İLKE
“Sevgi iyileştirir.” Dakikalardır hatta belki de saatlerdir uyuyan Ceyhun’un yüzüne bakıp Barış'ın dediği sözü düşünüyordum. Sözünü söyledikten sonra gözlerini kapatmış ve benimle yaptığı konuşmayı sonlandırmıştı. Uyumadığını biliyordum, konuşmak için seslensem de cevap vermemiş, ben de daha fazla üstelememiştim. Ardından gerçekten uykuya dalmıştı. Yorgun ve pansuman yapılmış yüzüne bakarken Ceyhun’un yorgunluğunu, tükenmişliğini düşünüyordum. Zor olmalıydı. Kendi içinde her gün girdiği savaş onu tüketiyor olmalıydı. Ne kadar kötü bir durumdu. Her gün içindeki canavarlar dışarı çıkmak isterken kendini aklı başında tutması kolay olmasa gerekti. Beyni sürekli bir kaosun içindeydi. Uzanıp yanağını okşadım. İyi olması için Cesur’u anlamam gerekiyorsa onu anlamayı da deneyecektim. En azı
