HALOS madapa ako sa pagmamadali upang mapagbuksan ang taong kung makakatok, akala mo e, may emergency.
Nanlaki ang mga mata ko ng makitang si Donya Elizabeth! Bigla akong napayuko.
"Magandang umaga po, donya."
Pinagsiklop ko ang mga kamay ko sa harapan nito. Bigla akong nahiya at talagang ito pa ang pumunta sa kuwarto ko?
"Biglaan ang pag-uwi ng apo ko, hija. Kailangan mong ayusin ang sarili mo. Pauwi na siya."
Bigla akong kinabahan!
"Ah, sige po, donya."
Pagka-alis nito, bigla kong nahawakan ang sariling dibdib. Para iyong kinakalabog!
Bakit ba ako natatakot? Wala naman akong ginawang masama sa lalakeng iyon e!
Para akong tanga na pabalik-balik sa harapan ng salamin. Hindi ko alam kung alin sa mukha ko ang uunahing ayusan.
Gusto ko pang matawa ng maalala ang sinabi ng dony
