Ebru zorla beni bir kafeye getirmişti, bu aralar kendimi pek fazla iyi hissetmiyordum. Hastaneden çıkalı bir hafta olmuştu, hâlâ ilaçların etkisinde gibi hissediyordum. Ya da kalbim yorgundu, Demir hâlâ bana soğuk yapıyordu. Babam ilişkimizi onaylamasa da artık karışmıyordu.
Deniz kenarında devasa büyük bir ve zenginlik kokan bir kafeydi. Deniz kenarına yakın bir masaya oturduk. Gecenin bu saatinde neden buraya gelmiştik onu da anlamış değildim.
Ebru, Türk kahvesi istedi, bende aynısından istedim. Dirseğimi masaya koydum, çenemi avuçlarımın arasına aldım. Camdan dışarı çevirdim, başımı. İstanbul denizi akşam bir başka görünüyordu. Denizin karanlığı gibiydi, kalbim. Boğuluyordum, babamı ikna ettim derken Demir uzaklaşıyordu. Bazen çekip gitmek istiyordum, çok uzaklara. Aklımdan belki de
