ALLY’s POV
NATAPOS ang hapunan namin na masayang kausap ang dalawang matanda. Jolly sila, they made feel like I belong to their family.
Nakakainggit si Stefan, dahil mayro’n pa siyang mga lola at lolo na wala ako. Hindi ko naman sila naabutang buhay pa.
“Ang lalim naman ng iniisip mo?” Nakakapanibago ang boses ni Stefan. Hindi katulad dati. Ngayon, his voice was soft and tender.
“Gusto kong makita ang laman ng mga sobre. I did my part, and you promised to know the truth.” Tumango si Stefan at inumang ang kamay niya sa akin. Tinanggap ko iyon.
“I’ll show you.” Pilit kong pinapakalma ang emosyong kanina pa nag uumapaw sa galit.
“Thank you, Stefan.” Tumigil siya mataman niya akong tinitigan.
“You don’t remember me, don't you?” sinuri ko ang mga mata niya. He is expecting a positi
