CHAPTER 1
1420 Words
ALLY’s POV
“Mom! Dad!” Malakas kong sigaw habang hila-hila ko ang kamay ni Ninong Conrad papuntang sala, kung saan naroon sina mommy.
“Ally! Stop dragging your ninong!” Saway ni daddy sa akin.
“Ninong carry?” Huminto ako at hinarap ko siya.
Ally, you're thirteen! Malaki kana!” Malakas na sigaw ni Mommy.
“Kaya naman ako ni ninong eh, diba ninong?” Nag puppy eyes pa ako.
“You’re big girl Ally,” natatawang sagot nito.
“Please ninong carry!” Wala na itong nagawa kundi ang buhatin ako. Mabilis ko siyang hinalikan sa labi! Ang lambot ng labi niya! Nagulat pa siya sa ginawa ko. Pilya akong ngumiti at pinisil ang magkabilang pisngi niya. Napailing nalang siya sa kapilyahan ko. May munting tuwa sa batang puso ko.
I know! I know bata pa ako at minor, crush lang naman….
“Ally, doon ka muna sa playroom mo may pag uusapan lang kami ng ninong mo.” Seryosong utos ni Daddy. Napasimangot ako at kanda haba ang nguso ko.
“No! Gusto ko kay Ninong eh! Mommy please!” Parang iiyak na ako.
“Allaina Yvette!” Mariing banta ni Daddy, kaya wala na akong nagawa.
“I hate you, Daddy! I hate you!” Tumakbo ako papunta sa ikalawang palapag ng bahay namin. Hindi ako nakinig sa kanya.
“Ally will play later!” Pahabol pa ni Ninong pero hindi ko na iyon pinansin pa!
Pabalibag kong isinara ang pintuan at patakbong dumapa sa kama at umiyak. Sinubsob ang akin mukha sa malambot na unan at pinagsusuntok-suntok ko ang kama! Sumigaw ako nang sumigaw!
Hanggang sa mapagod ako. Hikbi ko na lang ang aking naririnig. Ang sama-sama pa rin ng loob ko kay Daddy, minsan na lang dumalaw si Ninong Conrad dahil busy siya lagi. Pinaalis pa niya ako!
Napaangat ako ng tingin ng marinig ko ang mahinang katok at sumilip doon si Ninong!
“Ninong!” Mabilis akong bumaba sa kama at tinungo ang pintuan. Hinila ko siya sa loob at tumalon sa kanya. Buti na lang nabuhat niya ako.
“Ang laki mo na, inaanak. Dapat hindi kana nagpapakarga sa akin!” Biro nito at hinalikan ang tungki ng ilong ko. Para akong uod na binudburan ng asin. Kinikilig ako sa ginawa niya.
“Ninong naman!” Reklamo ko, at umupo siya sa kama pero naka kandong pa rin ako. May malisya na ang utak ko ng maramdam ko ang matigas na bahaging iyon.
Inayos ako ng ninong paupo sa kama, at hinawakan ang magkabilang pisngi paharap sa kanya. Sa hindi ko malamang dahilan ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Gusto ko na lang hilahin ang batok niya at siilin ng halik! Kaso hindi pwede!
“A—Ally?” nauutal niyang tanong.
“Bakit Ninong, may problema ba?” Tanong ko, pero sobrang lakas ng pintig ng puso ko at kinakabahan ako.
“May sakit ka ba? Mamamatay kana ba?” Sunod-sunod kong tanong. Ngumiti siya at umiling.
“Hindi, ako mamatay, at wala akong sakit.” Pinisil pa niya ang ilong ko.
“Ang cute-cute mo talaga!” Dagdag pa niya at yumakap ako sa kanya. Amoy na amoy ko ang mamahaling pabango ng aking Ninong. Ang sarap samyuin. Hindi masakit sa ilong.
“Ano ang sasabihin mo Ninong?” Sabay angat ko ng tingin. Sobrang lapit ng labi niya sa labi ko. Hindi agad siya nakasagot at tinitigan lang ako ng mataman.
Nababakas sa mukha niya ang lungkot, pero saglit lang iyon. Agad niya ako niyakap ng mahigpit. Ramdam ko ang lakas ng t***k ng puso niya.
Pagkakayakap niya sa akin, agad siyang tumayo, nang walang pasabi at mabilis siyang nakalabas ng silid ko. Ako naman parang tinuklaw ng ahas, hindi agad ako makagalaw. Nabigla sa ginawa ni Ninong.
Nang bumalik ang ulirat mabilis kong tinakbo ang pintuan pero wala na siya. Halos, magkanda-hulog ako sa hagdanan pag baba, mahabol ko lang siya pero wala na siya. Tumakbo ako sa labas ng bahay, naiwan sa akin ang usok ng sasakyan niya.
Tumakbo ako kahit wala akong sapin sa paa. “Ninong! Ninong! Ninong! Malakas kong tawag pero hindi niya ako naririnig.
Hanggang sa tuluyan na siyang nawala sa paningin ko. Gusto kong maglupasay nang iyak. Ang bigat nang pakiramdam ko. Feeling ko iyon na ang huling kita namin ng Ninong Conrad ko…
******
Lumipas ang limang taong, hindi na nga nagpakitang muli ang Ninong Conrad ko. Ilang beses kong tinanong ang mommy at daddy sa nangyari pero tikom ang bibig nila.
Huling taon ko na sa high school sa isang exclusive school sa Primar International School sa Cavite. Nakatingin ako sa program invitation card. Nakasulat doon ang pangalan ko, bilang valedictorian ng batch namin.
Napa smirk ako, noong elementary ako, tuwang-tuwa ako dahil kapag lagi ako sa top one may natatanggap akong gift mula sa ninong Conrad ko. Lagi niya akong binibilhan ng mamahaling barbie doll mula pa sa ibang bansa.
Pero simula ng araw na iyon, hindi ko na siya muling nakita, ni pag usapan sa bahay namin hindi ko na rin naririnig. As if wala akong Ninong Conrad.
Kapag tinatanong ko ang mommy at daddy wala akong makuhang matinong sagot. Madalas kibit balikat lang sila.
Doon nagsimula na lumayo ang loob ko sa kanila. Umusbong paunti-unti ang galit na namuo sa isip at puso ko.
Ilang beses kong tinawagan ang landline number nila, pero sabi ng katulong wala roon ang ninong. Hanggang sa mapagod na lang ako.
“Ang lalim naman ‘yang iniisip mo!” Binangga Claudia ang balikat ko. Hindi ko siya magawang tingnan.
“Wala!” Matabang kong tanong.
“Tigilan mo ako Ally, ‘yang walang iyan, meron at meron 'yan at alam ko na kung sino yan!” Singhal niya sa akin. Alam ni Claudia ang lihim kong paghanga sa Ninong ko. Siyang lang ang napagsabihan ko ng totoo kong nararamdaman. Since kinder magkaibigan na kami kaya kilalang-kilala niya na ako.
“Lika na nga!” Naiinis kong aya sa kanya.
“Ay sus! Para kang timang, malay mo nag asawa na iyon, limang taon na ba naman iyon!” Nanlilisik ang mga mata kong pinukol sa kanya.
“Claudia!” Banta ko. Ang sakit-sakit na nga nang nararamdaman ko talagang isasampal pa niya sa pagmumukha ko.
“What?” Ngumisi pa talaga ang bruha. Pa-inosenteng tanong niya. Sarap bigyan ng mag asawang sampal.
“You're adding salt to my wounds! Happy now?” Gusto ko na lang umiyak. Itong moments na ito ay sakit-sakit sa akin dahil namimiss ko ang ninong ko. And until to this day, hindi man lang nagparamdam.
Sa makalawa na ang graduation namin. “Fine! Halika na nga iiyak ka na naman!” Ito ang gusto ko kay Claudia, she knew when to stop.
Sabay kaming lumabas sa gate ganitong oras naroon na ang driver para sunduin ako. Sasalubong sa bahay namin mga katulong lang dahil isang linggo nang wala ang mga magulang ko. Nasa Singapore sila for a business trip. Hindi na ako interesado kung kailan sila uuwi.
Napaawang ang bibig ko nang may huminto na naka motorbike Ducati sa harapan ko. Ninong? Napausal ako.
Bumaba siya sa big bike niya. Parang nag slow motion ang lahat. Sobrang lakas nang t***k ng puso ko na tila nabibingi ako.
Tinanggal niya ang helmet niya, at isinabit sa manibela. Lumapit siya sa harapan ko. Dala ang malaking paper bag at bouquet ng bulaklak na paborito ko.
“Happy graduation, inaanak…” Napaawang ang aking bibig. Ilang beses akong kumurap. Hindi makapaniwala na nasa harapan ko siya.
“N—ninong?” Nauutal kong tanong. Malapad ang ngiti niya at abot ang hanggang mata niya.
“The one and only,” masayang sagot nito. Agad ko siyang pinag susuntok!
“Bakit ngayon ka lang nagpakita ha? Bakit ngayon mo lang ako naalala! Bakit?” Hindi ko mapigilan ang galit na lumabas sa bibig ko. Pinagsusuntok ko siya sa dibdib.
“Besh! Oy Ally!” Pag-aawat sa amin ni Claudia. Pero bingi ako. Mas inuna ko ang galit ko!
Hanggang sa mapagod ako kakasuntok sa matigas niyang dibdib, pero hindi man lang ata siya nasaktan. Kahit pinag titinginan na kami.
“Okay kana? Hindi kana galit sa Ninong?” Nakangiti pa niyang tanong. Parang matutunaw ako sa ngiting iyong.
“Hindi ako okay no! Galit ako! Galit na galit!” bulyaw ko sa kanya.
“Ayaw mo na ba sa Ninong? Aalis na lang ba ako?” Tanong niya sa akin. Parang natauhan ako. s**t ang guwapo niya talaga!
- Writer
