Nefesimi tutmuş arkamdaki insanın kim olduğunu düşünüyordum. Kaçamadan yakalandım mı yani? Saniyeler içinde beni kendine döndüren babamı görünce şaşırdım.
Olabildiğince sessiz "Şimdi ağzını açacağım.Sakın bağırma"dedi. Hızla gözlerimle onayladım. Elini çekerken ben hala yüreğim ağzımda şaşkın gözlerle babama bakıyordum. Şimdi beni mi kurtarıyor ben mi yanlış görüyorum?
-Şu ağaçların arkasına saklan. Ben seni almaya gelene kadar sakın oradan çıkma.
Etrafa baktıktan sonra gözleri yine beni buldu. "Hazan beni duyuyor musun? Hadi saklan kimse gelmeden."
Şoktan ne kadar çıkılırsa o kadar çıkıp gösterdiği yere saklandım. Son kez bana bakıp "Sakın ses çıkarma. Ben geleceğim."dedi. Babamın uzaklaşma sesini duydum. Hala şaşkındım ,ama bana şu an yardım ettiğini düşünürsek dediğini yapmalıyım. B
