Defne, aldığı ilaçların da etkisiyle kendini biraz daha toparlamış hissediyordu. Odaya aniden kapı açılarak Baran girdi. Yanında iki kadın ve bir adam vardı. Defne şaşkınlıkla yataktan doğruldu.
"Hayırdır Baran, bunlar kim?" diye sordu, kaşlarını hafifçe kaldırarak.
"Kuaför ekibi," dedi Baran, yüzünde hafif bir tebessümle. "Saçını başını toparlayacaklar. Baban beni arayıp duruyor, sana ulaşamayınca deliye döndü. İyi olduğunu söyledim ama... İkna edemedim. Şimdi seni biraz güzelleştirip öyle gösterelim."
Defne gözlerini kısıp dudak büktü. "Ne yani, ben çirkin miyim şimdi?"
Baran gülerek yaklaştı, başını iki yana salladı. "Hayır, güzelim. Sadece biraz yorgun görünüyorsun. Biraz toparlayalım seni istedim."
Defne, Baran’ın söylediklerine tebessüm etmeye çalıştıysa da içinde hafif bir sız
