LUMIPAS ang isang buwan.
Hindi mailalarawan sa mukha ng mga magulang ko ng ibigay ko ang unang sahod sa mga ito.
"Salamat anak ha? Lagi kang mag-iingat diyan," maluha-luhang wika ni inay.
"Opo ina. Lagi rin po kayong mag-iingat diyan. H'wag niyo akong alalahanin dito."
Nahirapan akong lumunok at napapaluha pa rin ito. Ito kasi ang unang pagkakataon na makahawak ito ng malaking pera.
"Makakabili na rin ang itay mo ng sariling jeepney. " Sumigla ang mukha nito.
Napangiti naman ako.
"Opo ina. At sa susunod kong sahod, p'wede kayong magtayo ng maliit na tindahan para kahit papaano, mayroon po kayong pinagkikitaan diyan."
Tumango ito.
"Oo anak."
Nakangiti kong pinatay ang cellphone ko.
"Sinong kausap mo?"
"Ay! Malaking--" Bigla kong natutop ang bibig ko.
Nakakaluko naman ang ngi
