken sana destek göndermekle kalmayıp destek için gelen Kara Fırtına." kadına dank etti adamla denk gelmişlerdi ama yüzüne bile bakmamıştı erkekler hiçbir zaman ilgisini çekmemişti. Hayatı okul ve part time sayılan yer altı işleriyle yeterince doluydu. "Pardon yüzüne daha önce hiç bakmamıştım kocam olacağını kestirseydim bakardım ama nerden bilelim demi." kadın doğru demişti ama adam kırılmıştı bu cümleye. Adamı kırdığını anlayınca kadı üzülmüştü nedenini anlamamıştu bu üzüntünü ."Neyse bu konuyu evde halledelim içerde konuşturmam gereken bir adam var. Neredeyse bir haftadır gelemedim buraya yoksa şimdiye halletmiştim." adam kadını arkasından ilerledi kadını izlemeye başladı.

"Merhaba! Ulan it! beni özlemişsinir heralde. Kaç gündür uğrayamadım yanına kusura bakma işlerim senden bile önemliydi.Sende bu süre zarfında umarım düşünmüşsündür." kadın karşısındakı adama iğrenircesine baktı. "Kos koça Şahmeran bir beni konuşturamadın. Aslında seninle güzel bir odada olsak sana tek tek her şeyi seni severken anlatabilirim" kadının sinirden beyni dönmüş elini beline atıp FN HERSTAL silahını çıkardı adamın bacak arasına ateş etti. Adam acı bir çığlık attı. "Seni anırta anırta sikeceğım oruspu bunun hesabını sana sonacağım." kadın bu sefer adamın eline sıktı" Ulan puşt konuş ki hayatta kal yoksa seni öldürürüm." adam baktı kadın onu öldürecek. "Behçet Kara çocuk ticaretini yürüten isim. Oğluda ona yardım ediyor." kadan şok olmuştu kocasıdamı bu işin içindemiydi.

"Lan şerefsiz seni kaç kere uyardım bu boku yapıyonsan bizden uzak dur diye kalkıp burda bütün suçu bizemi atıyorsun. Doğruyu söyle hemen." Bulut bulunduğu yerden gözleri ateş saçarak çıkıp adamın üzerine yürüdü. Bulutu gören adam şok oldu daha ne olduğunu idrak edemeden öbür elinede bir kurşun yedi. "Tamam tamam doğruyu diyeceğim Esat Bey istedi, yakalanırsam Behçet Beyin adını vermemi istedi." kadın bu dediğine inanmadı Bulut'u görünce yan çizdiğini düşündü." Esat Bey bana demeden hiç bir halt karıştırmaz. Ben buna asla izin vermem bunu biliyor. Bunu yapmaz Bulut'u görünce yan çizme lan." adam kadından mı, Bulut'tan korkacağına karar veremedi "Size kanıtlaya bilirim. Banka para transferlerimde her şey mevcut."

Kadın gördüğü banka dökümlerine şok olmuştu. Babası sübyancı pesevenkti. Her şeyi kaldırır sindirirdi ama bunu sindiremezdi. Küçücük çocukları satıyordu. Küçücük bedenler üzerinden para kazanıyordu. Dünyada oyundan başka şey bil eyen bedenler acının en büyüğünü tadıp onuda oyun sanıyorlardı ve bunu yıllardır hizmet ettiği babası yapıyordu. Buluta dönerek dolu gözlerle baktı ve "Bulut ben bunu bilseydim izin vermezdim. Ablam derdi hep yaptığı işlerin çoğundan haberin yok olunca yanında kalmaszın diye. Ben ablama inanmadım. Belki ablama inansaydım bunlar olmayacaktı. Belki de ablam hayatta çocuklarının başında olacaktı " kadın arabanın içinde ağlamaya başladı. Adam ilk defa yanında aığlayan bir kadınla ilgilenmeye çalışıyordu, "Neden ağlıyorsun? Hem senin hiç bir suçun yok bu kader olması gerekti ve oldu. İyimi oldu kötümü zamanla göreceğiz. Belkide bu şekilde olmasaydı babanın şerefsizliklerini anlamayacaktın Her şerde var bir hayır.Yağmur daha fazla ağlama bebekler seni böyle gönmesinler korkarlar." kadın kahkaha atarık"sanrsın altı yaşındalar, altı günlük bebekler ne anlar." adam kadını güldürmüş olmasına için için sevindi. "Babanı neyini boşverde ben çocuklarımı özledim eve geçelim mi?"

"Depoya gidip öldürmemiz gereken bir adam var. Önce o işimimizimi halletsek." adam kadına hayran hayran bakarak " Hayal etsem bu kadar sert bir karım olacağına inanamazdım. Necipe deriz o halleder biz çocuklarımızın yanına gidelim. Bu arada nüfus işini hallettim senin hastaneden aldığın doğum raporunu kullanmadım. Bu gün doğurduğuna dair bir rapor ayarlandı haberin olsun."

Eve gelince ilk iş uyuyan çocuklarının yanına gidip biraz onları izlediler daha sonda birer duş alıp yemeğe indiler. Bu süre zarfında çocuklar uyandılar onlarla birlikti yemeklerini yediler, salona aldıkları beşiğe çocuklarını koyup kahve eşliğinde bu gün olan olayla alakalı bir plan yaptılar. Kadında adamda bu zamana kadar her işlerini tek başlarına yapmışlardı nasıl olacağını kestiremiyorlardı. Ama biliyorlardı birbirlerinden başka kimseye gövenmemeleri gerektiğini.

İyice hava karardıktan sonra bebekleri odalarına bıraktılar, kendi odalarına geçtiler hazırlanıp yataklarına yöneldiler tam yatacakları sırada telefon sesi geldi. Fakat ikisininde telefonu çalmıyordu başka bir telefondu sesin geldiği yere gittiler avukatın belgeler ile verdiği telefondan geliyormuş ses hemen telefonu açtılar. "Merhabaa!Bulut Bey birazdan bir kurye ile sizin elinize ulaşması gereken bir kaç belgeyi saldım. Abinizin evinde bulunan bazı belgeleride salıyorum. Özellikle Yağmur Hanıma bir kaç belge gönderiyorum ablasına ait ona ulaştırırsınız. " hiç bir şey demelerini beklemeden telefonu kapattı avukat. Hemen aşağı inip kapıda beklediler kuryeden belgeleri alıp içiri girdiler.

Adam elinde tuttuğu fotoğraflara ve belgelere dikkatlıce baktı incelerken gözü kadına takıldı elinde tutuğu defteri okurken gözünden bir damla yaş aktı adama bakışlarını çevirdi adamla göz göze geldiler. "Hep derlerdi gerçekler acıdır diye. Acıydı biliyorum ama içen için bilmeme rağmen kabul etmediğim gerçekler ile karşılasınca anladım hiç bir gerçek canımı bu kadar acıtmamıştı. " Adam kadının elinde tuttuğu defterde ne yazdığını çok merak etmişti ama kadına sorarsa ne tepki vereceğini kestiremediği için sormaktan vaz geçti."Yoğmur ben yatıyorum kendini fazla yıpratma. Daha gün yüzüne çıkmayan çok şey var ufacık şeyler için canını sıkma."