The Only Bottom At Section Top | BxB (Filipino/Tagalog)

Chapter 02: Water Balloons

Adrian Evans' POV

"Once again, my name is Adrian Evans. Call me Adrian." Pagpapakilala ko pa sa kanilang lahat sa harapan.

To be honest, I am not at ease facing these newly classmates of mine na puro lalaki. They seems odd for some reason. Dahil siguro diyan sa lalaking ang apilyido ay Gomez. He is really getting on my freaking nerves.

Lalaki rin naman sana ako and we boys supposed to be magkaintindihan sa maraming aspects ng bagay, but f*ck! Parang iba ata ang pakikipagtungo ko sa mga lalaking kaharap ko ngayon.

Whatever. I'll deal with them later on baka naman mali rin ako ng mga impressions sa kanila. For now, the first thing I need to do is to find a seat.

"You may pick wherever seat you like, Mr. Evans." Ani teacher namin at tinanguan ko rin naman siya.

Pansin ko pang kahit parang maiingay tong mga kaklase ko ay wala atang pakialam ang teacher namin. Mukha din namang under siya lage ng mga lokong nandirito.

Hindi ko nalang pinansin ang mga yun at diri-diritsong naglakad papunta sa pinakaunang upuan na nahagilap ng mga mata ko. I like it seating in front to be able to listen clearly to what the teachers will discuss to us.

Taken na rin ang mga ibang upuan sa middle at sa likuran which is why the front row seats are the ones free. Even if those seats aren't taken yet, I'd still choose the one on the front.

Nakagroup into three rows ang mga upuan dito sa classroom. Each row consists of four horizontal groups of seats and six vertical groups.

Among the three row ay pinili ko yung nasa gitna para klarong-klaro ko kung anong isusulat sa board. Wala din namang masyadong tao dito sa middle row and this is perfect for me.

It is also my goal na ipamentain ang grades ko in the highest way possible. Kailangan di ako mapatalsik sa scholarship program at baka mapatigil pa ako sa pag-aaral ko pag nagkataon man. Which is ang pinaka-iniiwasan kong mangyari.

Madali lang natapos ang klase ng teacher namin na pangalan pa ay 'Jason Zafra'. History ang hinahandle niya na subject sa klase namin. Bago pa siyang tuluyang makaalis kanina ay ibinigay niya sa akin ang mga copy ng kanilang lectures noong nakaraang wala pa ako dito.

Sa pagkakaalala ko, it's been four months na rin ata nung nagsimula ang pasukan. Posible din talagang marami akong ikacatch up na lessons sa school na'to dahil meron silang mga topic dito na hindi natackle sa dati kong school.

Hindi naman problema sa akin ang mag-aral. I forgot to mention that I am a top student din ako dati with an average of 98.1. Kahit papaano ay may utak pa rin naman ako para mapag-aralan ang mga lessons na napag-iwanan ko.

Nakikinig ako ngayon sa klase ni Miss. Goldee, teacher namin sa Literature. Base sa hitsura niya ay para lang siyang isang sixteen year old sa harapan due to her height.

She's kind of cute and pretty in my own opinion. Kung hindi ko alam na teacher siya dito, she might be one of my crushes. Yup, boys will always be boys I'm telling you.

Sa kalagitnaan ng discussion ni Miss Goldee ay naririnig ko pa ang mga kaklase ko na naghahagikhikan sa likod. As if they have seen or done something funny. They really are weird, huh? I never mind them since they are not really my priority and just continued listening to the class.

Unlike me, my classmates seems to be bored listening to the teacher. Some of them even bravely sleep in the entire discussion. They sure have the courage to sleep during class hours. What a rascals.

Kagaya ni Sir Jason ay binigyan din ako ni Miss Goldee ng mga copy sa past lessons na diniscuss rin nila pagkatapos ng klase. Looks like I have a lot of work to do pagkauwi ko mamaya. Meron din pala akong part time sa Goodie Convenience.

Maybe I'll bring some of the lessons there para doon na rin mag study pag walang masyadong costumers.

Breaktime ngayon at last subject pala namin si Miss Goldee para sa umagang to'. I am still not quite familiar dito sa Goodsman kaya nanatili lang ako sa classroom namin.

Kailangan ko rin kasing magtipid at iwasan ang pagpunta sa cafeteria kapag hindi ako nagugutom. Kakailanganin ko lang talagang gastusin tong pera ko pag merong mga emergencies.

Kahit maiingay ang mga kaklase ko ay hindi ko na rin yun pinansin. Naiintindihan ko yan dahil basta mga lalaki talaga, expected na sa sobrang kaingayan sa paligid. Even if I want to talk to some of them pero I am still observing them for now.

At the meantime, nagbabasa nalang ako ngayon sa mga binigay sa akin na mga copy ng mga dalawang teachers kanina. Kailangan ko rin malaman kung saang lesson sila huminto to be able to catch up.

I don't know if it is just me pero sinasabihan ako ng instincts ko na lahat ng mga tao dito sa classroom nakatitig sa akin. Like when you know that feeling pag may nakatingin sa'yo kahit di mo alam? Yan ang nararamdaman ko ngayon.

Siyempre, hindi ako babae na magdadalawang isip na lilingon ba ako sa likuran at sides para icheck kong may nakatingin o wala.

Napasulyap naman ako sa mga kaklase ko pero halos lahat sa kanila busy sa pakikipagtawanan at pakikipagdaldalan sa isa't-isa. Weird.

It could just be my imagination I guess?

Binalewala ko nalang yun at binalik ang atensyon ko sa mga copies. But then again. Sa tuwing tatalikod ako nararamdaman ko talagang nakatitig silang lahat sakin. Ano ba to? Why am I being paranoid?

Lilingon na sana ako muli sa likuran ko nang biglang may sumigaw ng, "Top boys, Fire!" Hindi ko na nadipensahan ang sarili ko nang sunod-sunod nila akong pagtira-tirahin ng mga... Balloons?

No, it's not just any normal balloons. It's water balloons!

Para pa talagang pumasok ang ulan dito sa classroom namin dahil sa bawat tira nila sakin ng water balloons ay either ako yung nababasa or yung ibang parte ng room. Why are they even doing this?!

"More!"

"Ipasa niyo sa akin ang iba!"

"Heto pa, bro!"

"Sige pa, pagbatuhin niyo pa!"

"Patuloy lang mga, bro!"

And they even have the audacity para mag-enjoy sa pinagagawa nila sakin? How dare them! Tinatakpan ko nalang talaga ang mukha ko gamit ang mga braso ko. I don't even know why I did that knowing that I'd still get otherwise. But f*ck them!

Hindi masakit ang mga water balloons pero pag talagang maraming nagtutulungan para pagbato-batohin ka, siyempre wala kang magagawa kung di ang magmukhang kaawa-awa. I am already soaked wet mula ulo hanggang paa sa pinagagawa nila.

"Ano ba!?" Hindi ko nalang mapigilan ang sarili ko na wag sumigaw. Nagtatawanan lang ang mga loko na para bang walang narinig. Pinagpatuloy pa rin nila ang pagbabato sakin ng mga water balloons.

F*ck you all! Die you piece of craps! How dare you!

Gusto ko silang sigawan ng mga iba't-ibang mura pero hindi ko magawa. Putang*na niyong lahat! Is this how you treat a transferee? Tsk.

Nagagalit din ako sa sarili ko ngayon dahil hinahayaan ko lang sila na gawin ang to sakin. Ni hindi man lang ako lumaban. Ni hindi man lang ako nanlaban sa kanila. Hindi rin ako pwedeng umiyak. I don't want to show to these people na mahina ako dahil never in my life I've been one.

F*ck these retards!

"Stop I said!" Muling sigaw ko sa kanilang lahat. Di naman tumalab dahil bato ng bato pa rin sila sabay ng mga nakakalokong tawa. Hindi ba matapos-tapos ang mga water balloons na yan? "If you don't stop, you people will really regret what you're doing right now!" Pagbabanta ko sa kanila. I am getting pissed off with what they are doing.

Humanda kayo saking lahat. If this is how you play the game, fine, then. Let's play.

"Wag kayong matakot diyan mga, bro!"

"Bato lang kung bato!"

"Patuloy mga kapatid!"

Hindi ako pumunta at nagtransfer sa paaralang to for nothing. Naranasan ko nang apihin dati, hindi ko hahayaan na pati dito ay gaganitohin din ako. Kung pagagohan ang gusto nila pwes mas gago ako sa gago.

Wala nang pili-pili at kusa ko nalang hinatak ang isang upuan palapit sa akin at binuhat to pataas. This is what you people get after making me wet and getting me pissed!

I am not a girl para matatakot manlaban. Bago pa man mabato nila sa akin ang iba pang water balloons ay lumipad na sa kung saang direksyon ang upuang hinagis ko lang. That will teach you a lesson. Kung pipili kayo ng maaapi, not this guy right here.

"Ouch!" Rinig ko pang daing nang isa sa kanila. "What the f*ck did you do?!" Say whatever you want I don't care. Napatigil pa nga sila sa pagbabato. That is what you get from doing all of those sh*ts to me.

"Uh-oh? Patay lagot." Nagbulongan pa yung iba naming mga kaklase nang mapagtanto kung sino yung nagreklamo lang kanila.

It was that Gomez guy.

"You stupid guy!" Sigaw niya sa akin na pilit inaalis ang upuan sa harapan niya. I see na tumama sa kanyang kanang paa. Tiningnan pa niya ako ng masama pero hindi ako nagpatalo. Tinaasan ko rin siya ng isang kilay at nginisihan ng nakakaloko.

"Why? How's the taste of karma, Gomez?" Mapanglarong banggit ko sa kanya. Kahit basang-basa ako ay nakuha ko pa talagang pumorma ng nakapamulsa. Para maangas ang datingan, diba? Gwapo tayo kalma.

"Taste?! You're asking me what it tastes like?!" Hindi ako sumagot sa kanya. This is called a sweet revenge. Matapos niyo akong pagbatohin aba. One of you should learn some lesson.

"You f*cking stupid bottom! You'll regret what you have done!" Pagbabanta pa niya sakin na para pa talaga ako yung may kasalanan. They are the ones who made the move first, bakit kailangan kong magregret? And again with the bottom. What is he even saying?

"Don't turn the tables, Mr. Gomez," In verbal fights, I am confident to take him down. Nakahalukipkip pa ako at di pa rin tinetake off ang aking composure. I must remain calm. "You guys are the ones who made the move first. So diba dapat ako yung magsasabi sa inyo kung ano yung sinabi mo sakin?" I flashed a terrifying smirk.

Kailangan kong iparamdam sa lalaking to at sa mga ibang kaklase ko na di ako takot sa kahit sino sa kanila dito. Nanatiling tahimik yung buong kaklase namin habang pinagmamasdan lang kaming dalawa na nagsasagutan. As you should be. Thank you for the respect you f*cking bastards.

"I am sure by now that you already know na yung ginawa mo ay may kaukulang consequence." Tinaasan ko siya ng kilay. As far as I don't want to listen to him titiisin ko nalang muna.

"And do you think I care?" Taas noong sagot ko sa kanya.

Nakita ko lang siyang ngumisi ng nakakaloko. What is this feeling? His aura-it's somehow different. Parang nararamdaman ko yung manipulation sa kanya. Wtf?!

"You should care, newbie." He said sabay na tumayo sa kanyang upuan. "You see, our section is rather different than other classes in this school." Napakunot noo pa ako sa sinabi niya.

"And what do you mean by that?"

Nagsimula siyang maglakad ng dahan-dahan papunta sa direksyon ko. The vibes that he emits right now. It is so nerve wracking. Why am I feeling scared with that unexplainable expression and gestures na pinoportray niya? I must need to remain in the right composure.

I can't be scared by some guy na kaya ko namang patumbahin but sh*t. I feel like my whole body is ice frozen right now. What the heck is going on?

"My--Our section is not called "T" without a reason. Wanna know why?" Before I knew it nasa tabi ko na siya at binulungan pa ako sa tenga ko. I feel chills down to my spine.

"W-Why?"

Napahawak pa siya sa baba ko. What is he doing? I tried to take away his hands from my chin pero pinigilan ng iba pa naming kaklase ang mga kamay ko. What are they doing? I can't move.

"You have such beautiful rosy lips," I feel my face starts to burn out and my heart pounding so fast. He even leaned his face closer towards mine. Ipinikit ko pa ang mga mata ko. Tsk. F*ck, Adrian! Why are you being weak?

"You said you were a bottom, right?" That again. I don't really get what he is saying.

"W-What do you mean by... a bottom?"

He chuckled. "By someone so feisty, you are pretty innocent naman pala." I am not inno--Wah!

Marahan pa akong binitawan nung mga nakahawak sa akin at hinila pa ako palapit ni Gomez sa kanya.

"This is how you describe a bottom." Huling sabi niya bago ko naramdamang may dumampi na isang malambot na bagay sa labi ko.

This can't be happening!

O-Our lips.... He kissed me.

--The Only Bottom At Section Top--