EP.4 คนทำงานดี ต้องมีรางวัล
2556 Words
"พ่อเลี้ยงคะ ทำไมเด็กนี่ถึง...ไม่สิน้องอิง ไม่ได้ไปอยู่ที่ตึกแดงเหรอคะ" หมวยเห็นอิงนั่งทางอาหารร่วมโต๊ะกับพ่อเลี้ยงก็ตกใจ เพราะเธอนึกว่าอิงไปอยู่ตึกแดงแล้ว แถมตอนนี้อิงยังอยู่ในชุดนักเรียน
"ทำไมอิงต้องไปอยู่ตึกแดงด้วย อิงเป็นลูกสาวฉัน"
"ป๊าขา ยังไงไปส่งหนูแค่ท่ารถก็ได้นะคะ ป๊าจะได้ไม่ต้อง...."
"ใครจะปล่อยให้เธอหนีได้ ฉันไม่โง่หรอกหน่า จะให้ไอ้ไปร์ทไปรับไปส่ง ถ้าเธอคิดจะหนีเราได้เห็นดีกันแน่" สายตาที่มองอิงอย่างคาดโทษทำให้เธอได้แต่ก้มหน้าด้วยความกลัว เธอไม่เข้าใจทำไมพ่อเลี้ยงตะวันทำไมถึงชอบตะคอกใส่เธอนัก ทั้งที่เธอทำตัวดีไม่ก่อปัญหาอะไรแล้ว ก็ยังโดนดุอยู่ตลอด
ชัยชนะพาอิงไปรู้จักกับไปร์ท ไปร์ทเป็นผู้ชายตัวเล็ก ผิวขาว ไม่ได้หล่อมากมายแต่ก็ดูดี สะอาดสะอ้านตามแบบคนเหนือ และอายุก็ไม่ได้ต่างจากอิงมาก น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ไม่ยาก อิงฟ้าหันไปมองพ่อเลี้ยงที่ยังมองเธอด้วยหน้าที่เรียบเฉย ประหนึ่งไม่ไว้ใจ ทำให้อิงต้องเดินไปยกมือไหว้
“หนูไปเรียนนะคะ ป๊า แล้วจะรีบมาค่ะ “อิงฟ้าช้อนสายตามองตาดุ ๆ คู่ตรงหน้า และยืนตรงนั้นไม่ไปไหน ทำให้ตะตะวันต้องไล่เธอไปได้แล้ว
” จะไปก็ไปดิ เฮ้ออออ พ่อลูกปลอม ๆ นี่อินเกินไปไหมเนี่ย ถ้ายังไม่ไปจะเปลี่ยนใจแล้ว!!! “เสียงตะคอกดุทำให้เด็กน้อยต้องรีบถอยห่างแล้วรีบไปขึ้นรถ เพราะกลัวตะวันจะเปลี่ยนใจ
“น่ารักดีนะครับ” ชัยชนะพูดถึงเด็กสาวที่อยู่ในชุดนักเรียน ที่จะเพิ่งวิ่งไปขึ้นรถ
“น่ารักกับผีอะไร!!! ไม่มีการมีงานต้องทำเหรอ!!! หะ!!! มึงนี่แม่ง ไป กูจะไปตึกแดง ของที่กูให้ไปหา หาได้ยัง “เสียงที่ตะคอกใส่ชัยชนะไม่ขาดสาย จนคนเป็นลูกน้องสงสัย ว่าเจ้านายตัวเองโกรธอะไร
“สั่ง แอพส้มไปแล้วคร้าบบบ นายหงุดหงิดอะไรแต่เช้าครับเนี่ย “
การทำงานของตะวันใช่ว่าจะมีแต่ซ่องที่ทำเงิน เขายังส่งขายใบชาไปตามร้านคาเฟ่ในละแวกใกล้เคียงอีกด้วย งานในส่วนของออฟฟิศก็ช่างเหนื่อยไม่พักไม่ได้ผ่อน
“ซี้ดดดด พ่อเลี้ยง การให้ ระ…รางวัลต้องรุนแรงแบบนี้เลยเหรอคะ โอ้วววว “หญิงสาวพูดพร้อมเหลียวหันมอง กับรางวัลทำยอดขายได้ดีในครั้งนี้
” มันทำให้คุณชอบก็เป็นรางวัลแล้ว อะ อ๊ะ เสียวไหม “คนที่ถามควงความเป็นชายก่อนจะกระแทกพรวดใส่หญิงสาวไม่ยั้ง โต๊ะทำงานในโรงงานอบใบชาเป็นสนามรบชั้นดี
“เสียว อ้าาาาาาห์ เสียวค่ะ พ่อเลี้ยง อ่าาาาส์ อ๊าาา” หญิงสาวเหลียวหันมามองหน้าคนเป็นเจ้านายที่ตอนนี้มองเธออย่างหื่นกระหาย มือของเขาบีบอยู่ที่บั้นท้ายงามงอนของเธอจนเป็นรอยมือจ้ำ ๆ
อรดีหัวหน้าพนักงานในออฟฟิศเล็ก ๆ ตั้งแต่เธอมาอยู่ ยอดขายของใบชาก็สูงขึ้น แล้วเดือนนี้ก็สูงมากจน พ่อเลี้ยงตะวันพอใจ เลยประเคนรางวัลเป็นท่อนลำเขือง
“สามีที่บ้าน ทำไม่มันส์แบบนี้เหรอ” พ่อเลี้ยงก้มลงกัดที่แผ่นหลังขาว แม้อรดีจะไม่เคยบอกว่าเธอมีสามีแล้ว แต่แหวนแต่งงานที่เธอใส่ก็บ่งบอกได้ดี
“ซี้ดดดดด ไม่ค่ะ ไม่ ไม่ ดีแบบนี้ อ่าาาา ฉันไม่เคยโดนเอามันส์แบบนี้เลย โอ๊ย พ่อเลี้ยง ฉันจะไม่ไหวแล้วค่ะ” อรดีกดสะโพกลงให้เข้ากับจังหวะกระแทกของพ่อเลี้ยงตะวัน แต่พ่อเลี้ยงกลับโยกย้ายทีขวาที ทำเอาคนที่โดนแทบจะคลั่งไปกับบทรักที่แสนเร่าร้อน
เพี๊ยะ!!! เสียงตบบั้นท้ายของหญิงสาวดังขึ้น แม้จะไม่ได้เจ็บรุนแรงมาก แต่ก็กระตุ้นอารมณ์ของสาววัย 30 ได้เป็นอย่างดี
” ซี้ดดดดด พ่อเลี้ยงขาาาา อื้ออ อย่า อย่าหยุดนะค้า!!!! จะ ฉันจะ “หญิงสาวที่จะถึงสวรรค์
” จะอะไร!!!! พูดดัง ๆ ไม่ได้ยินเลย จะอะไร!!! “พ่อเลี้ยงตะวันถามอรดีเสียงดัง แต่สะโพกของเขากลับกระแทกเร็วบ้างช้าบ้าง จนสาวสวยแทบจะขาดใจ
” อ๊าาาาา พ่อเลี้ยง อย่าแกล้งอร จะ จะเสร็จค่ะ อรจะเสร็จ” คำตอบของอรดีทำให้พ่อเลี้ยงตะวันกระแทกหนัก ๆ ไม่เว้นช่วงให้เธอหรือเขาได้หายใจ การกระแทกยิงยาวของพ่อเลี้ยงตะวัน เรียกเสียงครางหวานให้ดังไม่หยุด
ไม่นานร่างบางก็กระตุกช่องทางรักตอดตุบ ๆ เหมือนรีดเอาน้ำเจ้านายของเธอให้ออกไปด้วย ตะวันกระแทกหนักหน่วงอีกหลายทีแล้วกดลึกจนสุด ก่อนจะถอนท่อนลำที่สวมถุงยางออกมา
"ผมหวังว่าเดือนหน้าเราจะได้เจอกันอีกนะ คุณอรดี" เสียงกระซิบที่หูของคนเป็นเจ้านาย ทำให้หญิงสาวได้แต่ยิ้มออกมาด้วยความยินดี แม้ตัวเองจะเหนื่อยหอบ ผิดกับตะวันกลับแต่งตัวเดินออกไปจากห้องเหมือนไม่ได้เหนื่อยอะไร
ตะวัน ชัยชนะ และ อ่ำ กลับมาที่บ้านกลาง สาว ๆ มากมายก็ต่างมาต้อนรับ แม้จะแต่งตัวสวยแค่ไหนตะวันก็ยกให้ชัยชนะและอ่ำกินแทน โดยมีเขาเป็นคนนั่งดู ก็เพราะว่าเขานั้นเสร็จกับหัวหน้าพนักงานคนสวยไปแล้ว เขาหันมองดูนาฬิกาที่ตอนนี้บอกเวลา 4 โมงเย็น แต่ลูกสาวปลอม ๆ ของเขาก็ยังไม่กลับมา
"ชัย มึงโทรไปหาไอ้ไปร์ท อิงหนีหรือเปล่า" ตะวันสั่งงานชัยในตอนที่เข้าได้เข้าเข็ม
"ผมน่าจะคุยไม่รู้เรื่อง นายคุยก่อนได้ไหม ซี้ดดดดดด เจน เจน เบาก่อนค่ะ พี่คุยธุระ" โทรศัพท์ถูกยื่นให้คนเป็นเจ้านาย
"มึงแม่งไม่รู้จักทำงานเลย" ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ตะวันก็รับโทรศัพท์จากลูกน้องมาแต่โดยดี สายที่ต่อเรียบร้อย รอเพียงปลายสายรับเท่านั้น
[ ไปร์ท Calling ]
สายสนทนา
[ ครับลูกพี่ชัย ]
"ลูกหนี้กูยังอยู่ไหม หรือหนีไปแล้ว"
[ อ๊ะ พ่อเลี้ยง เหมือนเธอจะไม่ได้หนีนะครับ แต่หลุดจากกลุ่มผู้ชายไม่ได้ ]
"มึงก็เข้าไปเอาตัวหล่อนมาสิ!!! แรดฉิบหาย อยู่กับผู้ชาย" ตะวันเริ่มขึ้นเสียง
[ อาจารย์ไม่ให้เข้าครับพ่อเลี้ยง ]
[ อิง อิงนะ ช่วยถือป้ายโรงเรียนให้เราได้ ถ้าได้นักเรียนตัวอย่างมาถึง เราว่ามันจะ... ]
[ แค่เรียนเราก็เหนื่อยแล้ว เอาเป็นว่า มันจะต้องมีการซ้อมตอนเย็นใช่ไหม ขอเราไปขออนุญาตป๊าก่อน แล้วจะมาบอกนะ เรากลับบ้านก่อนนะ ป๊าเราให้คนมารับแล้ว ]
เสียงสนทนาของเด็ก ๆ ทำให้ตะวันรู้ว่า ลูกปลอม ๆ ของเขา ค่อนข้างจะเป็นเด็กดีที่โรงเรียน
"ไอ้ไปร์ท มึงเอาลูกกูมาคุย" เมื่อสิ้นคำสั่ง โทรศัพท์ก็ถูกเปลี่ยนมือไปถึงเด็กหญิงที่กำลังก้าวขึ้นรถ
[ ค่ะ ป๊า ]
"กลับบ้านได้แล้ว นี่มันกี่โมงแล้ว!!! คิดหาทางหนีหรือไง"
[ วันนี้เรียนไม่เหนื่อยค่ะ แค่การบ้านที่หยุดเรียนไปเยอะมาก รู้อะไรไหมคะ หนูเอาวิธีที่ป๊าสอนไปหลอกคนอื่นทำการบ้านให้ด้วยนะ วันนี้เจอเพื่อน เพื่อนบอกนึกว่าหนูตายไปแล้ว หยุดเรียนไป 3 วัน เหมือนตกข่าวไปเยอะเลย รู้ไหมคะ เพื่อนหนูมีแฟน หนูต้องทนดูพวกเขาแลกสารอาหารกัน เฮ้อออ สงสัยต้องมีแฟนบ้างแล้ว ]
"ไม่ได้ถาม แล้วก็ไม่ต้องแก่แดดมาก กินข้าวยัง"
[ ป๊า น่าจะลืม ป๊าไม่ได้ตังหนูมาเมื่อเช้า หิวแทบจะกินช้างได้ทั้งตัว ]
"แล้วทำไมไม่ทวง รีบกลับมากินที่บ้านก็แล้วกัน"
[ หนูตั้งใจเรียนนะคะ คิดถึงป๊าแล้ว อย่าลืมสัญญาใช้หนี้ของหนูนะ รอบที่แล้วหนูช่วยงานป๊า หนูต้องได้ ลดหนี้แสนหนึ่งใช่หรือเปล่า ]
จบสายสนทนา
ตะวันกดสายทิ้งใส่อิงฟ้าก่อนจะโยนโทรศัพท์คืนให้ชัยชนะ เขารู้แล้วว่า อิงฟ้าเป็นคนเก่ง หากถ้าให้เธอทำงานบ่อย ๆ เธอจะปลดหนี้ได้เร็วขึ้นมาก ๆ น่าจะมากกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ เธอไม่ใช่คนซื่อบื้อที่ทำตามคำสั่งโดยไม่ถาม และไม่ใช่คนที่ไม่ตั้งใจทำตามที่สั่ง และที่สำคัญเธอไม่ได้คิดที่จะหนี
"พ่อเลี้ยงยิ้มอะไร ซี้ดดดดด เบาได้ เบาหนู" อ่ำถามคนเป็นเจ้านาย ถึงอาการยิ้มอ่อน แม้ตอนนี้หญิงสาวบนร่างกายของเขายังคงทำงานได้เป็นอย่างดี
"เด็กมันใฝ่ดี ฉันก็ดีใจกับเด็กผิดด้วยหรือไง"
"นั่นรุ่นลูกเลยนะครับ" อ่ำยังคงถามถึงอายุที่ห่างกันมาก ของพ่อเลี้ยงและอิงฟ้า
"กูเลี้ยงเป็นลูก มึงก็เห็นอยู่ “
” ยกให้ผมเป็นแฟน ผมจะตั้งใจทำงาน ผมทำงานมาผลงานเยอะไม่เคยขอ “ชัยชนะขอของรางวัลจากพ่อเลี้ยงที่ตัวเองทำงานดีมาตลอด
” จีบติดก็แล้วแต่มึง “คำตอบของพ่อเลี้ยงทำให้ชัยชนะ หยุดการกระทำทุกอย่าง ก่อนที่เขาจะหันไปมองนาฬิกา เขารีบใส่เสื้อผ้า ท่ามกลางความงุนงงของเจน ที่ว่าตัวเองทำไม่ดีเหรอ หรือยังไง ทำไมถึงถูกชัยชนะเทกลางอากาศ
ชัยชนะจัดการตัวเองเสร็จก็รีบมานั่งลงข้างพ่อเลี้ยงตะวันด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม จนเท้าใหญ่ของคนเป็นเจ้านายต้องถีบยันชัยชนะออกไปไกล ๆ เพราะรำคาญรอยยิ้มของชายหนุ่มอายุ 35 ที่ ทำตัวชีกอกับเด็ก ๆ
เมื่อรถของไปร์ทมาจอดที่หน้าบ้าน ชัยชนะก็รีบวิ่งไปรับเด็กหญิงในชุดนักเรียน แต่มีเพียงแค่สายตาแปลก ๆ จากอิงฟ้า ก็ไม่มีอะไรที่มากกว่านั้นอีกแล้ว อิงฟ้ารีบเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะยกมือไหว้พ่อเลี้ยงที่นั่งอยู่ที่โซฟา และลุงอ่ำที่กำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะก็บสาว ๆ ในบ้าน
” ป๊าคะ พี่ชัยเป็นอะไรคะ ยิ้มให้หนูจนน่ากลัว “
” เป็นบ้า ฉันบอกมันไปว่าหากจีบก็เอาเธอไปได้เลย สมองก็เลยเพี้ยนแบบนี้ ไปกินข้าวดิ ยังไม่ได้กินข้าวไม่ใช่เหรอ “มือใหญ่วางลงที่หัวของเด็กสาว เรียกรอยยิ้มจากหญิงสาวทำให้ตะวันต้องรีบชักมือกลับ
“หนูให้เพื่อนเลี้ยงหนมมาบ้างละ รอกินพร้อมป๊าละกัน”
“ไอ้ชัย ไปหาข้าวให้ลูกกินที ไม่ต้องมารอกินพร้อมฉัน ฉันจะไปกินกับลูกค้าที่ตึกแดง กินกับไอ้ชัยไปเลย”
“โอเค งั้นหนูไปหาอะไรกินนะคะ อ้อ หนูจะมาถามเรื่องถือป้าย….”
“ไม่อนุญาต “คำตอบสั้น ๆ ไม่ได้ทำให้อิงฟ้า ถามเซ้าซี้ต่อ เดินคอตกเข้าไปในครัว อาการของอิงฟ้า ทำให้พ่อเลี้ยงตะวันแอบยิ้มออกมา
อิงฟ้า Part
ทำไมชอบเรียกออกมาตอนดึก ฮ้าววววววว ง่วงจะแย่อยู่แล้ว แถมไอ้พวกชุดนอนที่ไม่รู้จะใส่ทำไมพวกนี้มันบางแล้วโคตรหนาวเลย ฉันเดินมาหาพ่อเลี้ยงที่นั่งรอฉันอยู่ที่โซฟา แต่วันนี้พ่อเลี้ยงอยู่คนเดียวแฮะ พี่ชัยกับลุงอ่ำไม่อยู่
“วันนี้พาไปทำอะไรคะ”
“ไปทำอะไรสนุก ๆ กัน” มือใหญ่ดึงมือของฉันให้ออกจากบ้าน จนฉันใส่รองเท้าแตะแทบไม่ทัน เดี๋ยว จะรีบไปไหนกันอะ ไม่ยอมบอกอีกแล้ว แล้วตึกแดงก็เป็นพิกัดที่เราเดินมาถึง อะไรพาฉันมาขายเหรอ หรือพามาทำงาน
เมื่อเดินเข้ามาในตึกแดงในยามค่ำคืนช่างต่างกับตอนกลางวัน เพราะตอนนี้ทุกคนเมามายกันหมดแล้ว เริ่มทำอะไรตามสันดานดิบของตัวเอง มองไปทางไหนก็มีคนรวมรักกันไปอยู่ทั่วทุกที่
“ชั้นนี้ พวกกักขฬะก็จะเยอะหน่อย คนที่จะอยู่ชั้นนี้ก็พวกป้าชื่อเลขหลักร้อยบวก ใครว่างก็จะโดนดึงไปทำอะไรก็ได้ เพราะฉะนั้นอย่าห่างฉัน” คำสั่งของพ่อเลี้ยงทำให้ฉันต้องรีบจับชายเสื้อของเขาเอาไว้ แล้วช้อนสายตาคนที่เดินนำอยู่ข้างหน้า
“ชั้นบน ๆ คนจะยิ่งสุภาพขึ้นใช่ไหมคะ”
“เปล่าอิง ยิ่งมีเงิน ความเป็นคนจะยิ่งน้อยลง ฉันจะพาไปดู “พ่อเลี้ยงพาฉันมาขึ้นลิฟต์ เพื่อไปที่ชั้น 2 เขาบอกว่าชั้นนี้ ค่าตัวของเด็ก ๆ คือ สามพันถึงห้าพันบาท แต่พวกที่มาที่นี่พ่อเลี้ยงดันเป็นพวกเศรษฐีขี้อวด ที่อยากได้สาว ๆ เยอะ ๆ มารุมตัวเอง ให้โซฟาข้าง ๆ ได้เห็น
“ทำเพื่ออวดเหรอคะ”
“ใช่ เพื่อสร้างสังคม ขี้อวด”
พอมาถึงฉันสองนึกว่าภาพของการร่วมรักทุกที่จะหายไป แต่ก็เห็นได้ทั่วไปในที่ต่าง ๆ ไม่ต่างกัน แต่จะต่างก็ตรงที่คอกของโซฟาแบ่งกันชัดเจน ฉันหันมองหน้าพ่อเลี้ยงที่มองฉันไม่ต่างกัน มือใหญ่ดึงมือของฉันที่จับชายเสื้อของเขามาจับเอาแล้ว ลาก!!!!!
“มองอะไร เดินให้มันเร็ว ๆ !!!!”
“มองก็ไม่ได้ เราจะไปไหนกันคะ”
“เทสเด็ก” สิ่งที่น่าตื่นเต้นทำให้ฉันหายง่วงทันทีเลย
ฉันถูกพามาที่ชั้น 4 ฉันนี้ส่วนมากเด็กที่มีป้ายชื่อเป็นผู้ชาย และลูกค้าก็มีทั้งชายและหญิงเลย ฉันเริ่มตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก เพราะเพิ่งรู้ ว่าผู้หญิงก็เที่ยวอะไรแบบนี้ด้วย ฉันถูกพามาที่ห้องห้องหนึ่งมี โซฟาตัวยาวบุด้วยหนังสีแดง จอขนาดใหญ่ ดูออกได้ว่านี่คือห้องคาราโอเกะแน่นอน เพราะมีไมค์ให้ด้วย 2 อัน
ผู้ชายคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง พร้อมกับหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อีก 4-5 คน ทำให้ฉันไปมองหน้าพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงจะเอากับผู้ชายโชว์ฉันเหรอ!!!!
“พ่อเลี้ยงครับ เด็กที่รับมาวันนี้ครับ”
“เธอชอบคนไหน” พ่อเลี้ยงหันมาถามฉัน ฉันมองผู้ชายตรงหน้า ไม่มีใครหล่อสู้พ่อเลี้ยงได้สักคน ฉันเดินไปมองหน้าพวกเขาใกล้ ๆ ถามว่าฉันมองแบบไหนหล่อ หล่อสุดในห้องนี้ก็ คงจะเป็น….
“มองหน้าฉันทำไม ฉันถามว่าชอบคนไหน”
“ไม่ใช่สเปคฉันเลย งั้นคนไหนก็ได้ แล้วแต่ป๊าเลย ป๊าจะทำอะไรอ่าคะ“ ฉันยิ้มให้กับพ่อเลี้ยง
” ใครทำให้ลูกสาวฉันนอนด้วยได้ ฉันจะพาขึ้นไปอยู่ชั้น 7 “
” หะ!!!! “
- Writer
