ทำไมรถต้องติดวันนี้ด้วย มันทำให้ฉันไม่ได้ออกไปกินขนมเค้กร้านอร่อย เอาเป็นว่าอาหารกลางวันมื้อนี้ก็ต้องจบลงที่โรงอาหารอยู่ดี เเต่ความบังเอิญที่ฉันไม่ค่อยมันสักเท่าไหร่ ดันส่งกลุ่มพี่เตให้นั่งโต๊ะฝั่งตรงข้ามฉัน เเถมยังมองมาที่เราสองคนไม่ละสายตาอีกต่างหาก
คนสวยอย่างพี่พลอยอยู่ตรงหน้าไม่มองล่ะ! ชิ..
"เลิกมองพวกเขาได้เเล้ว เดี๋ยวก็มีเรื่องหรอก"
"นายกลัวหรือไง"
"ฉันเเค่ยังไม่อยากออกจากที่เรียน ย้ายมาสามที่เเล้วไม่อยากเป็นภาระพ่อเเม่.."
เคร้ง!
ส้อมในมือฉันร่วงลงจานอย่างห้ามไม่ได้ มือสั่นระริกตอนที่เขาพูดออกมาเเบบนั้น สายตาจริงจังของธาราช้อนขึ้นมองฉันก่อนจะหลุดหัวเราะร่อนออกมา ราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลกขบขัน
ย้ายมาสามที่นี่ไม่ตลกนะว้อย!
"มะ เมื่อกี้ว่าไงนะ"
"ฉันล้อเล่น"
"ไอ้บ้าหนิ! "ฉันว่าทำท่าจะง้างมือตีเขา เเต่เจ้าตัวจับมือฉันไว้เเล้วจับมันวางลง เเล้วยกยิ้มใส่ ก็มินตราคนนี้มันเป็น
