NAGTAKA ako nang hindi ito lumabas sa loob ng sasakyan nito.
"Mauna ka na. May susunduin lang ako."
Nasundan ko na lang ang sasakyan nitong papalayo. Nakagat ko ang ibabang labi sa pinipigilang emosyon.
Nahirapan din akong lumunok. Simula nang pagbabago nito, madalas ding manubig ang mga mata ko.
Masakit man tanggapin, ngunit kailangan kong tanggapin na pinaglaruan lang ako nito. Na hindi totoong may nararamdaman ito sa akin.
Nanginginig na umakyat ako sa itaas kung saan ang opisina nito. Hindi ko pinansin ang secretary nito na panay irap sa tuwing nakikita ako.
Nanghihina akong napaupo.
Sino naman kaya ang susunduin niya? At bakit hindi na niya ako isinasama gaya ng dati?
Bigla akong napayuko. Labis akong nanghihina sa biglaang pagbabago nito.
Sa isang iglap naglaho ang mg
