EP01 จะทำเบาๆ
1613 Words
EP01 จะทำเบาๆ
10PM
@NOX CLUB
"อ้าว จะไปไหนวะไอ้มาร์"
ร่างสูงที่นั่งกระดกเครื่องดื่มสีอำพันอยู่ดีๆ วางแก้วลงแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกคลับไปท่ามกลางสายตางุนงงของเพื่อน อะไรกันเพิ่งมาได้ไม่นานจะกลับแล้วหรอ
"กูกลับล่ะ"
"เอ๋า มึงเพิ่งมาเองนะเว้ย" ไมล์ผละออกจากสาวทรงโตที่นั่งข้างๆ แล้วหันมาถามมาร์ ช่วงนี้เพื่อนมาร์ของเขาช่างนัดยากนัดเย็นแล้วนี่ยังจะมาหนีกลับก่อนอีก
"กูมีธุระ"
"ธุระไรของมึงวะ" พอร์ชที่นั่งอยู่อีกฝั่งถามบ้าง นั่นน่ะสิธุระอะไรของเขากันนะแค่เมื่อกี้นั่งไถโทรศัพท์เปิดไอจีแล้วเห็นอลิซอัพรูปที่ค่อนข้างจะโป๊เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเอาดื้อๆ เหมือนแมวที่เลี้ยงไว้ไม่เชื่องต้องรีบกลับไปจัดการซักหน่อย
"ไม่เสือก" อืม นิ่งๆ แต่เฉียบพูดน้อยเหมือนกลัวดอกพิกุลร่วงออกจากปากไอ้นี่
"อะ เพื่อนก็อยากใส่ใจเนาะ"
"เออ ทำตัวมีความลับกับเพื่อนหรอเดี๋ยวนี้"
"พูดมาก กูกลับล่ะ" มาร์ตัดบทไม่สนใจเสียงบ่นของเพื่อนที่ไล่ตามหลังมานานๆ ทีจะออกมากินเหล้ากันทั้งทีก็ทิ้งเพื่อนกลับก่อนเจ้าชายก็อีกคนมีเมียแล้วหายหัวเลยทิ้งให้ไมล์กับพอร์ชนั่งดื่มกันเหงาๆ สองคนได้ลงคอ หึ! บอกเลยว่างอน! -^-
11PM
@คอนโดอลิซ
Alice’ s Part
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง!
เสียงออดหน้าประตูดังขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อกำลังจะเผลอหลับไปหน้าทีวี ดึกขนาดนี้แล้วใครมากันนะ ฉันสะบัดหัวสองสามทีเพื่อตั้งสติแล้วรีบเดินไปเปิดประตูด้วยความกังวลว่าคนที่มาหาจะรอนานจนลืมไปเลยว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน
"อ้าวมาร์...? "
"ขอเข้าไปหน่อย" พอเปิดประตูมาก็เจอกับร่างสูงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติที่อยู่ตรงหน้า มาร์ขมวดคิ้วมองฉันนิดหน่อยก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้อง หงุดหงิดอะไรของเขากันนะ
"มาได้ไงเนี่ยไหนบอกมีนัดกับเพื่อนไง"
"ง่วง ขี้เกียจขับรถกลับ"
คนตัวสูงว่าพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาไปด้วย อ่า ฉันเห็นเพื่อนเขาเช็คอินคลับแถวๆ คอนโดฉันน่ะเวลาที่มาร์มากินเหล้าแถวนี้เขาก็จะแวะมานอนที่คอนโดฉันแต่ไม่บ่อยหรอกนะแค่ตอนที่เขามามากๆ ซึ่งมันก็นานๆ ทีน่ะ แต่วันนี้เขาไม่ได้เมานี่นาและเราเพิ่งแยกกันเมื่อเช้าเองนะกลางคืนก็มาหาฉันอีกแล้วหรอ ช่วงนี้มาร์อยู่กับฉันบ่อยเกินไปจนฉันกลัวว่าตัวเองจะติดเขาซะแล้วสิ
"อ๋ออ หิวมั้ยเดี๋ยวหาไรให้กิน"
"ไม่ต้อง มานี่ดิ๊" เขาเรียกพร้อมกับเอนหลังพิงโซฟา ท่าทางหงุดหงิดของคนตัวสูงทำให้ฉันยอมเดินเข้าไปหาเขาแต่โดยดีไปหงุดหงิดอะไรมาเนี่ย
"หื้ม? มีอะไรหรอ อ๊ะ! "
ฟุ่บ!
แขนเรียวโดนกระชากแรงๆ จนฉันล้มลงไปนั่งลงบนตักแกร่งมาร์กอดรัดเอวฉันไว้แน่นเพื่อไม่ให้ฉันดิ้นลงจากตักเขาร่างกายของเราใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกันกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ และกลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของเขาทำเอาฉันมึนหัว
มันไม่ได้เหม็นแต่พอมันมาจากเขาแล้วรู้สึก...เซ็กซี่ชะมัด
"ห้ามใส่แบบนี้ไปเปิดประตูอีกนะ"
สายตาคมมองชุดที่ฉันใส่อย่างไม่พอใจ ทำไมต้องไม่พอใจด้วยอะ? ปกติก็ไม่เห็นจะมีปัญหากับการแต่งตัวของฉันสักหน่อยนี่นา อ๋า อยู่ดีๆ ก็รู้สึกดีใจจนใจเต้นแรงขึ้นมาแบบนี้เขาหวงฉันรึเปล่านะ? ไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองเลยแต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ
"ทำไมอะ อื้อ มาร์หนวดทิ่ม"
ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยคนใต้ร่างก็ซุกหน้าลงกับร่องอกฉันที่มันโผล่พ้นเสื้อเชิตออกมา มาร์ถูใบหน้าไปมาบนอกฉันจนฉันทั้งเจ็บทั้งจั๊กจี้ไปหมดเพราะหนวดของเขามันกำลังเสียดสีกับผิวกายฉันนี่สิ ต้องแดงมากแน่ๆ
"มันไม่ปลอดภัย” พูดเสียงอู้อี้อยู่กับหน้าอกฉันไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามือซนๆ ก็ลูบไล้ไปมาบนร่างกายฉันเหมือนจะปลุกเร้าอารมณ์กันกระดุมเสื้อที่ถูกติดอยู่ไม่กี่เม็ดโดนปลดออกจนเสื้อแทบหลุดจากร่างกายฉันไปแล้ว
มาร์เป็นคนนิ่งๆ แต่หื่นมาก! เอะอะจับกดตลอดอะอยู่กับเขาไม่เคยจะได้คุยกันดีๆ หรอก ถ้าอยากจะคุยต้องคุยบนเตียงเท่านั้นเพราะเขาจะพูดมากเป็นพิเศษเวลาอยู่บนเตียงน่ะ...
“อ้ะ ไม่ปลอดภัยยังไงแค่ใส่อยู่ห้องเอง ฮื้ออ มาร์หยุดก่อน”
มือร้อนๆ เริ่มสอดเข้ามาในเสื้อลูบไล้บนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันก่อนจะหยุดอยู่ที่ตะขอบราเซียสีหวานที่กำลังจะถูกเขาปลดออกในไม่ช้า
“ถ้าคนที่มาไม่ใช่ฉันจะทำยังไง?” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด พูดแบบนี้จะคิดจริงๆ แล้วนะว่าเขาหวงฉันน่ะ
“อย่าดุซี่” ฉันจิ้มนิ้วลงบนหว่างคิ้วเข้มเพื่อให้เขาคลายปมออก ก็ปกติไม่มีคนมาหาฉันดึกๆ แบบนี้นี่นาใครจะคิดล่ะว่าเขาจะมาแล้วแต่งตัวแบบนี้อยู่ห้องตัวเองมันผิดตรงไหนไม่ทราบ!
“อย่าใส่อีก”
“จะใส่ อื้ออ มาร์เดี๋ยวก่อน” ใส่แค่ชุดชั้นในถ่ายแบบก็ทำมาแล้วใส่แค่นี้เองจะเป็นไรไปแต่เหมือนคำตอบของฉันจะยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดเนี่ยสิ แย่แล้วอลิซ
คลิ๊ก!
บราเซียสีหวานจากแบรนด์ดังที่ฉันเป็นพรีเซนเตอร์ได้ถูกคนตัวสูงถอดออกและโยนทิ้งไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วทำให้ตอนนี้หน้าอกฉันเปลือยเปล่าดีดเด้งโชว์อยู่ตรงหน้าเขาเต็มๆ
เรามีอะไรกันมาตั้งหลายครั้งแต่ฉันไม่เคยชินเลยสักครั้งกับสายตาร้อนแรงของคนที่กำลังจ้องมองหน้าอกฉันอยู่อย่างหื่นกระหาย มาร์แอบแลบลิ้นออกมาเลียปากด้วยท่าทางสุดฮอตของเขาทำเอาฉันรู้สึกร้อนที่หน้าไปหมดปกติเขาเก็บอารมณ์เก่งจะตายมาแสดงออกว่าต้องการขนาดนี้มันก็เขินๆ อยู่นะ
“มาร์... อ๊ะ จะทำหรอ?”
“อือ อยากว่ะ ทำได้มั้ย?” คำถามที่ต่อให้ฉันตอบว่าไม่เขาก็จะทำเพราะตอนนี้คนหื่นได้ครอบริมฝีปากลงบนยอดอกฉันเรียบร้อยแล้ว มาร์สลับดูดกินบีบเคล้นมันทั้งสองข้างอย่างมูมมามสัมผัสลิ้นร้อนๆ ของเขาที่ตวัดอยู่บนยอดอกฉันทำเอาฉันขนลุกไปหมดได้แต่แอ่นหน้าอกขึ้นขยุ้มกลุ่มผมสีดำของเขาแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านจากปลายลิ้นร้อน
“อ๊ะ ตะ แต่เขาเรียนเช้านะ”
จ๊วบ แผล็บ.....
“อืม เรียนพร้อมกันเดี๋ยวไปส่ง”
“อื้ออ จะ จะค้างนี่หรอ?”
ทำไมวันนี้มาแปลกจังนะทั้งมาหารอบที่สองของวันทั้งจะค้างด้วย มาร์ทำเอาฉันมวลในช่องท้องใจเต้นตึกตักไปหมดแค่เขาบอกจะค้างด้วยแค่นี้ทำเอาฉันที่ตั้งใจว่าจะปฏิเสธเขาพูดไม่ออกใจอ่อนไปหมดยอมเขาไปหมด ใจง่ายฉิบหายเลยอลิซ!
“อืม ก็บอกแล้วว่าขี้เกียจขับรถ” คนตัวสูงพูดเสียงอู้อี้เพราะปากเขากำลังดูดกินยอดอกฉันอยู่
“อ้ะ แต่ถุงที่ห้องหมดแล้ว...” ถ้าไม่มีถุงเราจะไม่ทำกันเพราะความสัมพันธ์ของเรามันเป็น ‘แค่เซ็กส์’ ถ้าพลาดขึ้นมาแล้วจะยุ่งและมาร์ก็แมนพอที่จะไม่เอาเปรียบฉันและเลือกที่จะป้องกันเอง
“ซื้อมาแล้ว” ทะ ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงพร้อมจังนะคนบ้านี่! เขาพูดหน้าตาเฉยพร้อมกับล้วงเอาถุงยางในกระเป๋ากางเกงออกมาโชว์ด้วย
3 กล่อง.... กล่องหนึ่งมี 3 อันเขาคงไม่ได้กะมาใช้มันให้หมดทั้ง 9 อันหรอกใช่มั้ยนะ T.T
“อ๊า! ตะ แต่ว่า...”
“อืม พูดมากน่า”
คนหื่นผละออกจากอกฉันแล้วดูดดึงริมฝีปากฉันแรงๆ ทีนึงเพื่อให้ฉันหยุดพูดพร้อมกับบังคับเอวฉันให้ขยับไปมาบนตักแกร่งจนกลางกายเสียดสีกับส่วนนั้นของเขาที่มันกำลังแข็งคัดขึ้นจนแทบจะทะลุกางเกงยีนสีเข้มที่เขาใส่อยู่ อ่า มันโดนตรงนั้นของฉันน่ะ
“ฮื่ออ เพิ่งทำไปเมื่อคืนเองยังเจ็บอยู่เลยนะ” เขาทำเบาที่ไหนล่ะเอาแต่ล่ะที ‘ดุ’ จะตายมีอะไรกันทีฉันนี่ระบมไปหมดทั้งตัว
“จะทำเบาๆ...นะครับอลิซ”
เหมือนโดนน็อคเอ้าท์แค่เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาเรียกชื่อฉันเบาๆ และพูดจาอย่างออดอ้อนฉันก็พร้อมจะยอมแพ้ให้เขาทุกครั้งไป มาร์คือคนที่ซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้หน้านิ่งๆ แต่เจ้าเล่ห์ชะมัด อะไรที่จะทำให้ฉันแพ้เขารู้ดีไปหมดและถึงจะรู้ทันแต่ฉันกลับยอมเขาทุกครั้งไปนี่สิ...
“ฮื้อ ระ รอบเดียวนะ อ๊ะ อื้ออ มาร์...”
(ตัดภาพไปที่โคมไฟ)
- Writer
