Demir'in yanından kalktım, Demir yataktan doğruldu.
"O itin dedikleri doğru muydu, yani?" babam ellerini yumruk yaptı. "Bunca yıllık dostum, ortağım kızımla..." devamını getirmeden sustu. Gözlerini sıkıp açtı. Bir bana bir Demir'e baktı.
"Biz birbirimizi seviyoruz, Ahmet. Bak bunları konuşabiliriz ama şu an değil. İkimizi de birbirimize düşürmek istiyorlar. Şimdi değil." babamın yerinden zor durduğunu anlayabiliyordum. Gözlerini adetta sinirden kırmızıya dönmüştü.
"Senin kızın yaşında lan, ben kızımı sana emanet ediyordum. Düşmanım dışarda değilmiş meğer dibimdeymiş." Ebru, babamın arkasındaydı, bende sessizdim. İkisi arasına girmek istemiyordum. Konuşsam bile ne diyeceğimi bilmiyorum. "Bundan sonrasından her şey bitti, Demir. Kızımdan uzak duracaksın yoksa bu zamana kadar görmediğin
